فشار حداکثری

فشار فلج‌کننده:

ترکیب فشار حداکثری، مکانیسم ماشه و حملات نظامی

مسعد سلیتی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: فشار فلج‌کننده علیه ایران، که از ترکیب سه استراتژی فشار حداکثری، فعال‌سازی مکانیسم ماشه و حملات نظامی تشکیل می‌شود، یک رویکرد چندجانبه و هماهنگ است که هدف آن وادار کردن ایران به تغییر رفتار و تسلیم در زمینه‌های مختلف ازجمله برنامه هسته‌ای، موشکی و فعالیت‌های منطقه‌ای است. این استراتژی یکی از موضوعات مهم در روابط بین‌المللی و تحولات منطقه‌ای است که با فشار حداکثری توسط ایالات‌متحده آغاز و با فعال‌سازی مکانیسم ماشه کشورهای اروپایی در شورای امنیت ادامه و با حملات نظامی اسرائیل طراحی و اجرا خواهد شد. 

ادامه مطلب

نکاتی درباره سندی که رئیس جمهوری امضا کرده است

درک نادرست از دستورالعمل ترامپ

کوروش احمدی در یادداشتی می نویسد: اینکه مذاکره بشود یا نشود، امری است که در حوزه اختیارات مقامات عالی‌رتبه است. اما آنچه مهم است، این است که تصمیم‌گیری مقامات بر مبنای اطلاعات درست و دقیق باشد. اگر اظهارات آقای قالیباف درباره دستورالعمل اخیر ترامپ را مبنا قرار دهیم، روشن است که اطلاعات ایشان درست و دقیق نیست.

ادامه مطلب

از فشار حداکثری تا احتمال رسیدن به توافقی تازه با تهران

سیاست‌بازی ترامپ با ایران

آیا کارزار فشار حداکثری، اگر دولت بایدن آن را ادامه می‌داد، موفق می‌شد؟ ترامپ چنین فکر می‌کند. اما این موضوعی است که مورخان و سیاست‌مداران باید درباره آن بحث کنند. اکنون پرسش این است که آیا فشار حداکثری در شرایط ژئوپلیتیکی بسیار متفاوت امروز مؤثر خواهد بود؟

ادامه مطلب

پرونده فارن افرز از بازگشت ترامپ به قدرت (بخش سیزدهم)

بازگشت فشار حداکثری

رابرت اوبراین می نویسد: دولت ترامپ در دور اول خود، کمپین فشار حداکثری را بر ایران اعمال کرد؛ این فشارها اصرار بر اینکه کشورهای اروپایی از تحریم‌های ایالات متحده و سازمان ملل علیه جمهوری اسلامی ایران تبعیت کنند را نیز شامل می شد. این نمایش اراده، شرکای مهم ایالات متحده مانند عربستان سعودی و امارات متحده عربی را دور محور امریکا جمع کرد و راه را برای توافق ابراهیم هموار کرد.

ادامه مطلب