کمتر از دو هفته پیش، رابرت مالی، نماینده دولت بایدن در امور ایران گفت که چون تهران به احیای برجام "تمایلی ندارد"، آمریکا هم "روی اولویت های دیگر تمرکز کرده است" همچون تلاش برای جلوگیری و اختلال در تامین سلاح برای روسیه و حمایت از خواسته های بنیادین مردم ایران. اما اگر ایران دوباره علاقمند شده باشد، چه؟
ادامه مطلب
می توان سناریوهای زیر را برای مذاکرات هسته ای با ایران پیش بینی کرد: الف)- شکست مذاکرات که نتیجه آن تشدید تنش ها در همه سطوح منطقه ای و بین المللی است و ممکن است به جنگ با عواقب نامعلوم منجر شود. طرف های مذاکرات هسته ای این را نمی خواهند. ب)-از سرگیری مذاکرات بعد از یک دوره پرتنش که طی آن طرف های مختلف برگه های خود را جمع و ساماندهی می کنند. این گزینه ای است که همگان ترجیح می دهند و به سمت آن پیش می روند ولی تحقق آن با توجه به اتهامات متقابل تهران و واشنگتن دشوار است.
ادامه مطلب
رامین فخاری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: مذاکره ای که دولت آقای رئیسی با آمریکا به نتیجه برساند می تواند بسیار قوی تر از مذاکره ای باشد که دولت روحانی آن را به نتیجه خواهد رساند. زیرا دولت رئیسی از حمایت حاکمیتی بیشتری نسبت به دولت روحانی برخوردار است. رئیسی اقتدار بیشتری نسبت به روحانی دارد در نتیجه در روند مذاکرات دست بازتری خواهد داشت و در نتیجه هرچند متاسفانه روسای بعدی جمهوری آمریکا می توانند بازهم برجام را تحت تاثیر قرار بدهند ولی در نهایت اگر قراردادی بین دولت رئیسی و آمریکا منعقد شود قرارداد منسجم تر و محکم تری خواهد بود.
ادامه مطلب
احمد زیدآبادی در یادداشتی می نویسد: برجام و اصولاً هر اقدامی که به توافق و یا کاهش تنش در روابط ایران و دنیای غرب منجر شود، دشمنانی در داخل نظام سیاسی دارد که بعید است نسبت به از سرگیری مذاکرات ساکت یا بی‌تفاوت بمانند. این نیروها اگر موضع‌گیری علنی در مورد مذاکرات وین را نیز خلاف مصلحت سیاسی خود بدانند، احتمالاً از کارشکنی‌ها و بحران‌سازی‌های پشت‌پرده صرف‌نظر نخواهند کرد. آنها به نظرم در تاکتیک "رد گم کنی" مهارت بالایی کسب کرده‌اند و قادرند همه را به اشتباه بیاندازند. حالا که دولت به هر دلیلی تردید را کنار گذاشته و تصمیم به آغاز مذاکرات گرفته، لازم است سخت مراقب این داستان باشد و در دام پنهان و پیله‌های انحرافی آنها گرفتار نشود.
ادامه مطلب