چگونه برای بحران بعدی آماده شویم؟

نویسنده: مایکل فوکس (Michael H. Fuchs) 

دیپلماسی ایرانی: حادثه یازده سپتامبر می توانست لحظه ای برای اتحاد ملی و بین المللی باشد و عصر همکاری های جهانی عمیق تر را رقم بزند. با این حال، ایالات متحده فرصت سوزی کرد و پرورش تئوری توطئه، جنگ و حملات تروریستی را در دستور کار قرار داد.

دگرش در سیاست خارجه ایالات متحده فراتر از جنگ در عراق و افغانستان بود: "دستور العمل آزادی" تازه واشنگتن برای پیشبرد دموکراسی در سراسر دنیا و اجرای این برنامه با اعمال زور در صورت لزوم. ایالات متحده موضوع تروریسم را در مرکز بحث سازمان های اصلی بین المللی قرار داده بود.

بحران همه گیری کنونی، توانایی اعمال دگرش های بیشتری در واشنگتن را دارد. تقریبا همه انسان ها از پیامدهای این بحران متاثر شده اند. این بار جنبش های ملی گرایی لیبرال باید به سرعت حرکت کرده و نظم جدیدی را بازتعریف کنند.

ایالات متحده در فهم و پاسخ به دگرش های اخیر جهانی ناتوان بوده است. بزرگ ترین تهدیدات پیش روی کشور سرشتی فراملی دارند و به راه حل های فراملی هم نیازمند هستند. دیپلماسی، چند جانبه گرایی و یک سیاست خارجه که دیگر کشورها را قادر به رویارویی با مشکلات داخلی خود کند.

اگر ایالات متحده از این فرصت تاریخی استفاده نکند، دیگران کشور و جهان را به جهت های خطرناک تری هدایت خواهند کرد. ایالات متحده باید به سرعت تمرکز سیاست خارجه اش را بر دگرش های آب و هوایی، همه گیری کرونا، فرسایش دموکراسی و حقوق انسانی تمرکز دهد. اصلاحات بزرگتر، نیازمند حمایت کنگره است. قانون گذاران باید بودجه کمک های خارجی را افزایش دهند.

در طول بیست سال گذشته بیش از 20 تریلیون دلار توسط ایالات متحده برای مبارزه با تروریسم هزینه شده است. با این حال، در همه سال های پس از حادثه 11 سپتامبر تا کنون، تروریسم جان آمریکایی های کمتری را حتی به نسبت یک روز قربانیان کرونا ویروس، گرفته است.

کرونا ویروس امروز شکاف های حزبی را درنوردیده است. حتی محافظه کارترین سیاستمداران نیز موافق بسته های حمایتی دولت و افزایش بودجه سیاست خارجه هستند. همانطور که مایک مولن به عنوان یک مقام نظامی خاطر نشان می کند که کاهش کمک های خارجه به افزایش هزینه های آتی نظامی منجر خواهد شد.

هیچ نهاد بین المللی نمی تواند به درستی کار کند وقتی که قدرتمندترین کشورها حاضر نیستند سهم خود در همکاری های بین المللی را بپردازند. سازمان بهداشت جهانی نیازمند کمک مالی و همکاری های بین المللی است تا بتواند در پاسخگویی سریع تر عمل کند.

هرچند بحران همه گیری رقابت بین ایالات متحده و چین را شدت بخشیده اما فضایی برای همکاری های بین اللملی نیز خلق کرده است. چین و ایالات متحده می توانند در بسیاری از مشکلات جهانی با یکدیگر همکاری سازنده داشته باشند.

بعد از جنگ جهانی دوم تصور یک اروپای غربی آزاد و مرفه، ساده لوحانه بود تا زمانی که ایالات متحده رهبری را به دست گرفت و گذار صلح آمیز از گذر همکاری محقق شد. شاید ایده مشارکت و همکاری در جهان امروز هم ساده لوحانه به نظر رسد اما تنها راه حفظ امنیت و سعادت ایالات متحده است.

منبع: فارن افرز / تحریریه دیپلماسی ایرانی/11