خط انتقال گاز ایران و نفت عراق از سوریه فعال می‌شود؟
بار دیگر مسئله صادرات نفت عراق و گاز ایران از طریق سوریه مطرح شده است؛ طرحی که اگر اجرایی شود، عوائد اقتصادی بسیاری برای تهران، بغداد و دمشق خواهد داشت.
به گزارش گروه بین‌‌الملل خبرگزاری فارس، با وجود اینکه پروژه صادرات نفت عراق از طریق سوریه، هر بار، از سطح یک ایده فراتر نرفت، ولی این بار، فشارها و تحریم‌های آمریکا علیه ایران و سوریه و تحولات جاری در منطقه خلیج فارس، باعث شده که این مسئله، بار دیگر در کانون توجه این سه کشور قرار گیرد.
روزنامه الاخبار لبنان با انتشار گزارشی به همکاری نفتی بین ایران، سوریه و عراق پرداخت و گزارش داد، صادرات نفت ایران و عراق از بندرگاههای سوریه فوایدی دارد. از یک سو، -با توجه به تهدید روزافزون و وضعیت بی ثبات تنگه هرمز- عراق و ایران، جایگزین اقتصادی راهبردی برای صادرات نفت خود پیدا می‌کنند. کما اینکه سه کشور مذکور که در یک محور سیاسی قرار دارند، می‌توانند هسته همکاری و تکامل اقتصادی بلند مدت را تشکیل دهند.
«زیاد ایوب عربش» کارناس مسائل انرژی هم بر این باور است که همکاری مشترک بین تهران، بغداد و دمشق، «بهترین گزینه است؛ زیرا عراق، یک بندرگاه کوچک دارد و سوریه به منزله گذرگاه نفتی برای دو کشور (ایران و عراق) است».
یک مسئول پیشین در صنایع نفتی به الاخبار گفت که هسته اولیه این همکاری در سال 2010 تشکیل شد. در آن زمان، سوریه و عراق تفاهمنامه‌ای برای همکاری نفتی امضا کردند. این همکاری طی دو مرحله بود. در مرحله نخست، خطی برای انتقال نفت سبک حدود دو میلیون و 25 هزار بشکه ایجاد شد. مرحله دوم نیز احداث یک خط دیگر برای انتقال روزانه یک و نیم میلیون بشکه نفت سنگین بود.
به گفته این مسئول، پروژه دوم که پس از سه سال از طرح نخست، رونمایی شد، شامل احداث خط لوله صادرات گاز ایران به بازارهای اروپایی از طریق عراق، سوریه، یونان و ایتالیا بود. در سال 2013، یک توافق مقدماتی بین ایران، سوریه و عراق امضا شد. این طرح، شامل احداث خط لوله انتقال گاز طبیعی به طول 185 کیلومتر بود که می‌توانست 110 میلیون متر مکعب گاز را به صورت روزانه انتقال دهد.
به گزارش این روزنامه، چند سال پس از امضای این دو توافق، محاسبات سیاسی و اقتصادی تغییر کرد؛ زیرا حضور آمریکا در شرق سوریه و عراق به بهانه نابودی داعش، خطراتی را متوجه اجرای این طرحها کرد. به هر حال، واشنگتن در تلاش است که کنترل منابع نفت و گاز و انتقال آن به بازارهای جهانی را به دست گیرد و نباید انتظار داشت که دولت آمریکا که می‌بیند تحریم‌های نفتی‌اش علیه سوریه و ایران در حال فروپاشی است، اقدامی نکند.
الاخبار در ادامه به نقش رژیم صهیونیستی در مانع‌تراشی بر سر اجرای این دو پروژه اشاره و تأکید کرد، این رژیم از زمان اغاز جنگ علیه سوریه، در تلاش است که کاری کند، بندرگاههای اراضی اشغالی، گذرگاهی برای برخی از کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس به سمت اروپا و جهان باشد؛ چه از طریق تجارت، ترانزیت یا صادرات نفت و گاز. البته با طرح ادعایی آمریکا موسوم به «معامله قرن» و عادی‌سازی روابط اعراب با رژیم صهیونیستی، این رژیم تلاش بیشتری برای اجرای طرح خود خواهد گکرد.
الاخبار در ادامه درباره ترکیه و روسیه می‌نویسد، ترکیه هم اهمیتی کمتری ندارد، ولی محاسبات سیاسی این کشور باعث شد که از صحنه منطقه‌ای انرژی خارج شود. اما درباره موضع روسیه نیز باید گفت که بیشتر کارشناسان بر این باورند که مسکو «ترجیح می‌دهد یک شریک یا همپیمان گازی در بازارهای اروپایی داشته باشد؛ مشروط بر اینکه با رقیب تحت حمایت یا وابسته به آمریکا وارد مقابله شود».
عربش هم بر این باور است که کشورهای مصرف کننده نیز خوشحال می‌شوند که کشورهای منطقه‌ای در زمینه صادرات گاز ظهور کنند که تک قطبی بودن آن را از بین ببرند. به همین دلیل، خط لوله نفت و گاز ایران، در این مرحله به سود مسکو است.
نظر شما :