طی نشستی در باکو

الهام علی اف به پرسش پژوهشگر ایرانی درباره تحولات مرزی ایران پس از جنگ قره باغ و کریدور نخجوان - آذربایجان چه پاسخ داد؟

۲۱ اردیبهشت ۱۴۰۰ | ۲۱:۰۰ کد : ۲۰۰۲۴۵۱ اخبار اصلی آسیا و آفریقا
رئیس جمهوری آذربایجان گفت: اما در مورد نگرانی های مرزی، من فکر می کنم این نگرانی ها کاملاً بی اساس است. آنهایی که چنین نگرانی هایی داشتند، بیشتر در اوایل مقطع زمانی پس از جنگ (منظور جنگ سال گذشته قره باغ) بود. اما شما می دانید که هیئت های نمایندگی سطح بالای ایرانی از آذربایجان دیدار کردند. از جمله وزیر امور خارجه (دکتر جواد ظریف) و معاون وزیر خارجه (دکتر عباس عراقچی) و ما به طور مفصل بحث و مذاکره کردیم. من شخصاً با هر دوی آن ها یعنی آقای ظریف و آقای عراقچی مفصل مذاکره کردم. دیدگاه ما این بود و توانستیم یک زمینه مشترک برای همکاری پیدا کنیم. آنها بعد از این ملاقات ها، از روسیه دیدار کردند و موضوعات مشابهی را در ترکیه دنبال کردند. ما اجماع کاملی داشتیم که ایران از این پروژه حمایت می کند.
الهام علی اف به پرسش پژوهشگر ایرانی درباره تحولات مرزی ایران پس از جنگ قره باغ و کریدور نخجوان - آذربایجان چه پاسخ داد؟

دیپلماسی ایرانی: دانشکده روابط بین الملل وزارت امور خارجه جمهوری آذربایجان کنفرانسی را با عنوان «چشم انداز جدید قفقاز جنوبی بعد از جنگ دوم قره باغ: همکاری و توسعه پس از منازعه» در رزوهای 11 تا 14 آوریل 2021 میلادی (22 تا 25 فروردین 1400) برگزار کرد که دیدار نمایندگان مراکز مطالعاتی از کشورهای مختلف با  الهام علی اف (رئیس جمهور)، جیحون بایراموف (وزیر امور خارجه) و نیز بازدید میدانی از منطقه آغدام (از مناطق هفت گانه پیرامون قره باغ که در جنگ سال گذشته از کنترل ارامنه خارج و به حاکمیت جمهوری آذربایجان برگشت) از اهمیت بسیار بالایی برخوردار بود. 

در این کنفرانس بین المللی، دکتر ولی کالِجی، دکتری مطالعات منطقه ای از دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران و پژوهشگر ارشد مسائل آسیای مرکزی و قفقاز به نمایندگی از موسسه مطالعات ایران و اوراسیا (ایراس) شرکت کردند که متن کامل پرسش این پژوهشگر ایرانی از الهام علی اف در رابطه با تحولات مرزی و کریدور نخجوان به جمهوری آذربایجان و نیز پاسخ های رئیس جمهوری آذربایجان توسط خبرآنلاین منتشر می شود. با ذکر این توضیح که کلمات داخل پرانتز در متن اصلی نبوده است و صرفاً با هدف توضیح تکمیلی ذکر شده است. 

دکتر کالِجی: آقای رئیس جمهور، با تشکر از دعوت شما، بازپس گیری موفقیت آمیز مناطق جبرائیل، فیضولی و زنگیلان توسط جمهوری آذربایجان، موقعیت دوفاکتو (بدون شناسایی رسمی و بین المللی) 138 کیلومتر از مرز (750 کیلومتری جمهوری آذربایجان) با ایران را دچار تحول کرده است. در نتیجه این تحولات، یک دولت دو فاکتو ارمنی (منظور جمهوری آرتساخ بدون شناسایی رسمی و بین المللی) با یک دولت دوژور (با شناسایی بین المللی) یعنی جمهوری آذربایجان جایگزین شده است. اکنون ما می توانیم روی موضوعات مختلفی با یکدیگر کار کنیم از جمله مدیریت مرزها و تکمیل سد و نیروگاه آبی خداآفرین (در کنار رود ارس و در مجاورت مرزهای ایران و جمهوری آذربایجان). این تحولات مثبت هستند. اما از سوی دیگر، سوالات متعددی هم در داخل ایران در رابطه با کریدور نخجوان به جمهوری آذربایجان (دالان زنگه زور) وجود دارد. اگرچه مقامات آذربایجانی و ترکیه ای بارها در رابطه با این کریدور به ویژه عدم قطع مرز زمینی ایران و ارمنستان صحبت کرده اند، اما با این وجود، بسیاری از مردم و کارشناسان ایرانی درباره این کریدور نگران هستند. این پرسش ها مطرح است که عرض و پهنای واقعی این کریدور چقدر است؟ آیا این کریدور صرفاً یک مسیر ارتباطی برای شهروندان نخجوان و جمهوری آذربایجان به عنوان یک کریدور داخلی خواهد بود؟ یا این که یک کریدور بین المللی (برای عبور شهروندان سایر کشورها) نیز خواهد بود؟ آیا این کریدور محدود به عبور انسانی و انتقال کالا است یا این که تجهیزات و محموله های نظامی نیز از آن عبور خواهند کرد؟ این پرسش ها از این واقعیت نشات می گیرد که هر دو مرز 750 کیلومتری ایران با جمهوری آذربایجان و 38 کیلومتری ایران و ارمنستان برای ما حائز اهمیت هستند. آقای رئیس جمهور! ما امیدواریم که روشن و شفاف به سوالات یاد شده پاسخ بدهید تا پاسخ های شما به همکاران ایرانی در ایران منتقل شود. مجدداً از محبت و میزبانی خوب شما تشکر می کنم. 

الهام علی اف، رئیس جمهور آذربایجان: خیلی تشکر می کنم. شما به سوالات خیلی مهمی اشاره کردید. من می خواهم موضع مان  را روشن کنم. البته من تنها می توانم از طرف آذربایجان صحبت کنم. به این دلیل که وقتی در این کریدور کشورهای مختلفی حضور دارند، قاعدتاً باید یک اجماعی روی آن وجود داشته باشد. اما مرز بازگردانده شده با ایران فرصت های جدیدی را گشوده است. همان گونه که اشاره کردید، از جمله سد و منبع آبی خداآفرین از جمله این فرصت ها است. همان گونه که می دانید ما توافقنامه ای را با ایران در جریان یکی از دیدارهایم از ایران امضاء کردیم. متاسفانه در اینجا در آذربایجان برخی از منتقدین ما تلاش کردند آذربایجان را متهم کنند که چرا آذربایجان باید این موافقتنامه را امضاء کند؟ به این دلیل که آذربایجان کنترلی بر شرایط ندارد. اما آنها متوجه نبودند که به واسطه امضای این موافقتنامه، ایران یک بار دیگر در اسناد زیادی قویاً از یکپارچگی سرزمینی ما حمایت کرد و یک بار دیگر نشان داد که ایران این سرزمین را سرزمین تحت حاکمیت جمهوری آذربایجان می داند.  از جنبه سیاسی و عملی نیز وقتی که امروزه ما مرز را کنترل می کنیم، سدخداآفرین یکی از دارایی های مشترک دو کشور است. من پیش از این به شما گفتم که ما شروع به همکاری با طرف ایرانی برای ساخت نیروگاه برق 200 مگاواتی کردیم که کار آن به دو بخش تقسیم شده است. آذربایجان پیش از این با ایران در مورد شیوه (متدولوژی) بازپرداخت سرمایه ها توافق کرد. به این دلیل که کارها توسط ایران انجام شده بود. لذا ما مجبور به بازپرداخت (هزینه ها) هستیم. بنابراین ما سهم مان را روی میز گذاشتیم که البته مورد توافق قرار گرفته است. 

اما در مورد نگرانی های مرزی، من فکر می کنم این نگرانی ها کاملاً بی اساس است. آنهایی که چنین  نگرانی هایی داشتند،  بیشتر در اوایل مقطع زمانی پس از جنگ (منظور جنگ سال گذشته قره باغ) بود. اما شما می دانید که هیئت های نمایندگی سطح بالای ایرانی از آذربایجان دیدار کردند. از جمله وزیر امور خارجه (دکتر جواد ظریف) و معاون وزیر خارجه (دکتر عباس عراقچی) و ما به طور مفصل بحث و مذاکره کردیم. من شخصاً با هر دوی آن ها یعنی آقای ظریف و آقای عراقچی مفصل مذاکره کردم. دیدگاه ما این بود و توانستیم یک زمینه مشترک برای همکاری پیدا کنیم. آنها بعد از این ملاقات ها، از روسیه دیدار کردند و موضوعات مشابهی را در ترکیه دنبال کردند. ما اجماع کاملی داشتیم که ایران از این پروژه حمایت می کند. علاوه بر این، ایراً قویاً از فرمت همکاری 3+ 3 (جمهوری آذربایجان، ارمنستان، گرجستان + ایران، روسیه و ترکیه) حمایت می کند که از نظر عملی مهمترین موضوع در حال حاضر این است که راهی وجود ندارد که مرز ایران و ارمنستان را قطع کند. آن کریدور (منظور کریدور نخجوان به جمهوری آذربایجان) یک نوع ارتباط بزرگراهی (جاده ای) و ریلی خواهد بود. ضمن آن که مسیرهای ارتباطی بزرگراهی و ریلی متعددی در مرزهای ما وجود دارد که این به معنی آن نیست که (این شبکه های ارتباطی) منافذی را قطع یا تخریب کند. برعکس،  (این شبکه های ارتباطی) به ایران اجازه خواهد داد که ایران از طریق راه آهن نخجوان به ارمنستان متصل شود و یک ارتباط ریلی شکل بگیرد. بنابراین فکر می کنم از ناحیه دولت ایران، حمایت کاملی را داریم. همچنین فکر کنم خوب خواهد بود که مراکز مطالعاتی (اتاق های فکر) ایران، جامعه مدنی و سیاستمداران، داستان واقعی و درست (روایت صحیح) را (در رابطه با کریدور) دنبال کنند. اما در رابطه با موضوع حمل و نقل کالا و مسافر (از کریدور نخجوان به جمهوری آذربایجان)، این موضوع تابع زمان است. بندی در بیانیه سه جانبه ما (موافقتنامه آتش بس قره باغ بین روسیه، جمهوری آذربایجان و ارمنستان در سال گذشته) در این زمینه وجود دارد. پیش از آن نیز مذاکراتی که در مقاطع زمانی و مکانی مختلف در گروه همکاری مشترک صورت گرفت، آذربایجان، روسیه و ارمنستان در سطح معاونین نخست وزیر توافق کردند که امنیت سرزمین ارمنستان توسط نیروهای امنیت مرزی (مرزبانی) روسیه تامین شود. همان طور که می دانید کنترل مرز ارمنستان با ایران و ترکیه توسط این نیروها (مرزبانی روسیه) تامین می شود و بنابراین این موضوع جدیدی برای ایران نیست و زمانی که ایرانی ها از مرز با ارمنستان عبور می کنند، هنوز نیروهای روسی آنجا حضور دارند و اولین افرادی که آنها (ایرانی ها) می بینند، نیروهای امنیتی مرزی (مرزبانی) روسیه است. بنابراین موقعیت مشابهی در رابطه با کریدور وجود خواهد داشت و لذا هیچ مشکلی ایجاد نخواهد کرد. اما در رابطه با محموله های نظامی یا غیرنظامی، شما می دانید که امروزه ما محموله های نظامی مورد نیازمان در نخجوان را با عبور از خاک ایران تامین می کنیم. با ایجاد این مسیر (کریدور) چرا نتوان این کار را از این مسیر هم انجام داد؟ لذا این امر تفاوتی ایجاد نمی کند. ضمن این که اکنون جنگ تمام شده است و ما نیازی نداریم به این موضوع فکر کنیم. ما نیاز داریم به صلح فکر کنیم.  

کلید واژه ها: جمهوری آذربایجان رییس جمهوری آذربایجان ایران و آذربایجان ایران و ارمنستان جنگ آذربایجان و ارمنستان ارمنستان و آذربایجان الهام علی اف نخجوان


( ۷۵ )

نظر شما :

موسوی شجاعی ۲۱ اردیبهشت ۱۴۰۰ | ۲۳:۳۷
من تعجب میکنم کسانیکه داستان کریدور نخجوان ،باکو را بزرگ کرده وتبدیل به یک معضل تصنعی جهت تخریب صلح بمیان امده بین ارمنستان واذربایجان کرده اند، بیش از انکه به منافع ایران فکر کنند در فکر کوبیدن توافق بعمل امده هستند،، چنانکه این عزیزان ( بهانه تراش) به نقشه وموقعیت نخجوان وارمنستان دقت کنند، اگر ایران از طریق مرز جلفا یا پلدشت وارد نخجوان شود تا ایروان پایتخت ارمنستان تنها ۴۵ کیلومتر فاصله راه است(چه زمینی وچه ریلی) ولی از مرز نوردوز تا ایروان نزدیک ۴۵۰ کیلومتر راه پر خطر صعب العبور کوهستانیست،که هر سال تعداد زیادی وسیله نقلیه ایرانی در این مسیر پر خطر وغیر استاندارد ،به دره ها سقوط واز بین میروند، وهزینه بار ومسافر ده برابر جلفا به ایروان است، کدام عقل سالم چرا و نباید چنین موقعیت کم خطر وکم هزینه را ندیده و با جهل وعناد خود را دچار عذاب کند؟ من فکر میکنم اگر مسیر نخجوان به ایروان از طریق جلفا سدرک باز شود ،دیگر خود بخود مسیر نوردوز راکد خواهد شد، چون فاصله وهزینه وریسک خطرات ۵۰ برابر کمتر میشود، لطفا خودتان از روی نقشه قضاوت کنید، ولی متاسفانه یک عده روانپریش متوهم که فقط در فکر دشمنی با اذربایجان هستند ،حاضرند در مقابل توهمات باطل شان هرنوع ضرر به کشور وارد شود الا که ...
احمد ۲۲ اردیبهشت ۱۴۰۰ | ۰۵:۰۹
ترکها کتابا تضمین گرفتن از باکو( نظارت بر آتش بس و کنترل کریدور و گرفتن تمام پروژه‌های عمرانی و.... ) ،روسها هم کتابا تضمین اقتصادی و نظامی از ارمنستان و باکو گرفتند ،حال ایران که نه در دوطرفه درگیر هیچ اهرم و کارت بازی ندارد فقط خوش بینی و دعوت در بازسازی قره باغ آنهم برای به حاشیه بردن نگرانی ایران از نفوذ اسراییل و ترکیه و مزدوران آنها و ناامنی مرزی ایران با اصابت راکت‌های سرگردان دوطرف ،ابلهانه و ساده اندیشی زیاد است ، در قرارداد صلح هنوز موضوعات مبهم زیادی است که نقشه راه قرار ندادند و ترکیه مایل به ادامه در گیری تا نابودی سد همیشگی ارامنه در برابر توسعه طلبی ارضی خود و آچمز کردن ایران در قفقاز است ،گاو شیره و مستعمره آنها باکو هم از هیچ تلاشی فرو گذار نیست مانند قومگرا های ایرانی ( پانترکا ) ،استفاده ایران از این کریدور هم یعنی دادن زمین و زمان به باکو برای گرفتن امتیازات و فشار وارد کردن به ایران در آینده ،از اقدام دیروز خود در قبال ترکیه درس نگرفتیم که تاوان آنرا در خصوص ترانزیت و قرارداد ترجیحی و جریمه گازی و.....هنوزنم میدهیم ،کمی تفکر و تعقل !! !!!؟؟؟؟؟
سیاوش ۲۲ اردیبهشت ۱۴۰۰ | ۰۹:۰۴
یک عده انسان نا آگاه در بهترین حالت و مزدور و خائن در بدترین حالت گمان می کنند قدرتمند شدن جمهوری آذربایجان و ترکیه در مرزهای ایران به نفع استان های مرزی ایران در آن مناطق و مردم آن منطقه هست ذهی خیال باطل . تضعیف ارمنستان به معنای برداشتن سد امنیتی ایران و مردم ایران در مقابل زورگویی ها و تمایلات توسعه طلبانه پان ترک ها هست. اگر فردا شنیدید سد های بزرگی زده شد و جلو رودخانه ارس را گرفتند تعجب نکنید اگر شنیدید مناطق نفتی تحت مالکیت ایران در دریای خزر توسط جمهوری آذربایجان و ترکیه استخراج شد بدانید نتیجه انفعال دولت ایران در جهت تضعیف ارمنستان بوده.و نقش جمهوری آذربایجان و ترکیه که می توانند باعث شوند تجار و صنایع ایران کمتر از گذشته به تجارت با مناطق شمالی و از آنجا با اروپا داشته باشند هم نتیجه دیگری هست. البته از مباحث اقتصادی دیگر و مهم تر از آنها مسائل امنیتی که جمهوری آذربایجان با گسیل پان ترک ها و مسلمانان افراطی به مناطق مرزی ایران داشته باشد.و.....
فدوی ۲۲ اردیبهشت ۱۴۰۰ | ۱۱:۳۱
جناب سیاوش خان : اینها ناآگاه نیستند بلکه در آنکارا نشسته اند و در سایتهای ایرانی آنگونه که آموزش دیده اند ، کامنت می گذارند ... و ماموریت دارند که در هر جایی در فضای مجازی نامی از ترکیه آمد ، یورش بیاورند و بر طبل تجزیه طلبی بکوبند ... البته چون اربابانشان در دستگاه اطلاعاتی ترکیه می دانند که ایران خبر دارد پس مامور هستند که به نرمی و زیرپوستی تجزیه طلبی را ترویج کنند ... حالا جناب سیاوش ، تو خود بخوان حدیث مفصل از این مجمل
علی ۲۲ اردیبهشت ۱۴۰۰ | ۱۴:۱۷
یقین بدانید دشمن ایران نه آذربایجان ونه ترکیه است بلکه روسیه ی همیشه خیانتکار و لوچه های بوجود آورده اش مانند ارمنستان هستند که از دیرباز برای این مرز وبوم نقشه ها دارند. اگر کشتارو نسل کشی تورکهای آذربایجانی در مناطق غرب آذربایجان ایران را که با هدف ایجاد ارمنستان بزرگ حادث شده بود را از یاد ببریم یا سخنان اقای ظریف درباره ی روسیه و موضع انها نسبت به ایران در قضایای برجام را ناشنیده بگیریم آن وقت است که ایران در خطر خواهد بود. مطمئن باشیدهیچ خطری از جانب آذربایجان و تورکیه متوجه ایران نیست چراکه با وجود نفوس چند ده میلیونی تورکها در ایران، حس برادرانه ای نسبت به ایران در وجود آنها قابل لمس است. آقای احمد سیاوش فدوی ، اولین قربانی وجود تنش دراین منطقه با فرمایشات شما، قطعاٌ ایران خواهد بود اگر به وطن پرستی ایمان دارید به جای افزایش تنش به فکر کاهش آن باشید . یاد آور می شوم کشور افغانستان تقاضای عضویت به عنوان ناظر در مجمع کشورهای تورک زبان را کرده است ولی کشور ما از این ظرفیت بزرگ سودی نمی برددر حالی که نزدیک به 40 در صد جمعیت ایران تورک هستند. قطعاٌ حضور در پیمانها و مجامع منطقه ای به نفع ایران خواهدبود. گرچه روحانی با توضیحات خود در رابطه با اصل 15 قانون اساسی موضع حکومت را نسبت به تورکها نشان داد.
سیاوش ۲۲ اردیبهشت ۱۴۰۰ | ۱۶:۱۰
علی آقا و دوستان دیگر که فکر می کنند قوی تر شدن ترکیه و جمهوری آذربایجان و تضعیف ارمنستان به نفع آنها است چرا به این نکته ها توجه نمی کنید . کشور ارمنستان سد دفاعی ایران در شمال ایران در مقابل مسلمانان افراطی چچنی و ... هست همان هایی که مردم سوریه بیچاره کردند و شهر های سوریه نابود کردند اگر دستشان خدای نکرده برسد چرا همون کار با تبریز عزیز ما و مردم آذربایجان خواهر و برادران ما انجام ندهند. وقتی می بینیم ترکیه چگونه سوریه نابود کرد و هنوز بخش های زیادی از سوریه رها نکرده چرا همون کار با ما انجام ندهند شما فکر می کنید بخاطر ترک زبان بودن رحمی در دل آنها هست اگر دستشان برسد بدتر از آن به سر مردم ما در آن مناطق می آورند. اگر خیال آنها از جانب ارمنستان راحت شود یک قدم جلوتر خواهند آمد اول رودخانه ارس تغییر مسیر می دهند که اصلا از ایران عبور نکند یا با سد های زیاد آب را می بندند توضیح دادم هزاران مشکل امنیتی و اقتصادی دیگر درست می کنند. آبادی تبریز و مناطق شمال غربی ایران و البته همه مناطق ایران مثل خار در چشم سیاستمداران ترکیه و جمهوری آذربایجان هست آنها به کمتر از نابودی ما رضایت نمی دهنداگر انفعال دولت ایران و رها کردن ارمنستان ادامه پیدا کند منتظر باشیم جنگ بعدی در استان های شمالی و شمال غربی ایران هست .
در جواب به علی ۲۲ اردیبهشت ۱۴۰۰ | ۱۶:۱۲
نمی دانم چرا سعی در دشمنی روس‌ها با ایرانیها دارید ،ترس روس‌ها و نگرانی آنها از رفتن ایران به بلوک غرب است که باعث نگرانی در مرزهای جنوبی و قفقاز خواهد شد و تمام سعی خود میکند که نه دشمنی و نه اقدام علنی علیه ایران صورت دهد ،حتی در سوریه با ایران کنار آمدند و نه ایدولوژی اخوانی و نوعثمانی دارند نه قومیتی مانند ترکیه ،اما هردو آنها در ذات ترکیه است و باکو جاده صاف کن و زمینه ساز این سیاست ترکیه است ،چه طور میشود فراموش کرد بیش از ۲۵ بار تجاوز عثمانی به ایران و امروزه هم با ترانزیت و حمایت معنوی سیاسی و اقتصادی از مزدوران خود در لیبی سوریه وقفقاز و قره‌باغ و..،نمی توان شعر خوانی اردوغان را از یاد برد در رژه باکو و تحرکات نظامی و آزمایشهای نزدیک مرز ایران و ارمنستان ،اتفاقا همین وجود چند میلیونی آذری های ایران بهترین بهانه دخالت است مانند حال امروز ترکمن‌های سوریه و عراق و دولت وفاق ملی لیبی ،این حس برتر طلبی حتی علنا ابراز کرده اند و میکند ،انها هیچگاه برادر شیعه نیستند (تجاوز داعش به شهرهای ترکمن نشین عراق مانند طوزخرما ،بیگ ،امرلی و ....وعدم کمک و حمایت ترکیه از آنها در برابر داعش )برادری آنها را ثابت کرد به همه ،کسی که آتش افروزی میکند باید تنشها را کم کند نه ایران اگر خود شما واقعا میهن پرست و ایرانی باشید ،در مقاله قبل علت درخواست ترکیه از افغانستان برای عضویت در شورای ترک‌زبان گفتم و فلسفه وجودی این سازمان و حمایت‌های قدرتهای بین المللی
به علی ۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۰ | ۱۵:۵۹
امیدوارم منتشر بشه دفعه قبل منتشر نشد اولا ۴۰ درصد ایران ترک نیست و اتفاقا بخاطر همین ادعا و ادعای ارضی علی اف دشمن ایران آذرباییجانه که هم عضو ناتوست هم دنبال تصاحب استانهای غیرترک نشینه که دو نفر و نصفی ترک در گذشته بهشون مهاجرت کردن یا با جنگ و خونریزی رفتن و دیگه موندگار شدن بعدم شماهایی که هر وقت به نفعته ترکهای افغانستان و می بینی چرا تو این چهل و چند سالی که افغانها میان ایران اجازه اقامت یک افغان و تو آذرباییجان ندادید با این ادعا که فارسن حتی به ترکمنهای افغان اجازه اقامت ندادید در شهرهاتون اونموقع ترک نبودن الان هستن ؟ دولت افغانستان اگه دولت بود اینطور کشت و کشتار نمیشد تو افغانستان ضمنا اگر بنا باشه بخاطر حضور ترکها در ایران ، ایران عضو اون اتحادیه کذایی بشه پس عربا هم هستن در ایران و ایران باید عضو اتحادیه عرب هم بشه از شدت پانترکیسم و نژاد پرستی مغزت از کار افتاده ترکها خودشون هر چی دلشون بخواد میگن جواب که بدیم ناراحت میشن جماعتی که خودشون وصل به روسیه بودن شاهشون بعد از به توپ بستن مجلس فرار کرد روسیه و پسر ۱۲ ساله اش و جا گذاشت ، صدقه سر روسیه اسم آران و شروان و به آذرباییجان تغییر دادن بعد به روسیه خیانت کردن و عضو ناتو شدن حالا روسیه ای که استثنائا تو مساله آذرباییجان و زیاده خواهیهاش بخاطر خودش هم شده مانع آذرباییجان عضو ناتو میشه رو دشمن و خودشون و دوست نشون میدن
به سیاوش ۲۴ اردیبهشت ۱۴۰۰ | ۰۹:۴۶
علی و بقیه کاربرانی که اینجا مدام از آذرباییجان و ترکیه دفاع میکنن ترکن و اهداف و آرمانهاشون هم همون اهداف ترکیه و آذرباییجان در تجزیه ایرانه بخاطر همین اصلا اشاره ای به نقشه آذرباییجان جنوبی علی اف نمیکنن قبلا فکر میکردم چرا ترکها نمیگن مازندران مثل قزوین و همدان و گیلان و مرکزی و قم آذرباییجانه ؟ جمعیت ترکهای مازندران از جمعیت ترکهای هرکدوم این استانها بیشتره تا اینکه کامنتهای کاربران پانترک و خوندم که مینوشتن مازندران خاک ترکمنستانه فهمیدم سیاست ترکیه است که نصف شمال ایران دست آذرباییجان و نصف دیگه اش دست ترکمنستان باشه البته مازندران ترکمن کم داره و بیشتر ترک داره ترکهاش هم ریشه دواندن چون حتی مادر شاه عباس صفوی مازندرانی بود . ترکمنها در گلستان زیادن نه مازندران ، باز اگه میگفتن مازندران خاک آذرباییجانه با توجه به اینکه مازندران ترک زیاد داره بیشتر از قزوین منطقی تر بود
ایرانی ۲۴ اردیبهشت ۱۴۰۰ | ۱۳:۳۷
پانترکیسم و مغولیسم محکوم به شکست و نابودی است.
کوروش ۲۴ اردیبهشت ۱۴۰۰ | ۱۹:۲۸
این پانترکهای ناقص الخلقه الان کجان وقتی که الهام جون میگه ما محموله های نظامی مون رو برای نخجوان از ایران عبور میدیم!؟
كامران ۲۴ اردیبهشت ۱۴۰۰ | ۲۲:۲۲
واقعا برای گردانندگان این سایت باید تاسف خورد ، کامنت های توهین و موضوعات واهی و دروغ برخی افراد که دائما با تغییر ایدی درصدد ایجاد تفرقه و بهره برداری های خاص خود هستند را بدون هیچ سانسوری منتشر میکند .حرف حساب اینها را پسر نتانیاهو عینا در توییت اخیر خود تکرار کرد .دقیقا هما افتراها ، همان جمله ها و همان موضوعات!!!
به کوروش ۲۴ اردیبهشت ۱۴۰۰ | ۲۳:۲۵
پانترکها مقصر نیستن ایران مقصره که داره تیشه به ریشه آینده خودش میزنه ( کمک به آذرباییجان که نقشه تجزیه ایران و داره و مترصد فرصت تا با همراهی ترکیه حمله کنه که مناطق ادعاییش و بگیره و از اونطرف هم ترکمنستان وارد بشه ) ضمنا آذرباییجان متحد اسرائیل و ترکیه است حالا این و بذلرید کنار ادعای حمایت ترکیه از فلسطین فریب و کلاه گذاری سر فلسطینیها
به کامران ۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۰ | ۱۳:۰۹
اسراییل که متحد آذرباییجانه کامنتهای خودتون و نمی بینید ؟ نقشه های گوینده بازیهای تراکتور ، نقشه های طرفداران تراکتور ، نقشه های منتشره باکو و ...با این حال دروغهای شما رو منتشر میکنه چی دروغه ؟ اینکه ظرف نزدیک ۵۰ سالی که افغانها میان ایران یک افغان رو راه ندادید آذرباییجان و میگید فارس افغانی ولی خودتون هر استانی بخواید میرید هر جا هم باکو دستور بده آذرباییجان میدونید؟ نقشه جعلی آذرباییحان جنوبیتون که بجز استانهای خودتون چند تا استان دیگه رو هم جا دادید توش ؟ قزوین و همسایه هاش چه ربطی به آذرباییجان شما داره تظاهرات مردم قزوین و دهه ۷۰ یاد بیارید
دریا ۲۰ تیر ۱۴۰۰ | ۰۱:۳۴
ای جان افغانستانم پشتون شد کجایید فارس زبانهاااااا
یک انسان ۰۵ شهریور ۱۴۰۰ | ۱۶:۳۲
باسلام از بحث های نژاد پرستانه بیزارم چه ازطرف هم زبان های خودم یعنی ترکها باشه وچه از طرف غیر ترک ها و خودم رو ایرانی می دونم وتنها در راه پیشرفت و آرامش کشور عزیزم ایران دوست دارم بمیرم اما در مورد تغییر ایجاد شده باید گفت ما نه دشمن جمهوری آذربایجان و نه دشمن ارمنستان هستیم ،درخود تبریز یه محله ای هست که ارامنه در آن زنده گی می کنند اکثر افراد فنی هستن و کارشون هم خیلی درسته شکر خدا تا به حال مشکلی ایجاد نشده اما ما باید هشیار باشیم وبه نفع منافع کشور خودمون باشیم وبه اعتقاد من توازن دو ملت همسایه که سابقه تاریخی دیرینه واشتراکات زیادی با ما دارند به نفع ایران خواهد بود.
مرکید ۰۸ مهر ۱۴۰۰ | ۱۱:۳۶
دوستان عزیز باید قبول کرد که شکاف فرهنگی و تاریخی ترک های ایران با سایر اقوام ایرانی خیلی زیاده و تنها عامل اتحاد ما(به عنوان اولین مرکز تشیع) با شما دین اسلام و محبت به اهل بیت (ع) هست و اگر این فاکتور از بین ما حذف بشه مطمئن باشید اتحادی هم وجود نخواهد داشت زیاد به این مسائل توجه نکنید و بهتره بگیم ما شیعه ها فقط با شیعه ها چه فارس و عرب و لر و لبنانی و... متحدیم