شوی انتخاباتی در کنگره آمریکا

دیپلماسی ایرانی: سرانجام بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل سخنرانی پر سر و صدا و البته خالی از محتوی خود را که به گفته خیلی از ناظرین مطلب جدیدی نداشت، در جلسه مشترک کنگره ایالات متحده ایراد کرد. سخنرانی جنجال برانگیزی که هفته هاست در محافل داخل و خارج از ایالات متحده مورد بحث و صحبت است. طبعا همه منتظر بودند که ببینند این بار نتانیاهو چه مطلب جدیدی را آن هم در مورد موضوع هسته ای ایران می خواهد با مردم آمریکا مطرح سازد. البته از قبل بسیاری از تحلیلگران به این موضوع پرداخته بودند که نخست وزیر اسرائیل این بار هم جز موضوعات بی محتوی که سالهاست مطرح می کند چیز جدیدی ندارد که به ادعاها و حرف های قبلی خود اضافه کند. رئیس جمهور باراک اوباما که از ابتدا با این دیدار مخالف بود و به یک بیان آن را تبلیغات انتخاباتی می دانست و لذا حاضر نشد میزبان نخست وزیر اسرائیل در کاخ سفید باشد و با او دیدار کند، جزو اولین کسانی بود که به این سخنرانی وا کنش نشان داد و صراحتا گفت که مطلب جدیدی در سخنرانی نتانیاهو دیده نشد و نخست وزیر اسرائیل همان مطالبی که در نوامبر سال 2013 و پس از امضای برنامه اقدام مشترک در ژنو گفته بود را تکرار کرده است.

سخنرانی نتانیاهو، علی رغم تکراری و خالی از محتوی بودن آن آثار و عواقبی داشته که شایسته است کمی بدان پرداخته شود. این آثار را می توان به دو بخش کرد و آن را مورد بحث قرار داد:

اول آثاری که در داخل ایالات متحده داشته و دارد. این سخنرانی آن هم بدون موافقت و حتی اطلاع رئیس جمهور ایالات متحده و در شرایطی که نه شخص رئیس جمهور و نه هیچ یک از اعضای ارشد دولت او با نخست وزیر اسرائیل دیدار نکردند حاکی از بی ربط بودن این سفر و ایراد این سخنرانی بود. این واقعیتی بود که علاوه بر محافل سیاسی داخل آمریکا، برخی از مقامات عالی رتبه در اتحادیه اروپا به آن اشاره کردند و آن را مضر و مخرب دانستند. اما همان طور که قبلا در مقالات و اظهار نظر ها آمده بود، این سخنرانی و آن هم به این شکل نوعی تحقیر و توهین به مردم آمریکاست. کمااینکه دیدیم و شنیدیم که خانم "نانسی پلوسی" رهبر اقلیت دموکرات در سنای آمریکا صریحا گفت در طول این سخنرانی چندین بار از شدت احساس حقارت و این که این گونه ملت آمریکا تحقیر می شود می خواسته بگرید. اما علی رغم همه این صحبت ها و جار و جنجال ها جای بسی تعجب است که چگونه اعضای کنگره آمریکا (البته اکثریت جمهوریخواهان) در طول سخنرانی نتانیاهو بارها و بارها قیام و قعود کردند و برای خزعبلات و حرف های بی محتوای او کف زده و هلهله کردند و هورا کشیدند. شاید حتی در موقعی که رئیس جمهور آمریکا گزارش سالانه خود را به کنگره می دهد این قدر برای او کف نزده اند! حتی موقع  ورود و خروج نتانیاهو به داخل صحن کنگره، سناتورها و نمایندگان برای نزدیک شدن به او و دست دادن با وی از یکدیگر پیشی می گرفتند گویا می خواهند خود را به رئیس و مقام بالاترشان نشان دهند.

واقعا این تندروها در کنگره آمریکا به دنبال چه چیزی بودند؟ چه چیزی را از این حرکت خود به دست آورده و یا می آورند؟ آیا جز این نیست که گفته شود این نمایندگان یا آن قدر از آنچه در دنیا و خارج ایالات متحده می گذرد بی خبر هستند و یا آن قدر ساده لوح هستند که فریب عوامفریبی همچون نتانیاهو را خورده اند؟ البته این چیزی است که به مردم آمریکا مربوط می شود و آنان هستند که باید در این مورد قضاوت و مالا تصمیم بگیرند ولی این واقعیت را نمی توان از نظر دور داشت که اگر مردم آمریکا با آنچه نتانیاهو گفته است موافق نبوده و نیستند، پس در این صورت آیا اعضای این کنگره واقعا نماینده آن ها هستند؟ به هر حال این موضوعی است که جای تامل دارد و آینده و آیندگان آن را روشن خواهند کرد.

اما آنچه از نظر ارتباط این سخنرانی با مذاکرات هسته ای باید گفت اینست که علی رغم این نمایش و جار جنجال های مضحک و عوامفریبانه، مذاکرات میان نمایندگان ایران و دولت ایالات متحده با آرامش و خویشتن داری هر دو طرف ادامه دارد. نکته ای مهم که در این جا باید به آن اشاره کرد این است که در خلال چند هفته گذشته موضوعاتی توسط محافل سیاسی و رسانه های داخل آمریکا مطرح شد که  شاید در گذشته به این صراحت بیان نمی شد. به خصوص گفته شده که سال هاست مقامات اسرائیلی به خصوص در دوره 9 ساله زمامداری نتانیاهو ادعاهایی مطرح کرده اند که اکنون بر همگان ثابت شده این ادعاها و پیش بینی های مسخره فاقد هر گونه محتوی و واقعیتی بوده است. اکنون کار به جائی رسیده است که حتی محافل نزدیک و طرفدار اسرائیل در ایالات متحده در نظرات و ادعاهای تل آویو و شخص نتانیاهو ابراز شک و تردید کرده و صراحتا آن را بیان می کنند.

نهایت این که تا دو هفته دیگر انتخابات در اسرائیل برگزار می شود. آن طور که مفسرین سیاسی اظهار نظر کرده اند این انتخابات برای نتانیاهو و حزب او بسیار سخت و دشوار است. حال اگر او در این انتخابات ببازد معلوم می شود که آن چه گفته و ادعا کرده بی اساس بوده و کسی او را باور نکرده است و به خصوص مردم و کنگره آمریکا را فریب داده است. اگر به فرض (که باز هم عده ای می گویند احتمال آن ضعیف و یا حداقل بسیار دشوار است) در این انتخابات برنده بیرون آید آنگاه باید گفت این پیروزی به حساب و هزینه مردم آمریکا و ایجاد تفرقه میان قوای مجریه و مقننه این کشور به دست آمده است.