خروج از بن بست مذاکرات از مسیر وین یا بغداد

لایه های پنهان مذاکرات برجام

۱۵ دی ۱۴۰۰ | ۱۲:۰۰ کد : ۲۰۰۸۸۸۱ پرونده هسته ای نگاه ایرانی

نویسنده خبر: صادق ملکی

صادق ملکی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: به نظر می‌رسد تا زمانی که تهران و واشنگتن رودررو مذاکره نکنند، اروپا، چین و روسیه هیچ کدام گره گشای مشکلات فیمابین و عدیده ایران و آمریکا نخواهند بود.

دیپلماسی ایرانی: معادلات تعیین کننده آن هم در بحران های در ابعاد موضوع هسته‌ای ایران در نظام بین‌الملل معمولا پیچیده و چند وجهی است. در عرصه سیاست سخن سیاستمداران دارای لایه های پنهان و آشکار است. در روزهای مذاکراتی وین وقتی فواد حسین، وزیر امور خارجه عراق در تهران و در دیدار با همتای ایرانی خویش خواستار مذاکرات مستقیم میان تهران و واشنگتن می شود، این سخن می تواند فراتر از یک اظهار نظر ساده باشد. بغداد سال هاست در پی میانجیگری میان تهران و واشنگتن است و با توجه به این تمایل این اظهارات می تواند علایم لایه های پنهان و غیراعلامی باشد که ما باید توجه داشته باشیم که اگرچه مذاکرات وین مرکز توجه جهانیان است اما حادثه اصلی در بغداد می تواند رقم بخورد. در ایامی که جامعه ایران با تبلیغات افراطی، تب دار شهادت حاج قاسم سلیمانی است، دور از ذهن نخواهد بود که تصور کنیم در زیر پوست مذاکرات وین، مذاکرات اصلی در بغداد و آن هم بطور مستقیم در جریان باشد.

به نظر می‌رسد تا زمانی که تهران و واشنگتن رودررو مذاکره نکنند، اروپا، چین و روسیه هیچ کدام گره گشای مشکلات فیمابین و عدیده ایران و آمریکا نخواهند بود.

در این ارتباط باید توجه داشت واشنگتن به برجام به عنوان آغاز یک روند می نگرد و اگر مذاکرات به نتایج غیر از این برسد در بلند مدت نباید انتظار هیچ معجزه ای از بر جام داشت. بغداد در این نگاه بیش از تهران به واشنگتن نزدیک است و حتی در صورت شکست مذاکرات در انتخاب نهایی در کنار آمریکا خواهد بود.

به هر حال با توجه به تلاش های بغداد در ارتباط با حل و فصل مشکلات میان تهران و ریاض، تلاش مضاعف عراق برای حل معضلات میان تهران و واشنگتن امری طبیعی است که در نگاه عمیق تر این دو تلاش می تواند مکمل یکدیگر باشد و مذاکرات فرابرجامی را نیز بسترسازی کند.

خلاصه اینکه اگرچه مذاکرات وین اهمیت خاص خود را دارد اما جا دارد همه نگاه ها را معطوف به وین نکنیم که نیم نگاه به بغداد شاید کارساز و نتیجه بخش تر از وین باشد.

نظر شما :

فدوی ۱۵ دی ۱۴۰۰ | ۱۳:۵۲

اگر آمریکاییها بخواهند مانند قبل زیر میز بزنند و فرزند مذاکرات را به دنیا نیامده ، سقط کنند ، کدام راحتتر است ؟ پای سند تنظیمی فقط امضای خودشان باشد یا اینکه امضای چهار قدرت بزرگ دیگر هم باشد ؟ بعد از خروج آمریکا از برجام طرف آمریکایی اندکی شماتت شد و ایران اندکی فضای مانور یافت ، فکر می کنید که اگر قرار داد صرفا دو طرفه باشد ، بعد از خروج مجدد آمریکا از برجام ، هیچ کشوری با ما ابراز همدردی خواهد کرد ؟ اتفاقا به نفع تروئیکای اروپاییست که مذاکرات دو جانبه باشد تا نتنها در صورت خروج آمریکا ، تحت فشار قرار نگیرند بلکه در صورت نیاز بتوانند به عنوان لولوی جدید بعد از آمریکا ، به بهانه هایی که همیشه دارند به جان ایران بیافتند و تحریم و تحربم و تحریم . در آنصورت حتما عده ای خواهند گفت یک مذارکره ی مستقیم هم با اروپا ترتیب دهید . بهترین گزینه و کم ریسک ترینشان برای ایران وجود همزمان همه ی پنج کشور در مذاکرات است . چون ما که قطعا قرار نیست دبه کنیم و از آنطرف هم هر یک دبه کردند ، خواهی نخواهی تحت فشار چند قدرت دیگر قرار خواهند گرفت هر چند فشار اندک باشد . اینکه یک عده از بابت توییتهای نماینده روسیه اینقدر ناراحت و پریشانند ، از سمت طرفهای غربی قابل درک است اما از طرف داخل نتنها غیر قابل درک بلکه شک برانگیز نیز می باشد .عجیب نخواهد بود که سینه چاکان دیروز برجام ، امروز بواسطه ی منافع گروهی ، دشمنان برجام و احیای آن شده باشند .