آقای ترامپ این عربستان دیگر آن عربستان نیست

نویسنده: اباصلت کبیری، سرهنگ ارتش و کارشناس ارشد علوم سیاسی

دیپلماسی ایرانی: دونالد ترامپ، رئیس جمهوری ایالات متحده امریکا از یک سو فلسطینیان را از بازگشت به غزه، منصرف می کند و از سوی دیگر، عربستان را در پذیرش آوارگان فلسطینی و مردم بی خانمان غزه، تحت فشار قرار داده است. او حتی پیشنهاد خرید سواحل مدیترانه در خاکِ غزه را داده است.

اقدام ترامپ در خرید غزه، ممکن نیست و عملی نخواهد شد و این جز فرار رو به جلو، معنی دیگری ندارد. ترامپِ تاجر، با این ایده و پیشنهاد، قصد دارد ضمن تهدید عربستان، این کشور را به توافق و صلح با اسرائیل مجبور کند. او خود بهتر از هرکسی می‌داند که فلسطینیان، به فروش وطن خود حاضر نیستند و از آن خارج نخواهند شد ولو به قیمت زندگی در میان ویرانه ها و مواد منفجره باقی مانده از جنگ.

حربه ترامپ تنها در راستای منفعل کردن عربستان در پذیرش توافق آبراهام و مجبور کردن عربستان سعودی به برقراری روابط دیپلماتیک با رژیم صهیونیستی کاربرد دارد.

نگرشِ ترامپ به عربستان، همچنان نگاهی است که در دور اول ریاست جمهوری اش داشت و این کشور را به شکل گاوِ شیرده می دید؛ حال آنکه اوضاع با شرایط سال ۲۰۱۶ فرق کرده است و تحولات داخلی و اصلاحاتی که در عربستان در طول هشت سال گذشته رخ داده، این کشور را به درجه ای از استقلال رسانده است که بتواند در مقابل زیاده خواهی ترامپ بایستد و با عزت و استقلال، مسیری دلخواه را در عرصه بین‌الملل بپیماید. تنوع متحدین و شرکای تجاری و نظامی، از چین و روسیه تا کشورهای اروپایی و ایران و همسایگان، قدرت بازیگری سعودی را تقویت کرده است و ترامپ باید بر این نکته، واقف باشد و در لحن و عملکرد و حتی ذهنیت خود نسبت به عربستان، تجدیدنظر کند.

فشار ترامپ به عربستان در سال ۲۰۱۹ برای عادی سازی روابط و الحاق به کشورهای آشتی کننده با اسرائیل، هنگامی به اوج رسید که این کشور را در مقابل تهاجم به تاسیسات پالایشگاهی آرامکو تنها گذاشت و موجب سقوط بازار سهام سعودی و مختل شدن صادرات نفتی و نزدیک شدن عربستان به فلج اقتصادی – سیاسی شد تنها به جرم اینکه به صلح با اسرائیل حاضر نبود و همچنان برای برقراری روابط با اسرائیل، پیش شرط می گذاشت.

از یاد نبریم که سیستم های پدافند هوائی عربستان، تماماً آمریکائی است و از طرفی با وجود پیمان های دفاعی بین عربستان و آمریکا، هجوم پهپادها و موشک به طرف آرامکو، نمی توانست دور از نظارت و آگاهی نیروهای آمریکایی مستقر در خلیج فارس، انجام شده باشد.

برای آمریکای ترامپ، در بر همان پاشنه می چرخد و هنوز بر آن است که بتواند با سخت گیری و مرعوب ساختن رقبا، حداکثر امتیاز را بگیرد. این بار برای ترامپ، نوبت عربستان است که طعم هویج و چماق را هم‌زمان بچشد، غافل از این که این عربستان دیگر آن عربستانی که ترامپ فکر می کند نیست. بن سلمان ثابت کرد می تواند با بی اعتنائی به رئیس‌جمهوری آمریکا، همزمان آغوش خود را به روی متحدین شرقی همانند شی جین پینگ، رهبر چین نیز بگشاید.