بدون اسد هم منافع ایران تامین می‌شود

دیپلماسی ایرانی: علی رغم این که توجه سیاستمداران لبنانی به تحولات منطقه در سایه مواضع بین المللی و در راس آنها تکلیف حمله نظامی امریکا به حکومت سوریه است، جریان های سیاسی لبنانی به سادگی و بدون هر گونه اضطرابی برای تشکیل دولت لبنان اظهاراتی را بیان می کنند که بیشتر به نظر می رسد تلاشی برای سنگ اندازی برای تشکیل دولت است. اگر چه تمام سلام، نخست وزیر مکلف تلاش دارد تا از همین وضعیت نیز نهایت استفاده را ببرد. در همین چارچوب جریان 14 مارس تشکیل دولت مشارکتی با حزب الله را مشروط به عقب نشینی نیروهای این حزب از سوریه کرده است. آنها برای توجیه مواضع خود دلیل می آورند که انفجارهای تروریستی ای که در مناطق ضاحیه جنوبی و طرابلس رخ داد نتیجه حضور نظامیان حزب الله در سوریه است اگر چه تاکید می کنند که باید فورا و بدون فوت وقت اقدامی موثر برای تشکیل دولت لبنان انجام شود.

به گزارش روزنامه لبنانی النهار، پرسش های بسیاری بر سر مواضع 14 مارس وجود دارد از جمله این که آیا در صورت یافتن راه حلی میانه حاضر خواهد شد که از مواضع خود کوتاه بیاید و به تشکیل دولت تن دهد یا دستورالعملی مشخص را دنبال می کند و می خواهد دور باطل بر مواضع خود بزند؟ واکنش جریان 14 مارس به حمله نظامی امریکا به حکومت سوریه چه خواهد بود؟ آیا در آن صورت همچنان خواهد گفت که شرط حضورش در دولت تمام سلام خروج نیروهای حزب الله از خاک سوریه است در حالی که همه بر این نکته متفق القول هستند که در صورت حمله امریکا و متحدانش به سوریه بحران به سرعت به لبنان سرایت خواهد کرد و وجود حزب الله در سوریه در حقیقت تلاشی برای دفاع از تمامیت ارضی و امنیت لبنان است و به نوعی تلاش برای جلوگیری از ورود افراط و بحران سوریه به خاک لبنان محسوب می شود؟

منابع رسمی دولتی می گویند که علی رغم این که به طور دقیق نمی دانند محاسبات کشورهای درگیر در بحران سوریه، در راس آنها ایران، در صورت حمله امریکا به سوریه چیست و برای همین سخت می توان پیش بینی کرد که ایران چه مخاطراتی را در لبنان و مواضعی که به آنها اعتماد کرده، خواهد پذیرفت، اما همه می دانند حتی اگر اسد در قدرت نماند ایران در مرحله معاملات سیاسی باز هم برگه ها و نفوذ خود را حفظ خواهد کرد و بازنده تحولات سوریه نخواهد بود. کسانی که به این ایده معقدند بر این باور هستند که حتی اگر به طور نسبی جایگاه ایران در سوریه کاهش یابد، در عالم واقع ایران لبنان را درگیر بحران سوریه در صورت حمله احتمالی امریکا به این کشور نخواهد کرد.

بر اساس اطلاعاتی که از دیدارهای مقام های ایرانی که اخیرا به لبنان سفر کرده اند و با مقام های ارشد این کشور ملاقات کرده اند، به دست آمده است، ایرانی ها به روشنی بر اهمیت مصالح لبنان تاکید داردند و گفته اند که به مصلحت لبنان است که خود را از آن چه در منطقه می گذرد، دور نگه دارد و رویکردی بی طرفانه اتخاذ کند. از سویی گفته می شود که ورود حزب الله به سوریه و مبارزه اش با گروه های تکفیری نتایج ایجابی خود را به دنبال داشته و اکنون قرار است تعریفی تازه از نوع حضور نیروهای حزب الله در سوریه ارائه شود.

اکنون جریان 14 مارس که مخالف حضور حزب الله در سوریه است در مظان این اتهام قرار دارد که مواضعش به سود جریان های تندروی سلفی موسوم به تکفیری ها که ارتش لبنان با آنها چند سال پیش در اردوگاه نهر البارد درگیر شد و دستاوردهای بسیاری به دست آورد، تمام خواهد شد و این مساله باعث تقویت حضور آنها در لبنان خواهد شد. مساله ای که حتی اعضای خود 14 مارس را نیز به فکر فرو برده است. در عین حال گفته می شود توطئه ای برای کشاندن نیروهای تکفیری به لبنان وجود دارد تا حزب الله با آنها در خاک لبنان درگیر شود تا بدین ترتیب حزب الله مجبور شود نیروهای خود را از سوریه خارج کند.  

با این حال منابع نزدیک به جریان 14 مارس می گویند که این جریان به رغم این که بر اتخاذ مواضع خود اصرار دارد اما همچنان معتقد است که باید دولت آینده لبنان به ریاست تمام سلام شامل حزب الله باشد. حتی برخی منابع نزدیک به جریان 14 مارس مستثنی کردن ارتش و محور مقاومت از روند تشکیل دولت را مردود می دانند و معتقدند که ائتلاف ارتش و حزب الله می تواند به سود امنیت لبنان تمام شود. طرفداران این ایده بیشتر در جبهه ولید جنبلاط جمع شده اند که معتقد است دولت فعلی که زیر نظر نجیب میقاتی اداره می شود و اختیاراتی از خود ندارد نمی تواند با توجه به تحولات جاری در کشور و بحران سوریه بیش از این به فعالیت خود ادامه دهد. طرفداران این دیدگاه معتقدند که حزب الله نباید نیروهایش را از سوریه خارج کند. گفته می شود که مواضع این جریان به نوعی چراغ سبز از جریان 14 مارس محسوب می شود تا به سمت تشکیل دولتی با مشارکت حزب الله به ریاست تمام سلام و همراهی میشل سلیمان، رئیس جمهوری لبنان حرکت کند. از این رو سلیمان و سلام تلاش دارند از این فرصت نهایت استفاده را کرده و کار تشکیل دولت را به سرانجام برسانند. اما آیا موفق خواهند شد تا به نتیجه مورد انتظارشان برسند یا خیر چیزی است که به مرور زمان مشخص خواهد شد.

تحریریه دیپلماسی ایرانی/11

انتشار اولیه: یکشنبه 17 شهریور 1392/ باز انتشار: چهارشنبه 20 شهریور 1392