ادعای تاریخی و ارضی و قومی

هدف تحریم کنندگان واژه "دالان تورانی ناتو" چیست؟

۲۳ شهریور ۱۴۰۳ | ۱۶:۰۰ کد : ۲۰۲۸۱۸۸ آسیا و آفریقا انتخاب سردبیر
احمد کاظمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: برای مخالفان واژه دالان تورانی ناتو اگر پایبندی عملی به منافع ملی ایران یا حداقل اصول حقوق بین الملل مبنی بر احترام به مرزها و حاکمیت ملی کشورها دغدغه است، آیا سوال مطرح نیست که اگر واقعا موضوع صرفا ترانزیت است، چرا باکو حاضر نیست مثلا از واژه مسیر سیونیک یا مگری استفاده کند؟ مشخص است که پشت این اطلاق، ادعای تاریخی و ارضی و قومی هست.
هدف تحریم کنندگان واژه "دالان تورانی ناتو" چیست؟

نویسنده: دکتر احمد کاظمی، استاد حقوق بین الملل دانشگاه  

دیپلماسی ایرانی: افرادی که با تاختن بر واژه "دالان تورانی ناتو" و ورارونه نمایی آن، عامدانه و مصرانه از واژه جعلی "کریدور یا راهگذر زنگزور" استفاده می‌کنند، خواسته یا ناخواسته دو هدف عمده و مطلوب جبهه ضدایرانی پان ترکیسم و باکو را تقویت می‌کنند: 

اول انحراف افکار عمومی‌ و مسئولان ایران از ماهیت قومی کریدور جعلی زنگزور که مبتنی بر فتنه قومی پان تورانسم انگلیسی است و همچنین نقش انگلیس و ناتو در طراحی آن. در واقع هدف شان، قومیت زدایی از ماهیت این کریدور و صرفا ترانزیتی القا کردن آن برای شکستن مقاومت ایران اسلامی در مقابل این فتنه ژئوپلیتیکی و قومی است. اینکه واژه توران در شاهنامه و منابع تاریخی و باستانی به عنوان واژه ایرانی آمده است نفی کننده فتنه دویست ساله "پان تورانیسم انگلیسی" نیست. روابط دو واژه توران و پان تورانیسم انگلیسی، دو سال پیش در مقاله "تورانیزه شدن پان آذریسم" برای علاقمندان با استناد به همان منابع تاریخی تشریح شده است.

دوم، استفاده عامدانه از واژه جعلی کریدور زنگزور یعنی ترویج رویکرد باکو و مشخصا شخص الهام علی اف در اطلاق زنگزور به سیونیک ارمنستان که در مسیر تقویت ادعای ارضی جمهوری آذربایجان بر جنوب ارمنستان است. همان طور که برخی از کشورهای عربی با کاربرد و اطلاق واژه جعلی خلیج ع ر ب ی به خلیج فارس، مطامع ارضی و امنیتی و قومی دنبال می‌کنند، باکو نیز چنین هدفی دارد. طبیعی است که واژه زنگزور در طول تاریخ ایرانی قفقاز وجود داشته، همانطور که واژه سیونیک و قبل از اطلاق واژه زنگزور، واژه سیسگان تاریخی و آران نیز وجود داشته است؛ اما در طول تاریخ واژه کریدور زنگزور نداشته ایم و این واژه جعلی است. اگر در فرض، قرار است کریدوری از استان سیونیک یا منطقه مگری عبور بکند به لحاظ قواعد حقوقی و بدیهیات روابط و اصول دیپلماتیک، نمی‌توان آن را کریدور زنگزور نامید، همان طور که ‌نمی توان آذربایجان عزیز ایران را با واژه جعلی آذربایجان ج ن و ب ی اطلاق کرد همان واژه‌ای که توسط ابداع کنندگان باکویی کریدور جعلی زنگزور اطلاق می‌شود.

اینکه استان سیونیک ارمنستان را سیونیک اطلاق کنیم نه زنگزور، یعنی احترام به حاکمیت ملی کشورها و مرزهای آنان که مورد تاکید منشور سازمان ملل است. اهمیت این تعهد حقوقی از آن جهت است که فردا کشوری دیگری استان یا استان های ما را با نام دلخواه و ادعایی خودش اطلاق نکند. برای مخالفان واژه دالان تورانی ناتو اگر پایبندی عملی به منافع ملی ایران یا حداقل اصول حقوق بین الملل مبنی بر احترام به مرزها و حاکمیت ملی کشورها دغدغه است، آیا سوال مطرح نیست که اگر واقعا موضوع صرفا ترانزیت است، چرا باکو حاضر نیست مثلا از واژه مسیر سیونیک یا مگری استفاده کند؟ مشخص است که پشت این اطلاق، ادعای تاریخی و ارضی و قومی هست.

واژه ها بارها حقوقی دارند و رسانه ها و دیپلمات ها به عنوان مروج الگوی ایرانی اسلامی، باید بیشتر از مردم عادی به آنها حساس باشند.

کلید واژه ها: احمد کاظمی دالان زنگه زور گذرگاه زنگزور جمهوری آذربایجان ایران و آذربایجان سیونیک ایران و ارمنستان ارمنستان


( ۲۶ )

نظر شما :

فرهاد ۲۳ شهریور ۱۴۰۳ | ۱۶:۲۹
درود بر شما. یک نفر بالاخره پیدا شد حرف حسابی بزند. پانترکها و تجزیه طلبان ترک مدام میگویند که باکو اهداف ترانزیتی دارد و ضد ایران نمی‌خواهد حرکتی بکند. خوب چرا از کریدور ارس استفاده نمیکند؟ متاسفانه جریان خیانتکاری در داخل کشور سالهاست ضد منافع ملی حرکت می‌کند و به خاطر فعالیت همین افراد، هیچوقت اقدام محکمی در قفقاز انجام نشد. اگر جای ما و ترکیه عوض میشد، اولا ترکیه سالها قبل نخجوان را مانند قبرس ضمیمه کرده بود‌. دوما در جنگ قره باغ مطمئنا وارد قره باغ می‌شد همانطور که ترکیه وارد سوریه شد و بدون گرفتن امتیازهای مشخص مثل ممنوع کردن فعالیت‌های گروه ضد ایرانی در باکو و اخراج تمام نظامیان اسرائیلی و عدم همکاری نظامی باکو و اسراییل، آنجا را ترک نمی‌کرد.
عبدالرضا ۲۳ شهریور ۱۴۰۳ | ۱۶:۳۹
زنگزور از اسم طایفه زنگی گرفته شده است که یکی از طوایف قدیم تورک می باشد وبه صورت سانکی در منابع قدیم اورده شده است و حکومت ال زنگی در عراق نیز از همین طایفه تورکمان می باشد و سکنه زنگه زور را از قدیم الایام تورکها تشکیل می دادند تا در زمان شوروی از ازربایجان جدا شده و به ارمنستان داده شد و به تدریج سکنه تورک ان از انجا رانده شده و اسامی شهرها و روستا های ان به ارمنی تغییر یافت فلذا اسم کریدور زنگه زور صحیح می با شد
علی ۲۳ شهریور ۱۴۰۳ | ۱۸:۳۲
منطقه ای که الان به ارمنی سیونیک گفته مییشه یه اسم جعلی و من دراوردی هست . چون مردم انجا مسلمانان ترک اذربایجانی بودن و اسم انجا هم زنگه زور بود که ارمنیا به سیونیک تغییر دادن. همانطور که در ایران صدها اسم مکان از ترکی به فارسی عوض شده .
فرزاد ۲۳ شهریور ۱۴۰۳ | ۱۸:۵۳
این مطالب درست و نکات حقوقی که جناب دکتر کاظمی مطرح کردند در واقع وظیفه رسمی دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامیه که پیگیری کنه.ولی همه میدونن از اونجایی که میز باکو در وزارت خارجه از بدو تاسیس این جمهوری شش دانگ در اختیار لابی پانترکی باکو بوده؛هیچ اقدام حقوقی و پاسخ شایسته ای صورت نگرفته.زمانی که بعد از جنگ سال۲۰۲۰ باکو و ارمنستان .جمهوری باکو در تقسیمات جدید کشوری .منطقه زنگ.زور شرقی (یعنی منطقه ای در شرق استان سیونیک ارمنستان) را در تقسیمات کشوریش گنجاند ؛اون موقع هم ایران و هم ارمنستان باید جلو این کار رو میگرفتن و اون رو اقدامی تحریک آمیز و نقض تمامیت ارضی ارمنستان ومنشور ملل متحد و تهدیدی برای صلح جهانی تلقی میکردن.
م ۲۳ شهریور ۱۴۰۳ | ۲۰:۰۴
دالان زنگزور یک دالان حمل و نقل بین‌المللی و ارتباطی و اقتصادی بین شرق و غرب می‌باشد یعنی از چین تا لندن را به هم وصل می‌کند که به گذرگاه کریدور میانی معروف است. در حال حاضر این کریدور بجز ایران مخالف جدی ندارد. حتی خود آذربایجان نیز ایجاد این کریدور از مذاکرات صلح خارج کرد و الان روسیه است که بخاطر حفظ نفوذ و بقا خود در منطقه قفقاز جنوبی و نیاز به این کریدور در شرایط جنگ با اوکراین ، مصرر به برقراری این کریدور تحت نظارت خود است. خود ارمنستان هم نیاز به این مسیر دارد و حتی خود ایران در استفاده از این مسیر منافع اقتصادی خواهد برد.علت مخالفت ایران تنها میتواند از دست دادن تاثیر خود بر آذربایجان یا کاهش درآمد ترانزیتی دانست. بیان تغییر مرز و تغییرات ژئوپولیتیک و حرفهای از این دست غیر واقعی و غیر قابل درک هستند. این کریدور زمان شوروی هم و جود داشته و مشکلی هم نداشته، در هر صورت این کریدور با رضایت ارمنستان ایجاد خواهد شد و تحرکات ایران نتیجه‌ای نخواهد داد.
مجتبی ۲۳ شهریور ۱۴۰۳ | ۲۰:۰۷
هدف و سیاستگذاری آینده این گذرگاه متوهمانه پان‌ترکیسم ایران است ،دیروز قره باغ ،امروز کریدور فردا...برای پانترک سر در آخور رسانه جعلی باکو و ترکیه گفتن حقیقت مانند خواندن .........،تمام رسانه باکو و ترکیه جنبه قومیتی و نژادی پانترکی این کریدور اذعان دارند الا عمله های پانترک ایرانی سعی دارند با تزهای گمراهانه احمقانه و ساده لوحانه افکار عمومی و سیاستگذاران را گمراه نمایند و حتی پیشنهاد بی‌شرمانه همکاری و پیوستن به این کریدور میدهند و پا را فراتر از آن ورود به سازمان قومیتی کشورهای ترک زبان که تاریخ فرهنگ و سرزمین و ... آنها وامدار ایران است
مهدی A ۲۳ شهریور ۱۴۰۳ | ۲۰:۱۷
☘☘☘ از لحاظ اولویت ، لطفا در قدم اول مسئله حق آبه با افغانستان را حل نمایید . بعدا به ده ها ابربحران داخلی رسیدگی فرمایید . اگر از ابر بحران های داخلی هم گذر کردید ، بعدا به فکر تغییر نام اماکن خارج از کشور بیفتید .....
خسرو ۲۳ شهریور ۱۴۰۳ | ۲۰:۵۳
در نقشه بالا دو قسمت زردرنگ قره باغ و سیونیک تناقض نوشته را پررنگ می‌کند چرا از بکار بردن واژه زنگه زور آزرده میشوید ولی واژه های ارمنی را برای شهرهای ترک نشین و جمهوری باکو را برای آذربایجان بکار می‌برید ولی برای ولایت چغورسعد از واژه ارمنستان استفاده می‌کنید اگر به حاکمیت ملی کشورها احترام میگذارید قره باغ زرد بالا کجاست ؟ در جمهوری آذربایجان چنین مکانی و ایالتی وجود دارد؟چگونه دالان می‌تواند هم تورانی و هم ناتویی باشد تناقض واضحی است -- ولی گذشته از این مطالب ، شما از چه چیزی دفاع میکنید؟ اگر ارمنستان در موضوع گشایش کریدور زنگه زور موافقت کند چکار خواهید کرد؟ بعد از جنگ سال ۲۰۲۰ آذربایجان برای سرکوب کردن تجزیه طلبان ، تمام پیش بینی ها و تحلیل هایتان غیر واقع بوده است
مجید ۲۴ شهریور ۱۴۰۳ | ۰۲:۱۲
مطالب این نویسنده رو میبینم دیگه نمیخونم نمیدونم چه اصراری بر انتشار دارید
رامیان ۲۴ شهریور ۱۴۰۳ | ۰۵:۰۶
جناب دکتر کاظمی مخالفان "دالان تورانی زنگزور" دو دسته می باشند. گروه اول همانند حاکم بادکوبه پان ترک بوده و چه بسا همانند او ماسونر و صهیونیست نیز می باشند و گروه دوم ساده اندیشان و مشتی خام تشریف دارند. یک نگاهی به چهره هر یک از دو گروه بخوبی نشان می دهد که گروه نخست دارای چهره موذی و شارلاتان بوده و چهره گروه دوم داد می زند که آنها مشتی ساده لوح، کودن و زودباور می باشند. دریغا چه کسی او را به عنوان سفیر به بادکوبه به میان گرگهای خاکستری فرستاد! مشکل پان ترکها در درجه نخست مشکل شما آذریهای آذربایجان می باشد. آیا وقت آن نرسیده که ننگین نامه های گلستان، ترکمانچای و قرداد ننگین تر 1310 رضا خان و آتاترک را به زباله دان تاریخ بیندازید؟ بابک خرمدین "تاتی" و ستار خان ام آرزوست! نیاکان راقم این سطور باشندگان نخست بادکوبه از قوم تات بودند که سه سال پس از عقدپیمان ننگین ترکمان چای وادرشان کردند که خانه و کاشانه خود رها ساخته و به سوی آنچه از ایران مانده بود مهاجرت کنند.
حامد ۲۴ شهریور ۱۴۰۳ | ۱۱:۰۲
اصرار علیف بر ایجاد کردیدور در خاک ارمنستان به جای پیشنهاد ایران، نشان می‌دهد هدف این اقدام هرچه باشد، ترانزیت نیست. اگر به تاریخ هم که پانترکها به آن رجوع میکنند بخواهیم استناد کنید در اصل دو طرف کریدور یعنی قره باغ و نخجوان هر دو اکثریت ارمنی داشته اند.
کامران ۲۴ شهریور ۱۴۰۳ | ۱۳:۱۴
سینوک واژه جدیدی است که ارمنی ها ابداع کرده اند .جناب کارشناس !!هنوز هم کلمه زنگزور در ارمنستان برای این منطقه توسط خود انها استفاده میشود .از جنله شرکت روی و مس زنگزور در ارتسوانیک است که یا همین نام سالهاست اب ارس را الودده به پساب فلزات سنگین کرده و باعث افزایش امار سرطان دستگاه گوارش در دشت مغان شده اماهیچ وقت رگ غیرتت برای هموطنانت نجنبیده!
آبتین ۲۵ شهریور ۱۴۰۳ | ۰۹:۳۹
دلیل مشخص است. ترانزیتی فقط بهانه ای برای اشغالگری و ادعای ارضی علیه ارمنستان و ایران است. این کارها به روسیه ضربه ای نمی‌زند ولی مانند اشغال آرارات توسط ترکیه، یک ضربه تاریخی دیگر از پانترکیسم به ایران خواهد بود.
آذربایجان ۱۸ مهر ۱۴۰۳ | ۱۱:۳۹
آنهایی که حرص می خورند و می گویند "اگر درد آذربایجان فقط ترانزیت است چرا از خاک ایران استفاده نمی کند." جواب بدهند اگر درد ایران قطع ارتباط ایران با اروپاست، راه ارتباطی ایران با اروپا ارمنستان با آن جاده های باریک کوهستانی و صعب العبورش بوده و است یا ترکیه؟ در ثانی کجای ارمنستان به اروپا وصل است؟ تازه بعد از ارمنستان باید به گرجستان بریم بعد به روسیه و سپس به اوکراین( البته اگر بتوانیم در آن مناطق جنگی جان سالم بدر بریم) در مورد زنگزور هم باید کارشناس محترم بداند که همین منطقه زنگزور که ارامنه سیونیک می گویند سال۱۹۲۰طبق مصوبه دولت شوروی به ارمنستان الحاق شده و در اصل خاک آذربایجان و محل زندگی آذربایجانی ها بود.