آنچه مسکو آرزو می کرد، ترامپ رایگان به آن داد

نویسنده: الکساندر بلوف

دیپلماسی ایرانی: قرن هاست که روسیه آرزوی دستیابی به نفوذ در خاورمیانه را داشته است. با این حال عجیب است که دست آخر، آنچه روسیه خیلی ناامیدانه می خواست به دست آورد، ترامپ آن را مجانی به او داد. این ممکن است به عنوان ارتداد تلقی شود، اما روسیه لیاقت موفقیت خود را در خاورمیانه به دست آورد. روسیه از همان مجموعه ابزارهای نظامی و دیپلماتیکی استفاده می کند که طی دهه ها به ایالات متحده اجازه تسلط بر منطقه را داده است. دیوید ایگناتیوس در مقاله ای برای نشریه واشنگتن پست می نویسد: ایالات متحده در نبرد برای نفوذ مغلوب نشد، او به راحتی تسلیم شد.

تلاش های دونالد ترامپ، رئیس جمهوری آمریکا مبنی بر نشان دادن عقب نشینی خود از سوریه، به عنوان یک پیروزی، باعث احساس شرم می شود. ترامپ ایالات متحده را از اهرم های نفوذ خود محروم کرد، متحدین کرد ما را در مواجهه با حملات ترکیه قرار داد و از این طریق برای دشمن شکست خورده – داعش (سازمانی که فعالیت های آن در فدراسیون روسیه ممنوع است) – فرصت از سرگیری حملات به غرب را فراهم کرد.

اقدامات ترامپ موجب تحقیر ایالات متحده، به ویژه ارتش آمریکا می شود. تصور کنید نیروهای ویژه ای که در حال ترک میدان نبرد سوریه بودند چه حسی داشتند، وقتی متحدان پیشین کرد خشمگین، گوجه های پوسیده را به سمت آنها پرتاب می کردند، این یعنی پایان غم انگیز نبردی که زمانی یک لشگرکشی بسیار موفقیت آمیز علیه داعش بود.

اکنون روسیه به شمال شرق سوریه رسیده است. تشخیص دلایلی که به ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه اجازه دستیابی به چنین موفقیت هایی را دادند، مفید خواهد بود. پوتین تا حدی پیروز شد، زیرا او به طور مؤثر ابزارهای قدرت را مدیریت می کرد. وی در سال 2015 در جنگ سوریه مداخله کرد و قاطعانه درگیر یک نیروی نظامی محدود شد.

روسیه از ابزارهای نفوذی برخوردار است و به این دلیل است که با همه بازیکنان خاورمیانه که در حال جنگ با یکدیگر هستند گفت وگو می کند. مسکو از مناسبات دوستانه چه با ایران و چه با اسرائیل حمایت می کند. روسیه با ترک ها و همچنین با دشمنان قاتل آنها – کردها در گفت وگو است. پوتین هرگز امکان مذاکره را رد نمی کند.

چندی پیش، ایالات متحده نیز موضع مذاکره ای مشابه را در دست گرفت. ایالات متحده به عنوان شریک اصلی عمل می کرد زیرا با همه طرف ها گفت و گو داشت. ایالات متحده متحد وفادار اسرائیل است، اما همچنین با جناح های فلسطینی همکاری تنگاتنگی داشته است. ایالات متحده معامله هایی را بین طرفینی انجام داد که نمی توانستند مستقیماً مذاکره کنند.

اعتیاد ایالات متحده به تحریم ها یکی از عناصر روند خود تخریبی است. امریکا علیه روسیه، سوریه، ایران، چین، کره شمالی، کوبا و ونزوئلا تحریم هایی را اعمال کرده است. پس از اینکه ترامپ بی پروا از حمله ترکیه به سوریه حمایت کرد، واکنش آمریکا دوباره به تحریم ها کاهش یافت. این ابزار اکنون به دلیل اینکه مورد سوءاستفاده شدید قرار گرفته، ضد تولید شده است.

روسیه همچنین موفقیت های اخیر خود در خاورمیانه را مدیون دیپلمات های مجربی است که به زبان عربی عالی صحبت می کنند و در مذاکرات چند جانبه شرکت می کنند. یک زمانی ایالات متحده نیز همین کارها را می کرد. از سال 2017، روسیه مذاکرات مربوط به سوریه را آغاز کرد، همچنین مذاکرات معروف به روند آستانه که ترکیه، ایران و گروه های مختلف سوری به منظور بحث در مورد مسائل مربوط به بازسازی سوریه به آن پیوستند. اما جایگزین آمریکایی آن - مذاکرات ژنو – راه به جایی نبرده است.

نماینده یک سازمان غیردولتی غربی که طی 5 سال همکاری نزدیکی با مسئولین روسی در سوریه داشت گفت: "روسیه تحت تأثیر منافع است نه ایدئولوژی. روسیه در سال 2015 مداخله کرد تا از سقوط دولت سوریه جلوگیری کند و ثبات را به این کشور بازگرداند... روس ها در تلاش نیستند منطقه را دوباره بسازند ... آنها به ثبات علاقه دارند و می خواهند تجارت کنند." مصاحبه کننده این نشریه افزود: "ایالات متحده برخلاف روسیه، با هدایت "خیالات ایدئولوژیک"، دست به مداخلاتی می زند که منجر به بی ثباتی می شود. من می گویم که ارزش های آمریکایی یکی از نقاط قوت ما باقی مانده، اما انگیزه مداخله گرانه ما را به دردسر انداخته است."

قرن هاست که روسیه آرزوی دستیابی به نفوذ در خاورمیانه را داشته، با این حال عجیب است که دست آخر، آنچه روسیه خیلی ناامیدانه می خواست به دست آورد، ترامپ آن را مجانی به او داد.
 
منبع: رادیو روسی / تحریریه دیپلماسی ایرانی