اقدام واشنگتن در قرار دادن نام «کارتل خورشیدها» در فهرست سازمان‌های تروریستی خارجی از فردا دوشنبه اجرایی می‌شود؛ تصمیمی که دست آمریکا را برای فشار بی‌سابقه بر نیکلاس مادورو باز می‌کند. با حضور ناوگان دریایی در کارائیب و اتهام مستقیم به رهبران کاراکاس، گزینه نظامی در کنار خفگی اقتصادی روی میز قرار گرفته است.
ادامه مطلب
وقتی صحبت از تلاش برای تغییر رژیم می‌شود، ونزوئلا گورستان ایده‌هاست. در طول دولت اول ترامپ، ایالات متحده تحریم‌های اقتصادی تنبیهی را بر بخش‌های نفت و معدن این کشور اعمال کرد، با این باور که محروم کردن دولت از منابع حیاتی به فروپاشی آن منجر خواهد شد. اما این اتفاق نیفتاد: مادورو در قدرت ماند، حتی با وجود اینکه این تحریم‌ها به بزرگترین انقباض اقتصادی زمان صلح و مهاجرت گسترده در تاریخ مدرن کمک کرد.
ادامه مطلب
در طول جنگ عراق (که ترامپ آن را محکوم کرد)، علی‌رغم وجود دلایل مشروع برای مقابله با رژیم صدام حسین – نقض حقوق بشر مستند، بی‌ثباتی منطقه‌ای و سرپیچی از قطعنامه‌های سازمان ملل – دولت بوش تصمیم گرفت جنگ را بر اساس ادعاهای سلاح‌های کشتار جمعی بنا کند. وقتی ثابت شد که این توجیهات نادرست هستند، حمایت از اقدامات دولت از بین رفت. ونزوئلا نیز پویایی مشابهی را نشان می‌دهد.
ادامه مطلب
معرفی یک گروه ضربت ناو هواپیمابر، به ویژه با توجه به افزایش تنش‌ها با رئیس جمهور، نیکولاس مادورو و تمایل علنی دولت ترامپ به حمله به اهدافی در داخل ونزوئلا، پرسش‌هایی را در مورد هدف عملیات در کارائیب به همراه دارد. روزنامه میامی هرالد گزارش داده است که حملات در داخل این کشور آمریکای لاتین می‌تواند «در عرض چند روز یا حتی چند ساعت» انجام شود.
ادامه مطلب
آن‌طور که توسط چندین رسانه خبری مهم گزارش شده است، ماه‌ها پس از مراسم تحلیف ترامپ در ژانویه، بحث‌های داخلی، طرفداران قدیمی تغییر رژیم – به رهبری وزیر امور خارجه مارکو روبیو – را در مقابل مقاماتی که طرفدار توافق مذاکره‌ای با کاراکاس بودند، از جمله ریچارد گرنل، فرستاده ویژه رئیس جمهوری، قرار داد. در نیمه اول سال ۲۰۲۵، مذاکره‌کنندگان دست بالا را داشتند: گرنل با مادورو ملاقات کرد و توافق‌هایی را برای باز کردن بخش‌های گسترده نفت و معدن ونزوئلا به روی شرکت‌های آمریکایی در ازای اصلاحات اقتصادی و آزادی زندانیان سیاسی منعقد کرد. اما تا اواسط ژوئیه، روبیو با تغییر چارچوب، ابتکار عمل را پس گرفت.
ادامه مطلب
سعید محمدی کاوند در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: نمونه‌های تاریخی مداخلات آمریکا در کشورهای کوچک آمریکای لاتین، مانند گرنادا در سال ۱۹۸۳ و پاناما در سال ۱۹۸۹، نشان می‌دهد که این کشور در برخی موارد از ابزار نظامی برای تغییر سریع رژیم‌ها و اعمال نفوذ اقتصادی و ژئوپولیتیکی استفاده کرده است. با این حال، ونزوئلا با توجه به موقعیت جغرافیایی، وسعت سرزمینی، جمعیت قابل توجه، منابع طبیعی فراوان و ارتش سازمان‌یافته، شرایطی کاملاً متفاوت ارائه می‌دهد که عملیات نظامی مستقیم را به شدت پیچیده می‌کند.
ادامه مطلب
تنش‌های فزاینده میان ایالات متحده و ونزوئلا در سال‌های اخیر و مشخصا یک چند هفته گذشته، اکنون با ظهور فناوری پهپادی در آمریکای لاتین وارد مرحله تازه‌ای شده است. استقرار ناوهای آمریکایی در سواحل کارائیب، اتهامات مکرر واشنگتن علیه کاراکاس و توسعه توانمندی‌های دفاعی ونزوئلا، معادله‌ای پیچیده از قدرت، بازدارندگی و رقابت ژئوپلیتیک را رقم زده است. در حالی که دولت نیکولاس مادورو بر حق حاکمیتی خود برای دفاع از مرزها و منابع طبیعی تأکید دارد، ایالات متحده این تحولات را تهدیدی برای امنیت منطقه‌ای و حتی فراتر از آن می‌داند.
ادامه مطلب
وحید افراسیابان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: از منظر استراتژیک، تحرکات آمریکا در ونزوئلا ترکیبی از رویکردهای «هژمونی» و «جنگ نیابتی» است. آمریکا با اعمال فشار نظامی و اقتصادی، به دنبال حفظ سلطه خود و جلوگیری از نفوذ قدرت‌های رقیب است. همچنین، این اقدامات به‌عنوان بخشی از استراتژی «فشار حداکثری» علیه ایران دیده شوند، که هدف آن تضعیف اقتصاد، نفوذ سیاسی و توان نظامی این کشور است.
ادامه مطلب
با ادامه‌یافتن درگیری‌ها در ونزوئلا و مقاومت نیکلاس مادورو، رئیس‌جمهور سوسیالیست ونزوئلا برای انتشار نتایج واقعی انتخابات ریاست‌جمهوری این کشور، آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه آمریکا با اعلام موضع واشنگتن در قبال این انتخابات جنجالی، گفت: «ما به ادموندو گونزالس اوروتیا بابت کارزار انتخاباتی موفقیت‌آمیز خود تبریک می‌گوییم». آمریکا ادموندو گونزالس، نامزد مخالفان ونزوئلا را برنده انتخابات ریاست‌جمهوری این کشور دانست و خواستار انتقال مسالمت‌آمیز قدرت از جانب نیکلاس مادورو شد.
ادامه مطلب
در‌حالی‌که دولت سوسیالیست ونزوئلا، نیکلاس مادورو را به‌عنوان برنده انتخابات ریاست‌جمهوری اعلام کرده است، اپوزیسیون ونزوئلا در تقابل با دولت، ادعای پیروزی در انتخابات ریاست‌جمهوری روز یکشنبه را مطرح کرد.
ادامه مطلب
عربستان سعودی از نیکلاس مادورو، رئیس‌جمهوری ونزوئلا استقبال کرد تا دوباره تاکید کند ممنوعیت‌های آمریکا برای عربستان ممنوعیت محسوب نمی‌شود و این کشور در تلاش برای گسترش دامنه روابط دیپلماتیک خود فراتر از مرزهای ائتلاف‌های سنتی است.
ادامه مطلب
بیژن اشتری در یادداشتی می نویسد: در ونزوئلای امروز، کشوری که مردمش در فقر مطلق غوطه می خورند و تورم وتحریم ها امانشان را بریده است. اما نیکولاس ارنستو مادورو، پسر سی و چهار ساله نیکولاس مـادورو، رئیـس جمهوری کمونیست ونـزوئلا، بی توجه به مصـائب مـردم کشورش حسابی خوش می گذراند. مـردم اسـم این آقا را گذاشته اند "نیکولاسیتو" کـه معـنایش می شود "نیکـولاس کوچولو". ایشان که خودش را کمونیستی مومن و متعـهد می نامد، رئیس بخش فلزات گرانبهای ونزوئلاست و کارش خرید طلا به قیمت ارزان از معدنکاران مستقل و فروش آن به قیمت های تورمی به بانک مرکزی ونزوئلا است.
ادامه مطلب
جلال خوش چهره در یادداشتی می نویسد: سیاست خارجی موفق در انزوا ممکن نیست. سیاست خارجی موفق به دوستان و متحدانی نیازمند است که همچون «شریک» باشند و نه « دوستان قدیمی». ضرب المثل روسی مصداق این ادعاست: «۱۰۰ دوست بهتر از داشتن ۱۰۰ روبل است.»
ادامه مطلب
هادی اعملی فریمان در گپ و گفتی تاکید دارد که دولت جدید داسیلوا لولا در قبال اتفاقات اخیر (ایران) در چهار ماه گذشته و پررنگ‌شدن موضوع حقوق بشر بی‌تفاوت نخواهد بود؛ چون داسیلوا برخاسته از جریان چپ جدید است. یعنی دولت جدید برزیل در امتداد جریان چپ جدید کشورهایی مانند شیلی، کلمبیا و آرژانتین می باشد که به قدرت رسیده است.
ادامه مطلب
ایالات متحده، تاحدودی به خاطر جنگ در اوکراین، درباره مناسباتش با تولیدکنندگان نفت از جمله در ونزوئلا بازبینی کرده است. نمایندگان بایدن، دو بار با مقام های رژیم مادورو در کاراکاس دیدار کردند و در ۲۶ نوامبر، دولت بایدن یک چرخش قابل توجه داشت: به شرکت نفتی شورون آمریکا، که در حال حاضر چهار پروژه مشترک معلق با شرکت دولتی نفت ونزوئلا دارد، مجوز محدودی برای استخراج و صادرات دوباره نفت به آمریکا داد.
ادامه مطلب
گذر زمان نشان خواهد داد که آیا ایران و ونزوئلا می توانند به جای تنش زدایی و نزدیکی به امریکا، روی چین و روسیه و حمایت قوی تر نظامی، دیپلماتیک و اقتصادی آنها حساب کنند یا خیر.
ادامه مطلب
سید حامد حسینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: تحت تحریم‌ها، که با بحران اقتصادی و تأثیرات شدید آب و هوایی دست و پنجه نرم می‌کند، ایران در حال تقویت روابط استراتژیک خود در آسیا، با روسیه و چین است. در آمریکای لاتین، بر دو نوع شریک حساب می‌کند: سیاسی و اقتصادی. شرکای سیاسی ونزوئلا، کوبا و نیکاراگوئه هستند. با این حال، آنها در مقایسه با بزرگترین تولیدکنندگان مواد غذایی آمریکای لاتین یعنی برزیل، آرژانتین، کلمبیا، مکزیک و شیلی، شرکای تجاری کوچکی برای ایران هستند. به هر صورت، ونزوئلا، کوبا و نیکاراگوئه از نظر استراتژیک در افزایش قدرت ایران و دستیابی به اهداف آن اهمیت دارند.
ادامه مطلب
با اینکه ترکیه از آشتی با اسرائیل سخن می گوید اما در عین حال یونان را تهدید می کند و کردهای ترکیه را نیر به پاکسازی قومی تهدید می کند. ترکیه ضمن تضعیف ناتو، با روسیه همکاری نزدیک دارد. همه این مسایل باعث شده است تا اردوغان، ونزوئلا را دوست ترکیه معرفی کند. ترکیه می خواهد با کشورهایی که خارج از اقمار آمریکا قرار دارند پیمان دوستی و همکاری ببندد.
ادامه مطلب
از نظر کاراکاس، توافق به موقع است، چرا که جنگ در اوکراین و تحریم امریکا علیه نفت روسیه تهدیدی بسیار جدی برای صادرات ونزوئلا است. نفت ونزوئلا تا کنون به طور عمده در چین و بقیه آسیای جنوب شرقی از طریق یک سیستم مالی بسیار پیچیده مستقر در مسکو فروخته می‌شده است. از این پس، نه تنها موجودیت این سیستم در خطر است، بلکه از دست دادن بازار امریکا و اروپا برای روسیه، این خطر را به دنبال دارد که کرملین نفت خود را با قیمت های سودمند به متحد چینی خود بفروشد و عملاً ونزوئلا را از منبع اصلی درآمد خود محروم کند.
ادامه مطلب
آندری شلچکوف، کارمند علمی ارشد مرکز مطالعات امریکای لاتین در انستیتوی تاریخ عمومی آکادمی علوم روسیه، معتقد است: «کاراکاس از همه جا رانده شده و به متحدانی نیاز دارد و از این رو، به دنبال جلب حمایت تهران است. اما، بیش از این نخواهد بود. در حرف، همکاری ها واقعا رو به توسعه هستند. اما این که آیا واقعا تحقق خواهند یافت، جای سوال دارد. روی کاغذ، ونزوئلایی ها چندان بد نیستند: تفنگ های تهاجمی و هواپیما تولید می کنند. اما این که آیا این تجهیزات کار می کنند، یا خیر پرسش برانگیز است.»
ادامه مطلب
محمد طبیبیان در یادداشتی می نویسد: سال گذشته که تحریم های آمریکا شدیدتر شد، برای ایجاد اطمینان قلبی، رزنفت تمام دارایی های خود در ونزوئلا را به یک شرکت گمنام روسی دیگر فروخت که صد درصد متعلق به دولت روسیه است. رسماً دولت روسیه صاحب اختیار منابع نفتی ونزوئلا شده است. در مقابل خدمات امنیتی ناقابل دوستانه ای هم ارائه می کند.
ادامه مطلب
اکبر قاسمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: دایره فشار به مادورو بعد از موج اول که با کمپین کمک رسانی از خارج مرزها و با نمایش نشست مایک پنس، معاون رئیس جمهوری امریکا در کلمبیا انجام گرفت، به علت تدابیر مادورو و ارتش، طرفداران گوایدو با ناکامی مواجه شده و واشنگتن نتوانست، بهره برداری لازم راببرد و عملا پرده اول طراحی ها با ناکامی، عقیم ماند.
ادامه مطلب
سید داوود صالحی در گفت و گو با دیپلماسی ایرانی در خصوص سناریوهای احتمالی برای انجام کودتا در ونزوئلا بر این باور است: در سال ۱۹۹۹ میلادی قانونی در ونزوئلا به تصویب رسید که طی آن مردم ونزوئلا با انجام یک رفراندوم می توانند رئیس جمهور این کشور را از مقام خود برکنار کنند. اکنون گوایدو با حمایت ایالات متحده آمریکا در سایه شعارهای پوپولیستی بستری برای ایجاد نفوذ در جامعه ونزوئلا را شکل داده است تا بتواند زمینه‌های انجام این رفراندوم را شکل دهد. اتفاقاً درخواست او از مردم ونزوئلا برای انجام تظاهراتی گسترده در این کشور می تواند تلاشی در این راستا تلقی شود. البته سناریوی محتمل تر دیگر به تشکیل دولت موقت تا زمان برگزاری انتخاباتی به زعم آمریکا، آزاد به منظور ساقط کردن دولت مادورو باز می‌گردد.
ادامه مطلب
هادی اعلمی فریمان در گفت و گو با دیپلماسی ایرانی بر این باور است: شرایط اقتصادی، سیاسی و اجتماعی ونزوئلا با جمهوری اسلامی ایران متفاوت است. لذا یقیناً نمی‌توان این دو کشور را با هم مقایسه کرد. هرچند که بسیاری از اقتصاددانان معتقدند که اقتصاد ایران نیز درحال ونزوئلایی شدن است، اما این که این ونزوئلایی شدن زیربنای تحولاتی مانند این کشور را برای ایران رقم بزند، بسیار دور از ذهن است.
ادامه مطلب