کیومرث اشتریان در یادداشتی می نویسد: آیا به نفع ایران است که تنش در مرحله اول، یعنی درگیری محدود و پینگ‌پنگی باقی بماند؟ آیا اگر در این مرحله بتوان به آتش‌بس در غزه و لبنان دست یافت، یک موفقیت برای ایران است؟ آیا رضایت نسبی در پذیرش قطع‌نامه ۱۷۰۱ برای ایران حاصل می‌شود؟
ادامه مطلب
تا کنون، بریتانیا و آلمان تقریباً به شکل بی‌قید و شرطی از حق اسرائیل برای دفاع از خود حمایت کرده‌اند و تنها به‌طور سطحی بر لزوم احترام به قوانین بین‌المللی و قوانین جنگ تأکید داشته اند. این روند باید تغییر کند وگرنه درخواست‌های یک‌جانبه استارمر و شولتز از ایران همچنان ناشنیده باقی خواهد ماند و اروپا را به سوی بی خاصیتی بیشتر در عرصه راهبردی و دیپلماتیک سوق خواهد داد.
ادامه مطلب
هم اسرائیل و هم ایران مشتاق هستند تا آنچه را «اثر بازدارندگی» نامیده می‌شود، که از طریق حملات تلافی‌جویانه به‌دست می‌آید، بازسازی کنند. آنها معتقدند که این بازدارندگی توانایی آنها را در ترساندن یکدیگر تقویت کرده و قدرت طرف مقابل را محدود می‌کند؛ چیزی که جرمی شاپیرو، دیپلمات سابق آمریکایی، آن را «مردانگی ژئوپلیتیکی» نامیده است.
ادامه مطلب
سید محمد حسینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: پاسخ امروز اسرائیل کاملا نمایشی بود و نشان داد؛ بازدارندگی ایران در میدان و دیپلماسی موثر افتاده است. هم عبور موشک های بالستیک ایران از سپر دفاع موشکی اسرائیل و هم دیپلماسی آقای عراقچی در منطقه در یک پیکره هم افزا و همسو موفق شدند بازدارندگی موثری ایجاد کنند و اسرائیل را از ماجراجویی جنگی وادار به عملیات نمایشی کنند.
ادامه مطلب
پرسش اصلی این نیست که جنگ بین ایران و اسرائیل چگونه خواهد بود، بلکه این است که یک درگیری گسترده‌تر بین آنها ممکن است چه پیامدهایی داشته باشد. پاسخ، در اصل، این است: بیشتر از آنچه هم‌اکنون در حال وقوع است اما با شدت بیشتری. دلیلش است که هر دو طرف با موانع مادی و راهبردی قابل‌توجهی روبه رو هستند که احتمال وقوع یک جنگ تمام‌عیار بین آنها را کاهش می‌دهد.
ادامه مطلب
عباسعلی رهبر در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در بعد عقلایی بودن عملیات وعده صادق را می‌توان به دو اصل دفاع مشروع از کیان و سرزمین خود و تمسک به اصول موضوع حقوق بین الملل در نظر داشت.
ادامه مطلب
جواد ابو، سفیر جمهوری اسلامی ایران در نواکشوت، پایتخت موریتانی، در یادداشتی می نویسد: غرب، ارزش هایی مانند حقوق بشر، حاکمیت سرزمینی و استقلال و... را صرفا برای اینکه دیگران به آنها پایبند باشند، اختراع کرده است.
ادامه مطلب
عیسی محمدحسینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: نکته‌ای که در بازدارندگی بسیار حائز اهمیت است این است که صرف تهدید تلافی‌جویانه و انباشت سلاح های کشتار جمعی نمی‌تواند بازدارندگی ایجاد کند، بلکه مهم‌ترین عامل، تأثیرات روانی و باور قدرت حریف و جدی گرفتن آن است.
ادامه مطلب
در حالی که برخی از روزنامه ها ترجیح داده اند با بایکوت خبری کامل از کنار این واقعه عبور کنند تا جایی که گویی هیچ اتفاقی رخ نداده است، برخی دیگر اما سعی کرده اند تا به درکی اندک دقیق تر از شرایط منطقه، پیش بینی آینده و تاثیر آن بر جمهوری آذربایجان دست یابند.
ادامه مطلب
اندکی پس از حمله موشکی ایران، کابینه سیاسی – امنیتی در یک پناهگاه در کوه‌های اورشلیم گرد هم آمدند تا یک جلسه اضطراری که حدود دو ساعت و نیم به طول انجامید را برگزار کنند. این اولین بار است که دولت در این سنگر موسوم به مرکز مدیریت بحران جلسه هیئت دولت برگزار می کند. یوآو گالانت، وزیر دفاع، سرلشکر هرتصی هالوی، رئیس ستاد ارتش، و روسای نهاد امنیتی در کریا باقی ماندند و از طریق یک سیستم ویدئویی امن در جلسه شرکت کردند. در این نشست، مقامات امنیتی به بررسی اجمالی حمله ایران و میزان خسارات وارده پرداختند. برای شرکت‌کنندگان واضح بود که این حمله جدی‌تر از حمله قبلی در آوریل گذشته بود و اسرائیل را با چالشی مواجه می‌کرد. چالش اینکه چگونه وارد روال ضربات پینگ پنگی با ایران نشود.
ادامه مطلب
اسلام ذوالقدرپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: تدبیر ایران بر پاسخ کوبنده و اثربخش، بردباری راهبردی دو ماهه برای پاسخ به عملیات ترور اسماعیل هنیه در ایران را سبب شد تا اینکه سرانجام در ۱۰ مهر یعنی دو ماه بعد از شهادت هنیه در ۱۰ مرداد ۱۴۰۳، نیروهای مسلح ایران به‌ویژه سپاه پاسداران در یک عملیات موشکی بزرگ توانست ۲۰۰ موشک بالستیک به سوی اسرائیل شلیک کند که بیش از ۱۸۰ موشک آن در خاک اسرائیل فرود آمدند و موفق عمل کردند.
ادامه مطلب
سید محمد شفیعی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اسرائیل ایران را بر سر یک دو راهی قرار داده است: ۱. حمله به اسرائیل و احتمال گسترده شدن جنگ ۲.عدم حمله و پذیرش ترورهای بعدی.
ادامه مطلب
غفور کریمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بر همگان روشن است که هیچ اتحاد استراتژیک، طولانی مدت و قابل اتکای تام بین جمهوری اسلامی و دیگر قدرت ها مقدور نیست زیرا اکتساب منافع مشترک دائمی امکان پذیر نیست؛ اگر چه در برخی حالات تحت تاثیر راهبردهای تاکتیکی و به صورت کوتاه مدت و موقت با برخی قدرت ها، همبستگی و ائتلاف صورت گرفته که در کفه ترازو انتفاع طرف های مقابل از این نزدیکی های موقت، بیش از ایران بوده است. اما به صورت کلان تقابل جمهوری اسلامی با بلوک غرب و کشورهای نزدیک به آن بر اساس جوهره ذاتی آن، علی الدوام و دائمی خواهد بود.
ادامه مطلب
شهریادر پیشگاهی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: عملیات وعد الصادق صفحه جدیدی در منطقه گشود. این صفحه فقط در محدوده قدرتنمایی کشورمان نخواهد بود و گشودن فصل جدیدی از روابط با کشورهای منطقه را نیز شامل خواهد شد. در حال حاضر منطقه در برابر دو واقعیت قرار گرفته است که خواه ناخواه به سمت یکی تمایل پیدا خواهد کرد.
ادامه مطلب
با وجود آنکه ۱۵ روز از پاسخ موشکی و پهپادی ۲۶ فروردین‌ماه (۱۳ آوریل) ایران به اسرائیل که از آن به نام عملیات «وعده صادق» یاد می‌شود، گذشته اما همچنان این اتفاق از جنبه‌های متفاوتی قابل ارزیابی است که یکی از آنها ناظر به احتمال تقویت جبهه عربی برای توازن با ایران است. آن‌گونه که برخی باور دارند زمانی که ایران در یک واکنش غیرقابل پیش‌بینی به حمله اسرائیل به سفارتش در دمشق، بیش از ۳۰۰ موشک و پهپاد به اسرائیل شلیک کرد، عملا یک پوست‌اندازی در توازن‌بخشی کشورهای عربی بین تهران و تل‌آویو شکل گرفته است.
ادامه مطلب
علی ودایع در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: عملیات وعده صادق سطح بازدارندگی تهران را به گونه ای مقابل چشمان بهت زده آمریکا قرار داد که حالا نیازمند نوعی بازنگری در سطح تنش با ایران باشد. تهران در عالی ترین سطح همواره گفته که میز مذاکره را ترک نکرده و آماده رایزنی است. از طرف دیگر ادبیات جمهوری اسلامی در اجرای وعده صادق نشان داد که پس از تنبیه رژیم صهیونیستی تمایلی به ادامه تنش ندارد البته آمادگی جنگ مستقیم را هم دارد. گزینه حرکت برق آسای ایران به سمت دکترین اتمی نوع جدیدی از بازدارندگی تهران است که توانایی ورود به نقطه بی بازگشت را دارد. پالس های ایران برای غرب و مشخصا آمریکا، نوعی چماق و هویج است که امکان رایزنی درباره موضوعات دیگر را فراهم می کند.
ادامه مطلب