سفر مسافر مصری به ایران جنجال شد

دیپلماسی ایرانی: به نظر می رسد که روابط ایران و مصر متاثر از بحران های منطقه ای شده است. بحران هایی که یک طرف آن عربستان و متحدانش و طرف دیگر آن قطر و حامیانش ایستاده اند. بعد از سقوط محمد مرسی و به قدرت رسیدن عبدالفتاح السیسی وابستگی مصر به عربستان سعودی بسیار بیشتر شده است. عربستان از حکومت جدید مصر حمایت قاطع می کند و این پشتیبانی سبب شده است تا دولت مصر دینی از سوی عربستان به گردن خود ببیند. این تاثیر پذیری بر روابط ایران و مصر نیز اثر گذاشته است. اگر چه روابط دو کشور بعد از انقلاب اسلامی هیچ گاه به سطح عالی نرسید و بالاترین سطح روابط دو کشور حفظ حافظ منافع بود اما با این حال تنش در روابط ایران با کشورهای متحد مصر نیز بر روابط قاهره – تهران تاثیرگذار بوده است. شاید تازه ترین این اتفاقات مربوط به دکتر احمد کریمه، یکی از اساتید مطرح دانشگاه الازهر و چهره های بارز این دانشگاه باشد که اخیرا به تهران سفر کرده بود. سفر احمد کریمه با واکنش های تندی در مصر روبه رو شده و مسئولان دانشگاه الازهر بعد از بازگشت او از ایران حملات تندی را متوجهش کرده اند. بعد از لغو سفر سیاحتی و زیارتی ایرانیان به مصر شاید این اتفاق تازه ترین اتفاقی باشد که می تواند بر تیره شدن روابط دو کشور تاثیر بگذارد.

روزنامه الاهرام، چاپ قاهره در یادداشتی به قلم هانی عماره در این باره می نویسد: هیچ معلوم نیست دلایل این حملات شدید اللحن مسئولان دانشگاه الازهر علیه دکتر احمد کریمه بعد از بازگشتش از ایران چیست؟ اگر تصمیم سیاسی یا اداری برای منع سفر به تهران وجود دارد چرا به صراحت گفته نمی شود تا همه بدانند و تصمیمات مقتضی را در این زمینه بگیرند؟ آن هم در حالی که گفته می شود سفر دکتر کریمه به ایران شخصی بوده و صرفا جنبه های گردشگری و سیاختی داشته و به هیچ عنوان در کسوت یک حرکت سیاسی یا دینی صورت نگرفته است؟

نویسنده این یادداشت در ادامه می نویسد: من یقین دارم که مقام های ایرانی همه تلاش خود را می کنند که یخ روابط را بشکنند و دیوار محاصره منطقه ای پیرامون خود را فرو بریزند و با این تلاش ها به نفوذ منطقه ای خود ادامه دهند. اما این واقعیتی است که باید بپذیریم، حضور ایران در عراق و سوریه و لبنان و یمن واقعیتی غیر قابل کتمال و انکارناپذیر است. برای همین باید اهمیت نخست جهان اسلام به ویژه نزد مرجعیت اسلامی سنی در وضعیت فعلی توجه به همین واقعیت باشد و آن را محور تعاملات خود قرار دهد. جامعه اهل تسنن باید درک کند که چگونه با این توسعه روزافزون و نفوذ غیر قابل کتمان و روشن ایران در جهان اسلام برخورد کند.

هانی عماره که این یادداشت را بسیار کوتاه و موجز نوشته در پایان یادداشت خود می نویسد: در برابر با آن چه جامعه الازهر در قبال سفر دکتر کریمه انجام می دهد این سوال مطرح می شود، آیا جامعه الازهر در برابر کشتار زنان و کودکان و پیر و جوان در سرزمین های اشغالی توسط اسرائیل نیز چنین برخوردی از خود نشان می دهد؟ آیا واقعا رفتار الازهر عادلانه است یا صرفا تحرکاتی سیاسی با اهدافی خاص است؟ چرا واکنش مشابهی نسبت به سفر دکتر علی جمعه، یکی از دانشمندان دانشگاه الازهر که به بیت المقدس سفر کرد و از مسجد الاقصی بازدید کرد و برای انجام سفرش موافقت دولت تلاویو را گرفت، صورت نمی گیرد؟ چرا همان رفتاری که با آقای کریمه می شود با آقای جمعه نمی شود؟ آیا این رفتارها مشکوک نیست؟

تحریریه دیپلماسی ایرانی/11