تهران به دنبال فرماندهی شبکه پدافند هوایی عراقی، سوری و لبنانی

نویسنده: طونی فرنسیس

دیپلماسی ایرانی: ایران در حال بررسی راه های محافظت از ساختار امنیتی و حضور نظامی خود در سه کشور عراق و سوریه و لبنان است و به این منظور بر توسعه تسلیحات موشکی و افزایش استفاده از پهپادها تاکید دارد و قصد دارد همکاری امنیتی و نظامی خود را با سه کشور یاد شده تقویت کند و این کشورها را اعم از دولت حاکم و گروه های مسلح، تحت عناوین اقتصادی و تشکیل مرکز فرماندهی مشترک به ریاست خودش متشکل از نیروهای محور مقاومت، به خودش مرتبط کند.

ایران به سه علت نیازمند تسریع روند «همکاری» با این سه کشور شده است: نخست، تمایل به گسترش مناطق نفوذ خود و تضمین بازگشتی راضی کننده از سرمایه گذاری خود روی سازمان های مذهبی که در این سه کشور تشکیل داده است به گونه ای که نفوذش را در حاکمیت این کشورها تقویت کند و در نهایت کنترل تصمیم گیری ها را در این سه کشور به دست بگیرد.

ایران همچنین تلاش می کند با حملات بی وقفه و حتی تشدید شده‌ اسرائیل به مراکز وابسته به ایران در سوریه و حتی بخش هایی از عراق مقابله کند. طی چند ماه اخیر بیش از 60 نیروی مسلح وابسته به ایران در این گونه حملات کشته شده اند بدون آن که هیچ پاسخی به این حملات داده شود.

گذشته از این ها، رهبر معظم ایران آیت الله خامنه ای و مقامات تحت فرمانش خود را ملزم دانسته اند برای پایان دادن به حضور نظامی آمریکا در سراسر منطقه تلاش کنند. این تعهدات و تهدیدات به ویژه بعد از ترور ژنرال قاسم سلیمانی و ابومهدی المهندس در راه فرودگاه بغداد در پی حمله نظامی آمریکا، تشدید شد ولی اقدامات عملی با حجم تهدیدات تناسبی نداشته است.

ایران در نبرد برای نفوذ در سرزمین های مشرق عربی، از استفاده از شبه نظامیان دست بر نداشته است و هدفش در شرایط کنونی، کنترل تصمیم گیری های دولتی در مشرق عربی است. به همین علت با اصرار، درصدد ایجاد ائتلاف های نظامی با دولت هایی است که زیر فشار گروه های مسلح هستند. محور این ائتلاف ها را همکاری نظامی به ویژه همکاری در پدافند هوایی تشکیل می دهد به گونه ای که به ایران امکان حضور و ایجاد مزاحمت برای هواپیماهای آمریکایی و دیگر هواپیماها را در آسمان شرق مدیترانه تا خلیج (فارس) می دهد.

در ماه مه سال گذشته سرلشکر محمد باقری، رئیس ستاد کل نیروهای مسلح ایران پیشنهاد متصل کردن شبکه پدافند هوایی عراق را به شبکه پدافندی ایران به منظور ایجاد «دژ مشترک» در برابر «دشمنان مشترک» مطرح کرد و امیرعلی حاجی زاده، فرمانده نیروی هوا – فضای سپاه پاسداران، یادداشت تفاهمی با فرمانده نیروی هوایی عراق امضا کرد. یک سال و دو ماه بعد نیز باقری توافقنامه توسعه همکاری به ویژه در بخش پدافند هوایی را با علی عبدالله ایوب، وزیر دفاع سوریه امضا کرد و یک هفته بعد از آن، سفیر ایران در بیروت در دیدار با میشل عون، رئیس جمهوری لبنان آمادگی ایران را برای مسلح کردن لبنان به موشک های ضدهوایی تکرار کرد.

این اشتیاق ایران برای گسترش دامنه استقرار موشک های «15 خرداد» و دیگر سامانه هایی که تولید می کند، شتاب تهران را برای به دست گرفتن کنترل آسمان سوریه و سپس لبنان به منظور دفاع از حضور خود در سوریه و نفوذ خود در لبنان نشان می دهد. اما هدف ایران از تلاش مشابه در عراق، نیروهای آمریکایی است که برای رفت و آمد خود به بالگردهایی وابسته هستند که گهگاه هدف حملات گروه های مسلحی قرار می گیرند که خواسته ایران برای اخراج آمریکایی ها از عراق را تکرار می کنند.

آن گونه که سرلشکر باقری اواسط ژوئیه گفت، اخراج آمریکا از منطقه هدف ایران است و بهترین راه تحقق بخشیدن به این هدف، به دست گرفتن کنترل آسمان است چرا که افراد مسلح وابسته به ایران، خیابان ها و جاده ها را به مکانی خطرناک برای نیروهای امریکایی تبدیل کرده اند.

حتی اگر مخالفت عرب های ساکن سه کشور یاد شده را با طرح های ایران کنار بگذاریم، طرح ایران فراتر از آن است که منطقه و قدرت های بین المللی آن را تحمل کنند. با این حال بعید نیست اگر روزی منطقه از خواب بیدار شود و شاهد اعلام خبر ادغام پدافند هوایی لبنان و سوریه و عراق با شبکه پدافند ایران به فرماندهی یک ژنرال ایرانی باشد.

منبع: ایندیپندنت عربی / تحریریه دیپلماسی ایرانی/11