اسراييل در برابر روسيه
اکنون دولت اسرائیل در برابر دولت روسیه قرار گرفته و صفآرایی آنها رفته رفته به سویی میرود که تعریف و تاکتیک تازهای به خود بگیرد. موضوعی که سبب شده ایهود اولمرت نخستوزیر مستعفی به مسکو سفر کند.
پس از خرید تسلیحاتی اسرائیل از ایالات متحده امریکا که از آن به خرید تدافعی تعبیر شد، سوریه نیز اعلام کرد، قصد دارد از روسیه پایانه موشکی خریداری کند تا ضمن استقرار آنها بر سه نقطه مختلف سوریه به نوعی پاسخ به خرید تسلیحاتی اسرائیل داده باشد. علاوه بر آن بندر طرطوس نیز به عنوان پایگاه نظامی روسیه در اختیار این کشور قرار میگیرد. برای این کار دو ناو روسی به زودی در این بندر مستقر میشوند. قرار است موشکهایی که در اختیار سوریه قرار میگیرد از نوع موشکهایی باشد که بتوانند جنگندههای ناقض حقوق هوایی سوریه را مورد هدف قرار دهند. همچنین منابع خبری گزارش دادند رزمناو لدنى -801 روسيه عصر ديروز با عبور از تنگه داردانل ترکيه به مقصد درياى اژه حرکت کرده است. هنوز مقصد این رزمناو مشخص نشده اما پیش بینی میشود به سمت بندر طرطوس در سوریه حرکت کند.
علاوه بر آن شبکه العربیه نیز روز دوشنبه 29 سپتامبر اعلام کرد، به زودی ایران و روسیه قرارداد تسلیحاتیای امضا میکنند که طی آن ایران بسته جدید تسلیحاتی از روسیه دریافت خواهد کرد. تا کنون محتوای این بسته تسلیحاتی اعلام نشده ولی پیشبینی میشود نوعی موشکهای پیشرفته و رادارهای قوی جزء این بسته پیشنهادی باشد.
بدین ترتیب به اعتقاد کارشناسان اسرائیل نیز به جمع کشورهای رو در رو با روسیه پیوسته و بدین ترتیب خود را در محک آزمایشی سخت با مسکو قرار داده است. شاید اسرائیل هیچ گاه مایل نبوده که در مسئله بحران تازهای که میان روسیه و غرب به ویژه ایالات متحده به وجود آمده دخالت کند، اما به اعتقاد بسیاری از کارشناسان ورق به گونهای برگشته است که اسرائیل مجبور شده به جمع کشورهای غربی رو در رو با روسيه بپیوندد. به ویژه پس از بحران قفقاز که طی آن روسیه و گرجستان وارد یک جنگ تمام عیار شدند و چیزی نمانده بود تفلیس سقوط کند که این خبر فاش شد که اسرائیل به گرجستان رادار و سلاح میفرستاده و ارتش گرجستان از این سلاحها برای رو در رویی با ارتش روسیه بهره میبرده است. اتفاقی که به ضرر اسرائیل تمام شد و دو طرف را به اندازهای از یکدیگر دور کرد به گونهای که روسیه تهدید به تلافی و حتی قطعی روابط کامل با تلاویو کرد و وزارت امور خارجه اسرائیل نیز به دولت اولمرت هشدار داد در صورت متوقف نشدن ارسال محمولههای نظامی و تسلیحاتی به گرجستان باید منتظر به وجود آمدن یک دشمن جدید که میتواند بسیار منافع اسرائیل را مورد تهدید قرار دهد، باشیم.
اکنون ظاهرا چنین شده است. دولت اسرائیل در برابر دولت روسیه قرار گرفته و صفآرایی آنها رفته رفته به سویی میرود که تعریف و تاکتیک تازهای به خود بگیرد. موضوعی که سبب شده ایهود اولمرت نخستوزیر مستعفی به عنوان کسی که هنوز دولتش تا زمان تعیین دولت جانشین به فعالیت خود ادامه میدهد، به مسکو سفر کند و ضمن اعلام نگرانی خود از تنش به وجود آمده در روابط مسکو – تلاویو بر عدم تمایل اسرائیل بر تداوم این نگرانیها تاکید کند. سفری که با توجه به استقرار رادارها و موشکهای تازه امریکایی در خاک اسرائیل پیشبینی میشود، نتواند چندان موفقیتآمیز باشد.
باید گفت، نه تنها سفر اولمرت بلکه سفر هر کدام از مقامهای اسرائیلی به روسیه به دو دلیل نمیتواند، موفقیتآمیز باشد. نخست این که اسرائیل مجبور است به امریکا همراه شود زیرا ایالات متحده متحد بلامنازع تلاویو است و در صورت عدم حمایت این کشور از دولت این رژیم، اسرائیل متحمل خسارتهای بسیار سنگینی خواهد شد. طبیعتا اسرائیل نیز هیچ گاه به سمتی نخواهد رفت که امریکا را رها کرده و به دامان روسیه پناه برد و از مسکو بخواهد که جای امریکا را در حمایت از اسرائیل بگیرد. چنین چیزی تنها در عالم رویا میگنجد. اما روسیه یقینا در این سفر از همکاری اسرائیل با گرجستان در جریان جنگ ارتش روسی با ارتش گرجی شکایت خواهد کرد که البته اسرائیل نیز خواهد گفت، چارهای نداشته که البته هم نداشته زیرا باید در چنین مواقعی به فکر منافع ایالات متحده بیش از هر چیز باشد. چیزی که روسها به راحتی از کنار آن نمیگذرند. ثانیا روسیه استقرار رادارهای پیشرفته و موشکهای مدرن در خاک اسرائیل را همان طور که اعلام کرده به مثابه گسترش سپر دفاع موشکی همانند آنچه در لهستان و چک استقرار یافته، قلمداد کرده و همکاری موشکی و نظامی خود با سوریه را نیز در همین راستا دانسته است. به ویژه این که اداره این مکان به طور کامل در اختیار امریکاییها است و روسها حق ورود به آن را ندارند. این کار را برای اسرائیلیها سختتر میکند، زیرا باید توجیهی محکمه پسند برای استقرار این رادارها در خاک خود به روسها بدهند.
از سوی دیگر و در مورد سوریه، قبل از هر چیز باید به این نکته اشاره کرد که ظاهرا کشورهای جهان سوم از ونزوئلا و بولیوی گرفته تا سوریه و عربستان و غیره از به وجود آمدن جنگ سرد تازه یا لااقل شبه جنگ سرد جدید خشنودند و آن را به فال نیک میگیرند. ظاهرا آنها کار به این واقعیت ندارند که اصولا آیا جنگ سرد میتواند به وجود بیاید یا خیر. بر سر این مسئله اصلا فکر نمیکنند. آنچه آنها را بر آن میدارد که از به وجود آمدن جنگ سرد جدید خشنود شوند، این تصور است که دنیای تک قطبی دیگر وجود ندارد و آنها میتوانند با نزدیک شدن به دیگر قطب قدرتمند جدید چه ظاهری و چه واقعی به منافع تازهای دست یابند.
این دیدگاه در مورد سوریه نیز صدق میکند. کما این که ونزوئلا نیز گام در همین راه گذاشته و با همین هدف خرید تسلیحاتی یک میلیارد دلاری از روسیه با هدف این که کشورش به حیات خلوت بالفعل امریکا تبدیل شود، گام برداشته است.
با وجود این که اسرائیل اعلام کرده، هدف از استقرار این رادارها و موشکها به هیچ عنوان به معنای رو در رویی با سوریه نیست و قصد تحریک و تخریب فضای جاری با دمشق را ندارد، سوریه اقدام به انعقاد این پیمان نظامی با روسیه کرده است. به ویژه این که باب مذاکرات غیر مستقیم با سوریه را نیز آغاز کردهاند و به این فکر میکنند که به زودی مذاکرات مستقیم انجام دهند. اما همین برای سوریه کافی نیست. به هر صورت این اقدام میتواند جایگاه سوریه را در مذاکراتش با اسرائیل تقویت کند. کما این که اسرائیل نیز گمان میکند با استقرار این رادارها جایگاهش در مذاکراتش با سوریه محکمتر شده است.
در این میان خبر تازهای منتشر شد که ظاهرا بر این نکته که روسیه و غرب و اکنون میتوان گفت علاوه بر آن، اسرائیل رقابت تازه تسلیحاتیای را آغاز کردهاند، صحه میگذارد. و آن خرید تازه تسلیحاتی آذربایجان از اسرائیل است. آذربایجان کشوری است که این روزها بسیار خود را به ایالات متحده نزدیک کرده و از این بیم دارد که روزی به دامان روسیه بازگردد. میتوان گفت، باکوییها بازگشت دوران همپیمانی با روسیه را کابوسی تلخ برای خود تصور میکنند.
بنا به گزارش منابع خبری وزارت دفاع اسرائيل و آذربايجان قراردادى به ارزش صدها ميليون دلار منعقد کردهاند که بر اساس آن به زودى آذربايجان محموله اى از تسليحات تهاجمى از جمله مين ياب‌هاى خودرو، خمپاره انداز و سيستمهاى موشکى را از اسرائيل دريافت خواهد کرد.
اين سلاحها، تماما از آخرين نسل تسليحات نظامى هستند و ويژگيهاى جغرافيايى و آب و هوايى منطقه در مورد آنها در نظر گرفته شده است. این خبر به هیچ عنوان به مذاق روسها خوش نمیآید.
علاوه بر آن روسها از این نگرانند که خرید تسلیحاتی یا به عبارت دیگر رقابت تسلیحاتی‌شان با غرب به کشورهای همسایه آسیایى‌شان چون قزاقستان و ازبکستان نیز کشیده شود. زیرا خبرهایی منتشر شده که نشان میدهد این دو کشور در صدد گسترش همکاریهای تسلیحاتی با اسرائیل هستند.
بنابر این به نظر میرسد کشورهای جهان سوم خود را زودتر از هر کشور دیگری برای دنیای چند قطبی و رقابت تسلیحاتی که چیزی جز نماد قدرت سیاسی ندارد، آماده کردهاند. به ویژه کشورهای خاورمیانه که بیشتر از آن که تحت تاثیرتفکرات غربی باشند تحت تاثیر تفکرات روسی قرار دارند و این باعث میشود رقابت تسلیحاتی در میان کشورهای خاورمیانه افزایش یابد. حال تصور کنید روزی که هر کدام از کشورهای منطقه از اسرائیل و امریکا سلاح خریداری کنند یا از روسیه سلاح به دست آورند، آنگاه چه خواهد شد؟ منطقهای مملو از سلاحهای مختلف که به جز نماد سیاسی استفاده دیگری از آنها نمیتوانند بکنند.
نظر شما :