جهان سوریه را به حال خود رها کرده است

نویسنده: کری بوید اندرسون

دیپلماسی ایرانی: آتش بس در استان ادلب همچنان برقرار است اما این راه حلی بلندمدت برای بسیاری از مردم سوریه که در نزدیکی مرز ترکیه به دام افتاده اند، محسوب نمی شود. رویدادهای چند ماه گذشته نشان می دهد که بیشتر جهانیان، مردم سوریه را به دست فراموشی سپرده اند.

بسیاری از رهبران جهان صرفا خواستار پایان جنگ داخلی در سوریه و ادامه زمامداری بشار اسد هستند. دونالد ترامپ، رئیس جمهوری ایالات متحده امریکا در ژانویه سال گذشته گفت سوریه مدت هاست که از دست رفته و چیزی جز  مرگ و شن از این کشور باقی نمانده است. با اینکه ترامپ به علت این اظهار نظر مورد انتقاد قرار گرفت اما دقیقا واقعیت را درباره سوریه بیان کرده است چون این روزها دیگر کمترکسی به سوریه توجهی نشان می دهد.

در ابتدای جنگ داخلی، بسیاری از قدرت های محلی و بین المللی شدت عمل دولت مرکزی علیه تظاهرات کنندگان را به شدت محکوم می کردند اما به تدریج همه خسته و نا امید شدند.

به جز مورد روسیه، می توان گفت که جنگ در سوریه نشانه دست روی دست گذاشتن جامعه بین المللی است تا اقدام کردن. البته در مواردی جامعه بین المللی واکنش هایی از خود نشان داد. باراک اوباما، رئیس جمهوری پیشین امریکا در سال 2012 به بشار اسد درباره استفاده از سلاح شیمیایی هشدار داد و این اقدام را خط قرمزی برای آمریکا دانست. اما یک سال بعد ادعا شد که از سلاح شیمیایی استفاده شده است و انگشت اتهام به سمت دولت دمشق نشانه رفت. این لحظه ای بود که اوباما می توانست جامعه جهانی را با آمریکا برای اقدام نظامی علیه سوریه همراه کند اما چنین نکرد. رای پارلمان انگلیس در خودداری از هر گونه اقدام نظامی احتمالا عامل دلسرد شدن واشنگتن بود.

در دوران زمامدار ترامپ امریکا دو بار سوریه را به ادعای استفاده از سلاح شیمیایی هدف حمله موشکی قرار داده اما این حملات به علت خروج تدریجی نیروهای امریکایی از منطقه تاثیر چندانی به همراه نداشته است. توافق امریکا و روسیه برای نابود کردن سلاح های شیمیایی سوریه نیز نتوانسه است تغییری در وضعیت سیاسی این کشور ایجاد کند. 

مردم سوریه انتظار زیادی از آمریکا و اروپایی ها یعنی مدعیان دفاع از دموکراسی داشتند اما واکنش غرب در قبال سویه به شدت تحت تاثیر تجربه غربی ها از جنگ عراق قرار داشته است. دولت آمریکا مدتی به آموزش نیروهای دموکراتیک سوریه مبادرت کرد اما بعدا بیشتر تلاش خود را به جنگ با داعش معطوف کرد.

بحران آوارگان در فاصله سال های 2014 تا 2016 نشان داد که جنگ سوریه را نمی توان مهار کرد و ممکن است این جنگ برای اروپا پیامدهای مخاطره آمیزی داشته باشد به همین علت اروپایی ها به حفظ حکومت بشار اسد رضایت دادند.

دولت ترامپ هم با شعار آمریکا نخست روی کار آمد و پس از درهم کوبیدن بساط داعش به تدریج نیروهای خود را از خاک سوریه خارج  کرد.

در خلال جنگ داخلی سوریه، چندی تلاش هایی برای برقراری صلح در این کشور صورت گرفته است. تلاش دولت های درگیر در جنگ داخلی سوریه توانسته آتش بس هایی به ارمغان آورد اما در زمینه دستیابی به صلحی فراگیر با شکست روبه رو شده است.

در حالی که بیشتر کشورهای جهان پایان جنگ داخلی سوریه را خواستارند اما مساله اینجاست که سوریه تحت رهبری بشار اسد می تواند مشکلات سیاسی بسیاری را منجر شود. در ضمن بازگشت آوارگان به کشورشان را نیز دشوار خواهد کرد.

 سوریه علاقه ای به وحدت و التیام بخشیدن به زخم ها ندارد بلکه می خواهد اوضاع را به نفع خود سامان دهد. این سیاست، بسیاری از مردم این کشور را از فرصت های سیاسی و اقتصادی محروم خواهد کرد و بازسازی کشور دشوارتر خواهد شد.

منبع: عرب نیوز / تحریریه دیپلماسی ایرانی/11