خبررسانی لاوروف به دولت ایران

دیپلماسی ایرانی: روشن است که تحرکات دیپلماتیک و منطقه ای برای ژنو 2 را دو گروه رهبری می کنند، یک گروه تلاش دارد تا آن را برگزار کند و موفق برگزار شود، در حالی که دومی تلاش دارد تا در برابر راه آن سنگ اندازی کند یا در کمترین حالت مطالباتشان را بالا ببرند که امکان برگزاری آن مهیا نشود. گروه اول را روسیه رهبری می کند، با همکاری و هماهنگی ایالات متحده، و به همراه آنها ایران و مصر و حکومت سوریه و بعضی طرف های مخالف داخلی هستند. اما گروه دوم را ترکیه با حمایت و تحریک قطر رهبری می کند، تحریک عربستان را نیز پشت سر خود دارد و اروپایی ها نیز آن را پوشش می دهند و با هماهنگی کامل با جریان های مخالف خارج نشین و گروه های مسلح عمل می کند. بازی آنها بازی با آتش و انفجارهای سیاسی است. می دانند که اگر کنفرانس با موفقیت برگزار شود این نتیجه حاصل می شود که: گفت وگوی سوری – سوری زیر نظر بشار اسد انجام خواهد شد. خلاصه این که به همین دلیل گروه مقابل از تشکیل آن جلوگیری می کند و تلاش دارد اگر هم برگزار شد، شکست بخورد. در این میان آن چه بیش از همه قابل توجه است اطمینان ایران از مواضع امریکا است. این فراغ بال بر اساس برداشت ها یا تصورات و حدس و گمان ها نیست بلکه نتیجه پیام جدی روسیه به ایران است که مضمونش این است که: ایالات متحده به ما رسما ابلاغ کرده که تصمیم خود را گرفته و مواضعش را در برابر بحران سوریه تغییر داده است.

اطلاعاتی که از تهران رسیده حاکی از آن است که سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه به مقام های ایرانی جزئیات مذاکراتش با همتای امریکایی اش، جان کری در مسکو را که هفتم ماه جاری میلادی انجام شد، گفته است. به گفته منابع مطلع پیام روس ها به ایرانی ها این بوده که ایالات متحده تصمیم به تغییر مواضع خود در قبال سوریه گرفته است. به گفته این منابع کری به میزبان روس خود گفته است که "ایالات متحده خمپاره انداز در خاک خود نیست که بتوان مسیرش را 180 درجه تغییر داد. ایالات متحده شبیه یک ماشین سوخت رسان بزرگ است که باید آن را اداره کرد، می تواند دورهای بزرگ بزند و در عین حال می تواند از مناطق و خیابان های باریک عبور کند و به برخی تاسیسات و بناها و ماشین های ایستاده در طول راهش آسیب بزند اما در نهایت دور خودش را خواهد زد." از مصادیق این پیام این است که گفته می شود ایالات متحده امریکا پذیرفته است که از ایران برای حضور در نشست ژنو 2 به رغم مخالفت برخی طرف ها، در راس آنها عربستان، دعوت به عمل آید، این مساله نشان می دهد که همچنان امریکا مردد است و می خواهد زمان بیشتری به دست آورد تا در این انتظار دستاوردهای تازه ای برای حل بحران سوریه به دست آید. با این حال سیاست امریکا تا این لحظه بر خلاف قطر مبتنی بر "دست دراز شده برای آشتی" است.

شاید این اطمینان ایرانی ها از مواضع امریکا به دلیل پیشرفت های میدانی ارتش سوریه معطوف به داده های ثابت شده ای است که نشان می دهد در صورتی که سوریه بار دیگر از سوی اسرائیل مورد حمله قرار بگیرد امور به سمت جنگی تمام عیار متمایل خواهد شد. مساله ای که باعث شده تا قطر پل های خود با ایران را بازسازی کند، اگر چه ایران تا کنون نپذیرفته تقاضای شیخ حمد برای سفر به تهران را بپذیرد و هر دفعه به بهانه ای سفر او را به تعویق انداخته است. افراد آگاه می گویند که تهران واقعا از شکست سیاسی قطر در این پرونده خشنود است و تاکید می کند، قطر باید از بازی بر روی دو طناب دست بر دارد و باید این شرط را بپذیرد تا بتواند میزبان او در تهران شود. مواضع قطر در دوحه در تمامی پرونده های مورد منازعه در راس آنها پرونده سوریه دگرگون شده است، در حال حاضر همه کشورهای همسایه قطر به آن فشار می آورند که باید اندازه حجم و توانایی اش در منطقه نقش آفرینی کند. یک مسئول عالی رتبه در شورای همکاری خلیج فارس تاکید می کند که پیامی با همین مضمون هنگامی که شیخ حمد خواستار دیدار از تهران داشته به دست او رسیده است که به او هشدار می دهد قطر اگر بخواهد بیشتر از حجم و نقش واقعی اش نقش آفرینی کند هزینه سنگینی پرداخت خواهد کرد. این مسئول می گوید وقتی که طرف قطری اظهارات طرف ایرانی را شنید هیچ نگفت و سکوت کرد و به نظر می رسد که قطری ها اکنون آماده اند تا به صدای دیگران گوش دهند.

درباره ترکیه نیز گفته می شود که آن قدر این کشور علیه سوریه تندروی کرده که بسیار سخت است بتوان راهی برای تفاهم میان آنکارا با دمشق پیدا کرد، به ویژه که مقام های ارشد ترکی بارها به صراحت صحبت از سقوط اسد و لزوم کناره گیری او از قدرت زده اند. با این حال گفته می شود احمد داوود اوغلو، وزیر امور خارجه ترکیه به زودی مجبور می شود که بپذیرد پرونده نزدیکی به دمشق را به دست بگیرد و بر خلاف میل رجب طیب اردوغان، نخست وزیر و عبدالله گل، رئیس جمهوری تغییر مواضع ترکیه را اعلام کند.

بر سر تشکیل دولت انتقالی نیز حرف های مختلفی زده می شود. گفته می شود بر سر چگونگی تشکیل آن اختلاف نظر وجود دارد. دیپلمات های نزدیک به مخالفان سوری می گویند که اروپایی ها در ابتدای امر پذیرفتند که ولید المعلم، وزیر امور خارجه رئیس دولت انتقالی شود اما وقتی که اظهارات اخیر او را در دفاع از اسد شنیدند از این تصمیم منصرف شدند. در این میان اسم فاروق الشرع، معاون رئیس جمهوری نیز مطرح است که ظاهرا شانس او به دلیل محبوبیتی که دارد و از سوی مخالفان داخلی نیز تایید می شود از همه بیشتر است. در این میان سازمان امنیت آلمان تلاش دارد تا این منصب را به عبدالله الدردری که با این دستگاه فعالیت می کند، بسپارند./11

منبع: الاخبار