چرا هیچ همسایه ای از پاکستان راضی نیست؟

عاشق حسین طوری، مدیر رادیو پشتو

دیپلماسی ایرانی: هیئت 15 نفره پارلمانی پاکستان به ریاست ایاز صادق، رئیس مجلس ملی این کشور برای حل منازعات و پایان دادن به تنش میان افغانستان و پاکستان وارد کابل شد و با مقامات پارلمانی افغانستان و دیگر مقامات این کشور دیدار و گفتگو کرد. در این ملاقات طرف افغانی ضمن انتقاد از دولت پاکستان به هیئت پاکستانی یادآوری کرد که اسلام آباد به وعده های خود درباره تشویق طالبان برای شرکت در مذاکرات صلح و پایان دادن به حمایت از این گروه که پیش از این با دولت افغانستان انجام داده بود، عمل نمی کند. به گفته او برخی اعضای مجلس سنای افغانستان، هیئت پاکستانی به طرف افغانستان این اطمینان را داده که دولت پاکستان را تحت فشار قرار خواهد داد تا به وعده های خود عمل کند.

ناگفته نماند سفر هیئت پارلمانی پاکستان به افغانستان بعد از درخواست رئیس جمهور اشرف غنی صورت گرفت که چندی پیش خواستار همکاری و مذاکرات پارلمان های افغانستان و پاکستان شده بود. همچنین قبل از سفر هیئت پارلمانی پاکستان یک هیئت بلند رتبه ارتش پاکستان نیز با دستور ژنرال قمر جاوید باجوه، فرمانده ارتش این کشور برای تسلیت و ابراز همدردی نسبت به حمله وحشتناک طالبان به سپاه 209 شاهین بلخ افغانستان به کابل سفر کرده بود که در این سفر فرماندهان ارتش پاکستان در ملاقات با مسئولان نظامی و سیاسی افغانستان اطمینان داده بودند، ارتش پاکستان بر خاک خود کنترل کامل دارد و بعد از این اجازه  ورود افراطیون از خاک پاکستان به افغانستان داده نخواهد شد. حال سوال این است که در پاکستان اصل حاکمیت به ویژه سیاست خارجه این کشور در دستان حکومت منتخب و پارلمان است یا ارتش؟

لطیف آفریدی، حقوقدان پاکستانی و از اعضای شورای مرکزی حزب عوامی نشنال پارتی می گوید: "افغانستان طی چهل سال اخیر با جنگ دست و پنجه نرم کرده است. زمانی روس ها این کشور را اشغال کرده بودند و اکنون امریکا و ناتو با شعار مبارزه با تروریسم در این کشور حضور دارند و علیه آن یک عده می جنگند. پاکستان  نیز نقش اساسی در قضیه افغانستان ایفا می کند. پاکستان در جنگ با شوروی نیز پیش قراول آمریکا بود، اکنون در جنگ به اصطلاح با تروریسم نیز در کنار آمریکا است؛ این در حالی است که از یک سو به نام جنگ با تروریسم دلارهای آمریکا را به جیب می زند و از سوی دیگر طالبان را تغذیه مالی و نظامی می کند. حکومت و پارلمان در پاکستان هیچ کاره اند. اصل اختیار و به ویژه سیاست خارجه در دستان ارتش است و استراتژی ارتش پاکستان نیز این است که افغانستان را از آن خود می داند و می خواهد زیر سلطه و تابع سیاست های اسلام آباد باشد."

او ادامه می دهد:" به خاطر همین سیاست های غلط ارتش است که هیچ همسایه ای از پاکستان راضی نیست و اگر ارتش پاکستان دست از این سیاست برندارد، ممکن است روزی برسد که علیه ارتش در پاکستان قیام شود." به گفته او نه فقط سفر پارلمانی پاکستان، بلکه سفر هیئت نظامی این کشور که پیش از این به کابل صورت گرفته بود نیز، هیچ نتیجه مثبتی نخواهد داشت. چون ارتش هنوز سیاست خود را در قبال افغانستان تغییر نداده است.

عبدالودود پیمان، عضو مجلس ملی افغانستان نیز در این باره می گوید: "سفر هیئت پارلمانی پاکستان به افغانستان بیشتر به خاطر فشارهای جامعه بین المللی صورت گرفته تا پاکستان وانمود کند خواهان صلح در افغانستان است؛ ولی سیاست پاکستان در قبال افغانستان در دست ارتش است که در حقیقت با هماهنگی آمریکا و ناتو اتخاذ می شود؛ چون آمریکا خواهان جنگ افغانستان نیست و پاکستان هر کاری که انجام می دهد بر اساس دستورات آمریکاست، که البته پاکستان در این بازی به دنبال دستیابی به اهداف خود نیز است."

وی در ادامه می افزاید: "در واقع پاکستان می خواهد افغانستان را ضعیف و تحت سلطه خود داشته باشد. از طرفی ترامپ نیز همچون نواز شریف از خود اختیار ندارد و همه اختیارات در آمریکا نیز در دست ارتش و سیا است."

انتشار اولیه: دوشنبه 11 اردیبهشت 1396 / انتشار مجدد: دوشنبه 25 اردیبهشت 1396