اسلا‌م‌هراسان طرفدار بمباران ایران هستند

جان گرین - سین مکل وی
دیپلماسی ایرانی: در طول چند ماه گذشته، احتمال درگیری نظامی آمریکا با ایران به شدت افزایش یافته است. ترامپ اظهار کرده که از توافق ایران (با وجود تعهد کامل ایران به توافق) خارج می شود. ترامپ، وزیر امور خارجه تیلرسون، یکی از حامیان توافق ایران در کابینه، را اخراج کرد. جان بولتون، یک جنگ طلب افراطی هم مشاور جدید امنیت ملی شده است.
آیا ترامپ می تواند حمایت عمومی برای یک جنگ هزینه بر و خونبار دیگر را جلب کند؟ شاید نه، اما تحقیقات نشان می دهد درگیری نظامی با ایران هوادارانی دارد. آمریکایی ها که نژادپرست هستند و دشمنی زیادی با اسلام دارند. پانزده سال از حملهٔ ایالات متحده به عراق می گذرد اما هنوز شناخت محدودی از راه های مبارزه با نابرابری های قومی و رفتارهای نژادپرستانه نسبت به مردم رنگین پوست وجود دارد. این به معنی حمایت عمومی از جنگ است.
برجسته ترین حامیان جنگ عراق و دیگر مداخله گران خاورمیانه، گاهی چهرهٔ واقعی خود را آشکار می کنند. «کریستوفر هیچن» سال های اخیر زندگی خود را به دفاع از جنگ عراق در رسانه ها پرداخت و ادعا کرد که اصطلاح «اسلام هراسی» به منظور افزایش انتقاد از اسلام در رابطه با جرایم نژادپرستانه به وجود آمده است. این رفتار ها همچنان ادامه دارد. بولتون، در حالی آشکارا از جنگ با ایران حمایت می کند که رئیس موسسه «گیت استون» (یک موسسه اسلام هراس) است.
اگرچه کار شناسان و سیاستمداران ممکن است ادعا کنند که سلسله مراتب نژادپرستانه با دیدگاه جنگ طلبانه شان ارتباطی ندارد، تحقیقات خلاف آن را ثابت کرده است. بر طبق تحقیقات نژاد، جنسیت و رفتارهای نژادپرستانه به توجیه های متفاوتی دربارهٔ استفاده از نیروی نظامی منجر می شود؛ اما نژادپرستی قدرتمند ترین پیش بینی کنندهٔ رفتارهای سیاست خارجی است.
برای اینکه متوجه شویم چه قدر خصومت نژادی بر نگرش نسبت به جنگ تأثیر دارد یک شخص فرضی را در نظر بگیرید که نژادپرست نیست. این شخص با بیشترین احتمال موافق استفاده از نیروهای آمریکا برای کمک به متحدانش و با کمترین احتمال موافق استفاده از نیروهای آمریکا برای گسترش دموکراسی و یا تأمین منابع نفتی آمریکا است. حال اگر این شخص تا حدی نژادپرست باشد، با احتمال کمی از کمک به متحدان آمریکا و توقف کشتار دسته جمعی حمایت می کند و با احتمال بیشتری استفاده از سربازان برای نابودی پایگاه های تروریستی را می پذیرد.
با استفاده از مطالعات انتخابات ملی آمریکا در سال ۲۰۱۲، سه سؤال اساسی دربارهٔ نحوه رفتار ترامپ با ایران را بررسی کردیم: بمباران ایران، حمله به ایران و دیپلماسی با ایران.
دیپلماسی در آن زمان، مورد حمایت عمومی مردم آمریکا بود: ۷۱ درصد با دیپلماسی موافق بودند، در حالی که تنها ۸ درصد مخالف بودند. در مقابل، تنها ۳۱ درصد از پاسخ دهندگان حامی بمباران ایران بودند (۴۰ درصد مخالف) و ۱۹ درصد از حمله به ایران حمایت کردند و ۵۲ درصد مخالف. این آمار با آخرین نظرسنجی که با حمایت گسترده از توافق ایران – آمریکا همراه بود، سازگار است.
اما اقلیت حامی بمباران ایران چه کسانی هستند؟ نگرش نژادپرستانه به شدت با جنگ ارتباط دارد. در این میان، ۴۶ درصد از کسانی که بر این باور بودند واژهٔ «خشونت» مسلمانان را «بسیار خوب» توصیف می کند، از بمباران ایران حمایت کردند و ۲۴ درصد مخالفت کردند و در مقابل ۲۱ درصد از کسانی که اعتقاد داشتند «خشونت به خوبی مسلمانان را توصیف نمی کند» از بمباران ایران حمایت کردند و ۴۴ درصد مخالف بودند.
برای بررسی تأثیر انزجار از اسلام در حمایت از بمباران ایران، ما از یک احساس سنج استفاده کردیم تا احساس شرکت کنندگان را نسبت به مسلمانان بین ۱ تا ۱۰۰ (کمترین تا بیشترین) بسنجیم. در این مدل، تحصیلات، سن، جنسیت، ایدئولوژی، نژاد، حزب و درآمد نیز در نظر گرفته شد. با در نظر گرفتن همهٔ این فاکتور ها، احساسات نسبت به مسلمان و خصومت های نژادی، به شدت پیش بینی کنندهٔ نگرش حمله به ایران است.
شاید برای ترامپ اکنون یک تناقض باشد تا به مداخلهٔ نظامی ایران فشار بیاورد زیرا او حداقل به کاهش حضور نیروهای نظامی آمریکا در سراسر دنیا در زمان ریاست جمهوری خود اشاره کرده است؛ اما این تناقض کمتر از آن چیزی است که تصور می شود. کافی است به نظر ترامپ و دیگر بیانیه های او در مورد مهاجران مکزیکی و کشورهایی که به گفتهٔ او «سوراخ مستراح» هستند توجه کرد. در واقع این دیدگاه به او کمک کرد تا در انتخابات برنده شود.
همان طور که ایالات متحده به سوی جنگ دیگری در خاورمیانه پیش می رود، مهم است بدانیم اسلام هراسی و نژادپرستی چگونه از چنین مداخله ای حمایت می کند..

منبع : نیشن / ترجمه تحریریه دیپلماسی ایرانی / ۳۳