آتش‌بس در بخش انرژی
پیشنهاد ترامپ می‌تواند خبر خوبی برای ماشین جنگی پوتین باشد
نویسنده: دیوید کیریچنکو
دیپلماسی ایرانی: تماس بسیار مورد انتظار دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری ایالات متحده، با ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه، در تاریخ ۱۸ مارس هیچ پیشرفت بزرگی به همراه نداشت، اما به توافق اولیه بر سر یک آتش‌بس جزئی در مورد حملات به زیرساخت‌های انرژی را منجر شد. کاخ سفید این خبر را به‌عنوان گامی مهم به‌سوی یک توافق صلح آینده ستود. با این حال، منتقدان خاطرنشان کرده‌اند که هرگونه توقف در حملات به بخش انرژی ممکن است در واقع به نفع پوتین باشد، در حالی که توانایی اوکراین برای مختل کردن تلاش‌های جنگی روسیه را محدود می‌کند.
دیکتاتور روس از پیشنهاد رئیس‌جمهوری ایالات متحده برای آتش‌بس جزئی در حملات به بخش انرژی حمایت کرده، اما این ممکن است یک گام استراتژیک باشد تا نشانه‌ای از آمادگی او برای پایان دادن به تهاجم به اوکراین. این امر به ترامپ چیزی ملموس می‌دهد تا تلاش‌های خود را به‌عنوان یک میانجی صلح نشان دهد، اما در عین حال به پوتین اجازه می‌دهد فرآیند مذاکره را طولانی‌تر کند و همزمان تلاش‌ها برای تضعیف اوکراین از نظر نظامی و دیپلماتیک را ادامه دهد.
به‌طور حیاتی، روسیه ممکن است از یک آتش‌بس موقت در بخش انرژی بیش از اوکراین سود ببرد. در حالی که هر دو کشور به دنبال هدف قرار دادن زیرساخت‌های انرژی یکدیگر بوده‌اند، زمان‌بندی توقف پیشنهادی در حملات به نظر می‌رسد به نفع کرملین باشد. از اولین زمستان جنگ، روسیه مجموعه‌ای از حملات هوایی را علیه زیرساخت‌های انرژی غیرنظامی اوکراین انجام داده است تا با قطع دسترسی میلیون‌ها اوکراینی به برق و گرمایش، اراده این کشور برای مقاومت را بشکند.
در مقابل، اوکراین به‌طور فزاینده‌ای توانایی خود را برای انجام حملات تلافی‌جویانه علیه تأسیسات کلیدی نفت و گاز روسیه، که برای تأمین مالی و پشتیبانی از تهاجم این کشور حیاتی هستند، گسترش داده است. پالایشگاه‌های نفتی، انبارهای سوخت و خطوط لوله بارها هدف قرار گرفته‌اند و این حملات به‌طور قابل‌توجهی توانایی مسکو برای تولید و انتقال سوخت مورد نیاز نیروهایش را مختل کرده است. در واقع، این حملات به حدی مؤثر بوده‌اند که کرملین مجبور شده است برای جبران کسری، از متحدان خود مانند بلاروس سوخت وارد کند.
اوکراین به‌تازگی از موشک‌های کروز تولید داخل رونمایی کرده است که توانایی آن را برای هدف قرار دادن تأسیسات انرژی دورتر در خاک روسیه افزایش می‌دهد. این پیشرفت‌ها مسکو را نگران کرده، به‌ویژه از آنجا که پوتین به شدت به بخش نفت و گاز وابسته است تا هم ماشین جنگی خود را تأمین کند و هم اقتصاد کشور را سرپا نگه دارد. این موضوع خبر بدی برای پوتین است، کسی که برای ادامه تهاجم خود به شدت به این درآمدها وابسته است.
در چنین شرایطی، آتش‌بس پیشنهادی در حملات به زیرساخت‌های انرژی به نفع روسیه خواهد بود، زیرا توانایی اوکراین برای ضربه زدن به پاشنه آشیل اقتصادی و نظامی مسکو را محدود می‌کند، در حالی که تأثیر چندانی بر توانایی روسیه برای ادامه بمباران شهرهای اوکراین با موشک‌ها و پهپادها ندارد. به‌علاوه، هر آتش‌بس جزئی که توقف درگیری‌ها در امتداد خط مقدم یا در دریای سیاه را شامل نشود، به نفع پوتین خواهد بود، زیرا به او اجازه می‌دهد به حملات زمینی و تلاش‌ها برای قطع دسترسی اوکراین به دریا ادامه دهد.
این آتش‌بس همچنین می‌تواند به‌عنوان یک پیروزی دیپلماتیک برای پوتین تلقی شود، زیرا نشان‌دهنده تمایل ایالات متحده برای مذاکره مستقیم با مسکو است، چیزی که می‌تواند متحدان اروپایی اوکراین را نگران کند. با تردید در مورد آینده حمایت ایالات متحده از اوکراین، بریتانیا در حال رهبری تلاش‌های اروپا برای تقویت تلاش‌های جنگی اوکراین و جلوگیری از پیروزی تاریخی پوتین است که کل اروپا را در معرض خطر قرار می‌دهد.
در همین حال، توانایی اوکراین برای تداوم مقاومت در برابر تهاجم روسیه به حمایت مداوم متحدانش بستگی دارد. اروپا می‌تواند با استفاده از قدرت اقتصادی، مزیت جمعیتی و پتانسیل نظامی خود، با اطمینان خاطر جاه‌طلبی‌های امپریالیستی پوتین را خنثی کند و حمایت مورد نیاز اوکراین برای مقاومت در برابر تهاجم روسیه را فراهم آورد.
در نهایت، آتش‌بس پیشنهادی در بخش انرژی ممکن است به‌عنوان یک ژست دیپلماتیک به نظر برسد، اما بعید است که به صلح پایدار منجر شود. در عوض، این خطر وجود دارد که به پوتین فرصتی برای تجدید قوا و ادامه تهاجم خود بدهد، در حالی که اوکراین و متحدانش را در موقعیت ضعف نگه می‌دارد. اگر هدف واقعی پایان دادن به جنگ باشد، هر توافقی باید فراتر از اقدامات نمادین باشد و به تهدید اصلی رسیدگی کند: جاه‌طلبی‌های توسعه‌طلبانه کرملین.
منبع: شورای آتلانتیک / تحریریه دیپلماسی ایرانی /۱۱
نظر شما :