ترامپ همچنان بی تفاوت نسبت به کرونا
چهار ماه آینده بسیار هولناک است
نویسنده: پاول کروگمن (Paul Krugman)
دیپلماسی ایرانی: دو هفته پیش، وال‌استریت ژورنال مقاله‌ای را با عنوان «کروناویروس موج دوم ندارد» به قلم مایک پنس، معاون اول رئیس جمهوری ایالات متحده، منتشر کرد که هدف آن اطمینان‌بخشی به مردم آمریکا بود. اما در واقع این مقاله تصویری روشن از توهمات و اندیشه‌های مرموز دولت ترامپ در پاسخ به کووید – 19 را ترسیم کرد، روندی که یک فاجعه سیاسی سهمگین آفریده است. طبق ادعای مقامات دولت و چاپلوسان ترامپ ما باید اکنون با افول همه‌گیری و بهبود اقتصادی روزافزون روبه رو بودیم. در عوض ما ناپدید شدن بهبود اقتصادی و افزایش همه‌گیری را شاهد هستیم.
در مقاله پنس تاکید شده است که موارد ابتلای روزانه به ثبات و عدد 20 هزار رسیده است. همین آمار هم اگر واقعی باشد 5 برابر آمار ابتلای روزانه در اتحادیه اروپاست که جمعیت آن سه برابر جمعیت آمریکاست. با این حال، از زمان انتشار مقاله پنس موارد ابتلا سیر افزایشی داشته و به بیش از 50 هزار مورد رسیده است. برخی از هواداران ترامپ این افزایش را به توهمی دیگر، یعنی افزایش شمار تست کروناویروس، نسبت می‌دهند. اما این درست نیست. موارد ابتلا خیلی بیشتر از تعداد تست‌ها افزایش یافته است.
تعداد موارد بستری در بسیاری از ایالت‌ها (آریزونا و تگزاس) به اوج رسیده و در مرز موج دوم قرار گرفته است. بیمارستان‌ها در هر دو ایالت در وضعیت بحران قرار دارند (احتمال می‌رود فلوریدا که از انتشار آمار بیمارستانی خودداری می‌کند نیز شرایط مشابهی داشته باشد). تنها خبر خوب این است که کاهش نرخ مرگ و میر ادامه دارد که بخشی از آن به این دلیل است که موج تازه ابتلا، افراد جوان‌تر را هدف گرفته است. اما کووید – 19 حتی اگر به مرگ نیانجامد هم می‌تواند تضعیف کننده باشد و آسیب‌های بلندمدتی به همراه داشته باشد. نکته دیگر این که افزایش نرخ مرگ و میر معمولا دو هفته پس از افزایش نرخ ابتلا رخ می‌دهد.
مساله مهم این است که اوج‌گیری دوباره‌ی کووید – 19 در آمریکا قابل پیش‌بینی بود و پیش‌بینی هم شد. زمانی که ترامپ از بازگشایی‌های پرشتاب به رغم وخامت همه‌گیری سخن گفت، متخصصان بیماری‌های همه‌گیر هشدار دادند که این اقدام می‌تواند موج دوم کروناویروس را به همراه داشته باشد. آنها درست می‌گفتند.
اقتصاددانان هم هشدار دادند که گرچه سبک کردن فاصله‌گذاری اجتماعی می‌تواند برای یک دوره محدود از نرخ بیکاری بکاهد اما این دستاوردها کوتاه‌مدت بوده و بازگشایی‌های نابه هنگام حتی می‌تواند از لحاظ اقتصادی خودزنی باشد. اینها هم درست می‌گفتند.
شاخص‌های گوناگون بیانگر این است که بهبود اقتصادی، متوقف شده و حتی عقب نشینی هم کرده است. ترس از ابتلا به بیماری این گونه است: بسیاری از مردم بی توجه به آنچه دولتمردان می‌گویند، از خانه خارج نخواهند شد. در نتیجه با وجود بازگشایی‌ها، نرخ بیکاری هنوز دو رقمی است و احتمالا تا مدت‌ها بهتر هم نخواهد شد.
بین مشاغل و گسترش همه‌گیری ارتباط تک به تک وجود ندارد. اگر همه ما ماسک می‌پوشیدیم و از سیاست‌های احمقانه‌ای مانند بازگشایی بارها و ازسرگیری اجتماعات در فضاهای سربسته پرهیز می‌کردیم چه بسا می‌توانستیم بدون افزایش آمار ابتلا به دستاوردهای چشمگیری در زمینه مشاغل برسیم. اما ما این کارها را انجام ندادیم چون ترامپ و مقامات جمهوریخواه از اجرای اقدامات حساس امتناع کردند.
ادامه فعالیت‌هایی که از سرگیری ایمن آنها دو ماه قبل – هنگام پایین بودن نرخ ابتلا – امکان‌پذیر بود، اکنون به دلیل شیوع بیشتر کووید – 19 ممکن نیست. یعنی شرایط ما حتی از لحاظ اقتصادی بهتر بود اگر که ترامپ و هوادارانش از روزهای نخست همه‌گیری را جدی می‌گرفتند. نکته هولناک‌تر این است که ترامپ و افرادش هنوز هم از رسوایی‌هایی که در پاسخ به کروناویروس به بار آورده‌اند، درسی نگرفته‌اند. ترامپ همین دو روز پیش باردیگر ادعا کرد که «کرونا ویروس خودبه خود ناپدید خواهد شد.»
"توهم موفقیت" تیم ترامپ، بهایی سنگین را به همه ما تحمیل خواهد کرد. تا به اکنون ما باید گسترش کروناویروس را مهار کرده باشیم و اطمینان یافته بودیم که آمریکایی‌ها به کمک‌های اقتصادی مورد نیازشان دست یافته‌اند. اما واقعیت این است که هیچ یک از اینها رخ نداده است. موارد ابتلا و بستری در بیمارستان‌ها همچنان افزایش خواهد یافت و میلیون‌ها آمریکایی در چند هفته آینده شاهراه‌های اقتصادی شان را از دست خواهند داد. چهار ماه آینده بسیار هولناک خواهد بود.
منبع: نیویورک تایمز / تحریریه دیپلماسی ایرانی/11
نظر شما :