سکوت سیاست مداران ایالات متحده در برابر آسیب های شدید تحریم ها ​​​​​​​

از رهبران دموکرات آمریکا هم آبی برای ایران گرم نمی شود ​​​​​​​

۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۹ | ۱۲:۲۰ کد : ۱۹۹۱۲۵۲ اخبار اصلی آمریکا خاورمیانه
برنی سندرز، الیزابت وارن و الکساندریا اوکاسیو-کورتز از دونالد ترامپ، رئیس جمهوری ایالات متحده خواسته اند با پایان دادن به رژیم تحریمی به درد و رنجی که در میانه همه گیری کرونا به ملت ایران تحمیل کرده، پایان دهد. با این حال، معلوم نیست که رهبران دموکرات چه نظری در این باره دارند و چرا سکوت کرده اند؟
از رهبران دموکرات آمریکا هم آبی برای ایران گرم نمی شود ​​​​​​​

نویسنده: سارا لازار

دیپلماسی ایرانی: در میانه درخواست های فزاینده برای لغو تحریم های ایالات متحده علیه ایران که به دلیل قطع دسترسی به تجهیزات پزشکی و دارو شرایط این کشور را در مقابله با ویروس کرونا وخیم تر کرده و به افزایش شمار قربانیان انجامیده است، رهبری اصلی حزب دموکرات به طرز مشکوکی ساکت مانده و این سکوت تا اندازه ای رضایت از کمپین «اعمال فشار حداکثری» قلمداد شده است.

روز 31 ماه مارس 34 قانونگذار کنگره نامه ای خطاب به مایک پومپئو، وزیر خارجه، و استیون منوچین، وزیر خزانه داری، منتشر و آنها را به «تعلیق قابل توجه تحریم ها علیه ایران در میانه فوریت پزشکی جهانی به عنوان ژستی بشردوستانه در برابر مردم ایران و برای فراهم آوردن امکان مبارزه بهتر آنها با ویروس» ترغیب کردند. در ادامه این نامه آمده است: «تعلیق تحریم ها باید آندسته از مجازات هایی که به بخش های اصلی اقتصاد از جمله صنایع غیرنظامی، بخش بانکداری و صادرات نفت را شامل شود و دست کم تا زمانی که کارشناسان بهداشت و درمان باور دارند که بحران هنوز پایان نیافته، ادامه یابند.» ابتکارعمل انتشار این نامه به رهبری الکساندریا اوکاسیا-کورتز (نماینده دموکرات از ایالت نیویورک)، ایلهان عمر (نماینده دموکرات از مینسوتا) و برنی سندرز (سناتور مستقل از ایالت ورمونت) اجرایی شد و در میان امضاکنندگان آن نام هایی مانند الیزابت وارن (سناتور دموکرات از ماساچوست) و رشیدا طالب (نماینده دموکرات از میشیگان) دیده می شود. 26 مارس هم سناتور کریس مورفی (دموکرات از کنتیکت) درباره تاثیرات تحریم های ایالات متحده بر همه گیری ویروس کرونا در ایران و ونزوئلا ابراز نگرانی کرده و معافیتی 90 روزه از تحریم ها برای بخش هایی که می توانند به سرعت واکنش به این بحران بشردوستانه را افزایش دهند، خواستار شده بود. 11 سناتور دیگر هم این نامه را امضا کرده بودند.

با این حال، نام دموکرات های قدرتمند از جمله نانسی پلوسی رئیس مجلس نمایندگان از ایالت کالیفرنیا، سناتور چاک شومر از ایالت نیویورک و رهبر اقلیت در سنا، استنی هویر نماینده دموکرات از ایالت مریلند در فهرست امضاکنندگان این نامه ها دیده نمی شود. پلوسی 20 مارس در توئیتی نوروز را به ایرانی ها تبریک گفت و به «همه ایرانی هایی که عزیزان خود را از دست داده اند و آنهایی که در این دوران چالش برانگیز دچار آسیب شده اند»، اشاره کرد. در توئیت به نقش آمریکا در تشدید این آسیب هیچ اشاره ای نشد.

اما نقش ایالات متحده در زجر مردم ایران قابل توجه است. اگرچه تحریم های آمریکا علیه ایران از نظر فنی شامل اقلام بشردوستانه نمی شود، اما این معافیتا عمدتا در تئوری است. در عمل، شبکه پیچیده تحریم ها همراه با تهدیدها و خط و نشان کشیدن های ایالات متحده شرکت ها را از تجارت با ایران باز می دارد. حتی پیش از شیوع ویروس کرونا هم گروه های حقوق بشر هشدار داده بودند که تحریم های ایالات متحده مانع از دسترسی ایران به داروهای مورد نیاز برای درمان سرطان و صرع شده است. از زمان آغاز همه گیری ویروس کرونا، تاثیرات تحریم ها فاجعه آمیز بوده و به کمبود شدید نیازهای اساسی برای رسیدگی به بحران کرونا منجر شده است. ایران بارها هشدار داده که تحریم های شمار قربانیان بیماری در این کشور را بالا برده است.

ناتوانی رهبران حزب دموکرات در محکوم کردن تحریم ها مورد توجه بسیاری از رسانه ها قرار گرفت. اریک اسپرلینگ، مدیر اجرایی «جاست فارن پالسی» گفت: «اکنون زمان به شدت خطرناکی برای مردم ایران است و پلوسی و شومر به رغم حمایتشان از توافق ایران در برهه های مختلف زمانی، حتی علیه سیاست بیرحمانه دولت ترامپ سخن نمی گویند. نبود نام آنها در میان امضاکنندگان نشان به بیشتر دموکرات ها نشان می دهد که این مساله برای حزب دموکرات در اولویت نیست و ارزش به چالش کشیدن دولت ترامپ و کمیته امور عمومی اسرائیلی آمریکایی (آیپَک) را ندارد.» او در ادامه به این مساله اشاره کرد که آیپک، لابی گری جناح راستی حامی اسرائیل، از تشدید تحریم های دولت ترامپ علیه ایران حمایت کرده و آنها را «قدرتمند و موثر» خوانده است.

این خودداری چهره های مطرح حزب دموکرات از محکوم کردن تحریم های ایالات متحده تنها به کنگره محدود نمی شود. چاک تاد از «دیدار با رسانه» در تاریخ 29 ماه مارس از جو بایدن، نامزد حزب دموکرات در انتخابات ریاست جمهوری، پرسید که آیا تحریم ها علیه ایران را لغو می کند یا خیر. بایدن پاسخ داد: «در حال حاضر درباره شرایط موجود در ایران اطلاعات کافی ندارم. برای چنین قضاوتی به اطلاعات بیشتری نیاز دارم. من به اطلاعات امنیت ملی دسترسی ندارم.» این اظهارات هر اندازه هم که مبهم باشند، نشان می دهند که بایدن تمایلی به محکوم کردن تحریم های ایالات متحده علیه ایران ندارد. این در حالی است که سناتور سندرز، رقیب بایدن در انتخابات مقدماتی حزب دموکرات، منتقد آشکار تحریم ها بوده است.

به نظر می رسد که در سیاست خارجی مطرح در حزب دموکراتیک بیشتر به استفاده از زجر و آسیب کنونی در ایران برای جلا دادن یک روی آوری جدید به قدرت نرم تمرکز شده تا به درخواست برای لغو فوری رژیم تحریمی کنونی.

منبع: در این زمان ها (این دیز تایمز) / تحریریه دیپلماسی ایرانی 34 
 

کلید واژه ها: انتخابات ریاست جمهوری امریکا حزب دموکرات تحریم های ترامپ علیه ایران رژیم تحریم ها علیه ایران کرونا همه گیری کرونا

( ۷ )

نظر شما :

عبدالله ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۹ | ۱۴:۲۰
با سلام، اینجانب فکر میکنم بیش از اینکه از آمریکا ایراد بگیریم باید از خودمان شروع کنیم این ایرادات مثل اشکال در کار ابلیس است، آخه اگر در این 40 سالی که شاه رفته بجای اینکه کارخانه هایی مثل ارج، آزمایش، نساجی ها، کفش ملی و ....... را از کار بیاندازیم و هر روز فساد، رانت و ...... بیشتر و بیشتر شود و این کارخانه ها را نه تنها حفظ میکردیم و فاسدتان را که مطمئاً بیشتر از مسئولان و منسوبین آنها بوده اند را مجازات میکردیم به اینجا نمیرسیدیم که منتظر شویم این کشور آمریکا چشم محبتی به ما داشته باشیم. چطور در حیطه نظامی پیشرفت کردیم ولی کارخانه های فشلی مثل خودرو سازها را سرپا نگه داشته ایم؟
محمد ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۹ | ۱۵:۰۳
برای اینکه سناتور رقیب بایدن یک پوپولیست است ، اما جان کری یک مدیر با سابقه ، اما نکته مهمتر اینکه در هیچ مقطعی از تاریخ ، طرف ثدرتمندتر ، بدون هزینه از موضع خود عقب نشینی نمی کند . به عنوان مثال قرارداد ترکمنچای به این دلیل امضا شد که روسیه متعهد شد به سمت تهران یورش نبرد و در واقع کل کشور اشغال نشود ، ولی طبیعتا همه سرزمین هایی که تا آن لحظه زیر چکمه نظامیان روس رفته بود متعلق به روسیه می ماند ، زیرا نمی توان طرف فاتح را با حرف بیرون کرد
سیاوش ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۹ | ۱۸:۲۷
مگر قرار کشورهای دیگر ابی برای ما گرم کنند روابط بین الملل اصلا مگر اینطوریه
ابراهیم قدیمی ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۹ | ۱۸:۵۴
شعر معروف گل کاغذی رنده یاد اخوان ثالث همان رنگ وهمان روی همان برگ وهمان بار همان خنده خاموش در اوخفته بسی راز همان شرم وهمان ناز همان برگ سپید به مثل ژاله ژاله به مثل اشک نگونسار نه افسرده شود هیچ که افسردگی روی خورد اب ز پژمردگی دل ولی در پس این چهره دلی نیست گرش برگ وبری هست ز اب وزگلی نیست هم از دور به بینش به منظر بنشان وبه نظاره بنشینش ولی قصه ز امیدهائی که دلت بسته هیچ مگویش مبویش که او بوی چنین قصه شنیدن نتواند مبر دست بسویش که در دست تو جز کاغذ رنگین ورقی چند نماند. شما لب خنده های دوستدارنه پرزیدنت ترامپ را در تصاویر مشاهده کرده اید؟ سیستم سیاسی امریکا را باید خوب شناخت. گل کاغذی است. همان خنده خاموش است در او خفته بسی راز. برنی سندز همیشه بازنده است.در اصطلاح جاهل های ما سیستم سیاسی امریکا توان بلائی در رنگ کردن گنجششگ و معرفی ان بجای قناری دارد.اگر جناب بایدن شخصیت هائی مانند برنی سندرز و جناب جان کری را در کابینه خود بکار بگیرد نشان دهنده علاقمند به تغییرات است. تغییراتی نه ا نوع اولی. تغییراتی در جهت تغییرات در تغییرات واشوب های ایجاد شده اولی.
افخمی ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۹ | ۱۹:۴۷
باید حداقل تاریخ ایالات متحده حیوانات را دستکم از اوایل قرن بیست مطلع بوده تا از این آرمانگرائی ها که اگر فلانی بیاید شاید فرجی حاصل شود.اولا آمریکا با اخراج اسپانیا از آخرین مستعمرات آمریکای جنوبی در اواخر قرن نوزده رسما از شروع قرن بیستم خود را مالک کل قاره آمریکا اعلان نمود.دوم اینکه در نیمه اول قرن بیست با توجه به دو جنگ جهانی اول ودوم که اروپائیان همدیگر را لت وپار کردند در پایان جنگ با لشگر کشی به اروپا بعنوان فاتح و بعدش ناجی کل غرب اروپا را به زیر سلطه در آوردند که بزرگترین دولت اروپائی مثل عروسکی دردستانش هست،از آن طرف با منکوب کردن ژاپن در شرق تسلطشان را در شرق آسیا تثبیت کردند وبا حوادث دهه نود باقیمانده اروپا واز دهه هفتاد بر خاورمیانه وشمال آفریقا. بدشانسی ایران این بود که اگر شوروی ده سال دیرتر از هم می پاشید فرصتی برای تنفس داشتیم که فروپاشی سریع آن دوربین ها سریع به سمت ایران برگشت واولین قوانین منع سرمایه گذاری توسط کلینگتون (دمکرات) در سال ۱۹۹۳ برعلیه ایران با اجماع تصویب شد ومجددا در دوره شیطانک سیاه اوباما(دمکرات) با تهدید وتمدید کشورها عملا دستان ایران را در حنا بند کردند.خلاصه کلام اینکه حضرت روح الله توانست در این راه سنگ اندازی کند.آمریکا سیاستی منسجم فارغ از اشخاص که پست ریاست را اشغال کنند دارد و ذاتا نمی تواند باهیچ کشوری ومشخصا در اینجا ایران که سیاستی مبتنی بر استقلال و بنیان هایی مختص به خود در عرصه های فرهنگی،اجتماعی،تاریخی،نظامی،ودیگر سیاستگذاری های اینچنینی دارد کنار بیاید وخواهان بسط هژمونی خود است،همین وبس.آنها برای تحت سلطه درآوردن دنیا بیش از صد سال سیستماتیک کار کردند و این تازه شروع کار ماست.
رضا ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۹ | ۲۱:۴۷
نه ابی از دموکرات های امریکائی گرم می شود نه از مسئولان ما . تنها راه نجات . شناخت ازمسئولان خودمون و پست هایی است که خودمان به آنها می دهیم . درکشور باید پست های مسئولیتی بین اصلاح طلبان و اصول گرایان تقسیم شود تا بهروری این دو حزب نمایان شود نه 8سال کشور را این دست وآن دست کنند ... مانند دو حزب آمریکا . دموکرات ها سرمایه وبانک ها را دراختیار دارن و جمهوری خواه انرژی را
تابان ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۹ | ۲۲:۰۷
ترامپ یک موقعیت خوب بود که باید دستگاه دیپلماسی ما از حماقتها و تحقیرهای او نسبت به همه متحدانش حتی اروپاییها کمال استفاده را در ایجاد و تعمیق شکاف بین انها را میکرد.حتی اگر در ظاهر اتفاقی نمیافتاد ولی باعث بوجود امدن کینه هایی در دل سیاستمدارانشان میشد.اگر دموکراتها ساکن کاخ سفید میشدن با توجه به مقبولیتشان در سطح بین المللی و کینه شدیدشان از ما قطعا تحریمهای سخت تری که همراهی چین و روسیه را هم به همراه می اشت علیه ما به راه میانداختند.پس اینقدر خام اندیش نباشیم و برای دموکراتهای بظاهر مودب چشم انتظار نباشیم.