دیپلماسی امریکا

وزیر امور خارجه امریکا چهار سال دیپلماسی امریکا را تشریح می کند

دفاع بلینکن از کارنامه دیپلماسی بایدن در برابر ایران، روسیه، چین و کره شمالی

آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه امریکا در یادداشتی مفصل و طولانی در مجله افرز می نویسد: چین، روسیه، ایران و کره شمالی تاریخ‌های دشوار و منافع متنوعی دارند و شراکت‌های آن‌ها با یکدیگر به هیچ وجه به ساختار اتحاد دیرینه ایالات متحده نزدیک نمی‌شود. زیر شعارهای بزرگ دوستی و حمایت آن‌ها، روابط این کشورها عمدتاً معاملاتی است و همکاری آن‌ها شامل مصالحه‌ها و خطراتی است که هر یک ممکن است در طول زمان آن‌ها را بیشتر ناخوشایند بیابد. این امر به ویژه برای چین صادق است که سلامت اقتصادی آن در داخل و موقعیتش در خارج تحت تأثیر بی‌ثباتی جهانی ایجاد شده توسط شرکای تجدیدنظرطلبش قرار دارد. با این حال، همه چهار تجدیدنظرطلب به یک تعهد پایدار به هدف کلی به چالش کشیدن ایالات متحده و سیستم بین‌المللی پایبندند. این امر، انگیزه ادامه همکاری‌های آن‌ها خواهد بود، به ویژه وقتی که ایالات متحده و کشورهای دیگر به تجدیدنظرطلبی آن‌ها پاسخ می‌دهند. پاسخ دولت بایدن به این همگرایی فزاینده، تسریع در همگرایی میان متحدان در مقابله با این تهدید بوده است.

ادامه مطلب

در سیاست خارجی آمریکا احزاب کشور قدرتی ندارند

گم بودن برنامه‌ای برای سیاست خارجی

استفان والت می نویسد: به احتمال زیاد، هر کسی که در ماه نوامبر پیروز شود، با مشکلات بزرگی روبه‌رو خواهد شد که حتی در برنامه‌های حزبی هم به آنها اشاره نشده است و هیچ‌کس به این اسناد برای راهنمایی در مورد نحوه برخورد با آنها مراجعه نخواهد کرد.

ادامه مطلب

ایالات متحده وارد دوران فرسایشی شده است

ناتوانی امریکا در درگیر شدن در بحران های خاورمیانه

دوران بحران جاری، بیش از شصت سال است که ایالات متحده و دیگر کشورهای جهان آزاد را به چالش کشیده است. باید کیفیت های تازه ای برای رهبری عملی را کاوید و به بهره برداری برسد.

ادامه مطلب

پایان یک دوران

میراث هنری کسینجر

سید رحمان موسوی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: تصور جهان بدون هنری کیسینجر دشوار است. نه تنها به این دلیل که ۱۰۰ سال عمر کرد، بلکه به این دلیل که بیش از نیم قرن در سیاست خارجی و روابط بین‌الملل آمریکا جایگاهی تأثیرگذار - و گاه غالب - داشت.

ادامه مطلب

نظم و بی نظمی کیسینجر دیپلماسی را جا به جا کرد

سایه جادوگر بر فعل و انفعالات روابط بین‌الملل

علی ودایع در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: برخی می‌گویند که دست کیسینجر به خون هزاران نفر در کشورهای مختلف آلوده‌است. برخی می‌گویند او یک آمریکایی میهن پرست بود. برخی می‌گویند او توانست با دیپلماسی مانع جنگ‌های بزرگ شود. شاید طنز ماجرا همین جمله باشد که متهم به ارتکاب جنایت جنگی برنده جایزه صلح نوبل بوده‌است. 

ادامه مطلب

برتری نظامی تولید ثروت نمی کند

"ترس از خلاء قدرت" و سیاست خارجی آمریکا

بنیامین فریدمن در پادکست موسسه کاتو می گوید: یکصد سال پیش، غلبه های نظامی می توانست ثروت تولید کند. اکنون اما، شرایط به گونه ای دگرش یافته که چنین دستاوردهایی از اقبال کمتری برخوردار است. دلیل پایه ای اش این است که صد سال پیش، ثروت، بیشتر سرشتی صنعتی داشت و این آسانتر بود که یک غلبه نظامی را به ثروت و قدرت تبدیل کنیم. مثلا با کنترل نظامی مناطقی با تاسیسات گسترده صنعتی، می توانستید با اخذ مالیات و دیگر روش ها، ثروتی را بدست آورید که خوراک بیشتری برای نیروی نظامی شما فراهم می کرد. به عبارت دیگر پیروزی های نظامی می توانست کمک کند که قدرتمندتر باشید. اکنون شرایط دگرش یافته هرچند کاملا هم از آن جهان فاصله نگرفته ایم چرا که هنوز هم خطوط تولید و فاکتورهایی از این قبیل در کار هستند. اما چند دلیل هست که امروزه، تبدیل پیروزی نظامی را به ثروت و قدرت دشوارتر کرده است.

ادامه مطلب

حقوق بشر یعنی حق مالکیت بشر امریکایی

ما نمی دانیم حقوق بشر آمریکایی چیست

نعمت اله مظفرپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد که جهانیان درک درستی از معنا و مفهوم حقوق بشر امریکایی ندارند. حقوق بشر آمریکایی همان منفعت و امنیت آمریکایی است. منفعت، امنیت و حقوق بشر سه چیز نیستند بلکه رابطه اینهمانی بین آنها برقرار است.

ادامه مطلب

لزوم تغییر در دیدگاه های حاکم بر واشنگتن

با وجود قدرت هایی مثل ایران و چین، دولت بعدی امریکا باید به فکر دیپلماسی نوینی باشد

روندهای کلی نشان از پسرفت جایگاه ایالات متحده در نظم جهانی می دهد. ایران و چین یک پیمان دو جانبه را امضا می کنند تا بر محاصره اقتصادی ایران چیره شوند. در مدیترانه، مصر و ترکیه وارد یک رقابت منطقه ای پسا آمریکایی شده اند، رقابتی که زمینه های آن را دخالت ناتو در سال ۲۰۱۱ فراهم کرد. نفوذ دیپلماتیک ایالات متحده نیز رو به افول است.

ادامه مطلب

باید به عدم موازنه تاریخی میان هدف ها و ابزارها پایان داد

آزمون سخت سیاست خارجی در برابر رئیس جمهوری آینده امریکا

سیاست خارجی، نیازمند حفظ تعادل میان چهار متغیر کلاسیک است. اهداف، چیزهایی است که یک دولت برای حراست از آن و به پیش بردن آن تلاش می کند. روش ها عبارتند از راهبردها، سیاست ها، مفاهیم یا ذهنیت ها و متدهایی که برای رسیدن به آن اهداف به کار می روند. ابزارها، همان عناصری از قدرت ملی هستند که از گذر مالیات یا قروض به دست می آیند و روش ها را تقویت می کنند. هر سه این متغیرها هم در پهنه امنیت، اقتصاد و شرایط سیاسی جهانی عمل می کنند که در آن سپهر، دیگر بازیگران هم اهداف خود را پی می گیرند.

ادامه مطلب