روز مقاومت

نویسنده: صادق ملکی، کار شناس و تحلیلگر ارشد سیاسی
دیپلماسی ایرانی: فردای خروج آمریکا از برجام را باید روز مقاومت نام گذاری کرد. باید با برگزاری اعتراضات و تظاهرات سراسری آن روز را، روز نمایش وفاق ملی ایرانیان نمود.
ادبیات ترامپ نسبت به ایران فارغ از خروج یا عدم خروج از برجام، مملو از کینه و نفرت است. بخش مهمی از ادبیات جنگ روانی رئیس جمهور آمریکا علیه ایران، برای تسلیم کشور بدون شلیک یک گلوله است. چه باید کرد؟ آیا باید تن به ترس داد و یا تدبیر مقاومت کرد. ما به عنوان ایران با برجام به جهانیان نشان دادیم که به دنبال صلح بوده و پی جنگ و بحران نیستیم. در سایه سه اصل استراتژیکی حکمت، عزت، مصلحت با دستورالعمل نرمش قهرمانانه تدبیر صلح کردیم. عقلانیت و خرد جمعی راهنمایی تاکتیکی برای گریز و اجتناب از جنگ ناخواسته و نابرابر بود، اما ظاهرا دشمن آن را استراتژی تسلیم شدن تلقی نموده و بر سیاست فشار و بحران روی آورده است. این محاسبه ای غلط است و دامن زدن به آن بسیاری را غرق خواهد کرد. تسلیم در برابر سیاست ها و یاوه گویی های ترامپی که باید از تست سلامت روانی عبور کند، ننگی ابدی برای ایران و ایرانیان است که هرگز بدان تن نخواهند داد. همه کم و بیش در جنگ ها چیزی برای از دست دادن دارند.
بازی آمریکا با ایران بازی پیچیده و چندلایه است که این چندلایگی خود برای ایران فرصت است. در عرصه سیاست هر تهدیدی می تواند آبستن فرصت باشد. همه ایرانیان باید بجای پرداختن صرف به مشکلات پس از خروج آمریکا از برجام، باید روی امکانات و بزرگی ایران و ظرفیت های آن تمرکز نمایند.
پیروزی و موفقیت ها حاصل شرایط سخت است. اگرچه برخی می گویند نسل امروز، نسل سال های جنگ نیست، اما من اعتقاد دارم که در شرایط بحرانی ناشی از ظلم و تجاوز این نسل فرا تر و بهتر از نسل پیش عمل خواهد کرد. همانگونه که نسل جنگ تحمیلی، از نسل های پیشین بهتر عمل نمود.
در عرصه سیاست و کشورداری بن بست معنا ندارد. در بد ترین شرایط راه خروج را می توان یافت. خروج آمریکا از برجام برای ایران آخر دنیا نبوده و نشانه خصومت پایان ناپذیر آمریکا در برابر استقلال عمل ایران است.
کاستی و نارضایتی ها در بستر سیاسی و اجتماعی ایران و وضعیت دشوار اقتصادی نباید محل دلخوشی آمریکا و ایادی آن باشد. فارغ از خطوط سیاسی، در اینکه دولت های اصلاح طلب و اصولگرا نتوانسته اند توقعات مردم ایران را برآورده کرده و زندگی شایسته ای برای این مردم بزرگ فراهم نمایند، تردیدی وجود ندارد، اما همه احاد مردم ایران فارغ از هر رنگ و گرایش در برابر دشمنان این سرزمین خواهند ایستاد.
دشمن، دشمن است و انتظاری غیر از دشمنی، ساده لوحی است. در رسیدن شرایط کشور به این مرحله در بخش مهمی ما مقصریم اما الان زمان پرداخت به آن نیست. ما پس از خروج آمریکا از برجام یا باید موقعیت را تغییر دهیم و یا باید تمام ظرفیت ها را بکار گرفته، شرایط ایران را با تغییرات سازگار نمایم. بله نباید محرک بحران و جنگی شد که نتایج آن از پیش مشخص است، اما هنگامی که دشمن می تازد پرداختن به علل تاختن، می تواند بسترساز فتح آسان تر دشمن باشد. نه از فردای خروج ترامپ از برجام، بلکه از همین امروز که دیر نیز هست، می بایست همه اختلافات ریز و درشت داخلی را کنار گذاشته و با تحقق آشتی ملی در تمامی سطوح و جناح ها، از درگیر بودن به دلمشغولی ها کوچک عبور نمود. آمریکا و ایادی منطقه ای آن نه از برد موشک و نه از آغاز غنی سازی مجدد، بلکه فقط و فقط از وحدت ملی ایرانیان هراس دارند.
نکته آنکه، ترامپ نمایش عریان آمریکاست. از منظر واشنگتن، پایبندی به توافق، دمکراسی، آزادی و شرافت و تعهد و... همگی زمانی معنا می یابند که در خدمت قدرت و منافع آمریکا باشد. این خود به تنهایی، تلخ ترین طنز تاریخ معاصر است.