طرح صلح حوثی ها و ادعاهای ناروای رسانه های معاند

دیپلماسی ایرانی: روزنامه العرب در یادداشتی که در صفحه اول خود منتشر کرد و جزء مطالب اصلی این روزنامه در وبسایتش در روز یکشنبه 31 شهریور بود، ایران را به دو رویی و اتخاذ مواضع دوگانه متهم کرد و پیشنهاد حوثی ها برای آتش بس با عربستان را که «طرح صلح» نامیده شده را اتفاقی ناگهانی در بحبوحه تنش های منطقه ای که یک سوی آن ایران و سوی دیگرش عربستان است، برشمرده است. 

این روزنامه متمایل به عربستان سعودی که از سوی گروه های سیاسی نزدیک به حزب بعث عراق نیز حمایت می شود، در این گزارش خود در ابتدا به تحریم های ایران اشاره کرده و مدعی شده است که این تحریم ها شباهت بسیاری به تحریم های اعمال شده علیه عراق در دهه نود میلادی از قرن گذشته دارد که در آخر عراق را مجبور به تبادل نفت در برابر غذا و دارو کرد. این روزنامه ادعا می کند که تحریم ها علیه ایران نیز از این جنس همین تحریم هاست و ایران را به همان مسیر عراق وارد می کند. 

روزنامه العرب در تحلیل خود تلاش کرده که میان طرح حوثی ها با فشار تحریم ها علیه ایران رابطه ای برقرار کند و ادعا کرده که طرح حوثی ها در حقیقت طرح خود ایران است که از زبان حوثی ها بیان شده است. ادعایی کاملا دروغ که قبل از آن که توهینی به ایران باشد توهینی به خود یمنی هاست که آنها را فاقد قوه تصمیم گیری توصیف می کند. اتفاقا پیگیری های دیپلماسی ایرانی نشان می دهد که این طرح کاملا طرحی یمنی است که حوثی ها خودشان ابتکار عمل آن را در دست دارند. 

این که روزنامه العرب میان این طرح صلح طلبانه که از روی حسن نیت در برابر بمباران های ظالمانه عربستان سعودی مطرح شده ارتباطی با تحریم های ظالمانه امریکا برقرار می کند، بسیار تعجب آور است. تحریم های اعمال شده علیه ایران که اتفاقا کشورهایی نظیر عربستان سعودی و امارات متحده عربی از آن حمایت می کردند و حتی مسیر به دولت ترامپ برای اعمال آنها نشان می دادند، کاملا غیرقانونی، خلاف موازین بین المللی و کاملا مغایر با قطعنامه های سازمان ملل است. ترامپ به طور خودسرانه و کاملا یکجانبه از یک توافق بین المللی همه جانبه که امضای شش قدرت جهانی را پای خود داشت خارج شد. این که این اتفاق را به تحولات یمن ربط داده و یک طرح کاملا مبتنی بر حسن نیت را بهانه قرار دهیم به دور از انصاف و واقعیت های جاری است. 

این روزنامه ادعا کرده که هدف از طرح حوثی ها فرونشاندن خشم عربستان و امریکاست. اولا، در طول چهل سال عمر جمهوری اسلامی ایران کدام اقدام را با ملاحظه خشم ایالات متحده انجام داده است؟! ثانیا، اگر جمهوری اسلامی ایران نگران خشم امریکا و عربستان بود مقاومت حداکثری را در برابر فشار حداکثری تعریف نمی کرد. ثالثا، عربستان و ایالات متحده ایران را متهم می کنند که در پشت حمله به تاسیسات نفتی آرامکو بوده، چگونه است چنین ادعایی را مطرح می کنند اما از آن طرف گفته می شود که ایران از خشم عربستان و امریکا نگران شده و از حوثی ها خواسته است پیشنهاد طرح آتش بس بدهند. 

روزنامه العرب ادعا کرده که ایران از تشدید تحریم ها علیه خود نگران است. اولا، از روزی که سیاست فشار حداکثری در دستور کار ایالات متحده قرار گرفته، این کشور بی محابا همه گونه تحریمی را علیه ایران اعمال کرده است. به اعتراف استیون منوچین، وزیر خزانه داری ایالات متحده تحریم های این کشور علیه ایران به سقف خود رسیده و از کشورهای دیگر خواسته است که تحریم هایی علیه ایران اعمال کنند. به عبارت دیگر تحریمی باقی نمانده است که ایالات متحده علیه ایران اعمال نکرده باشد. طوری که دیگر ایالات متحده چیزی برای تحریم ایران ندارد. ثانیا، در طول چهل سال انقلاب ایران شاید بتوان گفت تنها کشوری که سیاست کلان برای خود تعریف کرده و برای پیشبرد این سیاست استراتژی تعریف کرده و آن را پیش برده و حاضر شده پی همه چیز را به تن خود بمالد، ایران است. ایران برای رسیدن به خواسته های خود همواره مقاومت کرده و از هیچ تحریمی نترسیده است. دستیابی به تکنولوژی صلح آمیز هسته ای شاهد این ادعاست. 

این روزنامه ادعا کرده است که ایران نگران است با تحریم های ایران متحدانش در عراق، سوریه، یمن، لبنان، بحرین و دیگر کشورها با مانع مواجه شوند. چه از زمان خروج امریکا از برجام چه قبل از آن، زمانی که تحریم های هسته ای علیه ایران بودند و تحریمی برداشته نشده بود، چه وقت متحدان ایران به واسطه وجود موانع ارتباط خود را با ایران قطع کردند که حالا ایران نگران باشد تشدید تحریم ها بر روابطش بر آنها تاثیر بگذارد؟!

روزنامه هایی نظیر العرب همواره از روی عناد و تعصب ضد ایرانی بودن، هر گونه رفتاری را ولو مثبت، دستاویز تحلیل های غلط و ارتباط دادن های غیرواقعی می کنند صرفا با این هدف که ایران هراسی همچنان زنده بماند و فضای مسموم علیه ایران حفظ شود. غافل از این که این رفتار نمی تواند همیشگی باشد و در آخر واقعیت روزی نمایان می شود.