معرفی کتاب
بحران بیست ساله ۳۹-۱۹۱۹
محسن عوضوردی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی به معرفی و بررسی کتاب بحران ۲۰ ساله می‌پردازد.
ادامه مطلبرئالیسم
تاکیدی دیگر بر رئالیسم هوشمند به عنوان چارچوبی برای کنش سیاست خارجی ایران
درهم تنیدگی سازه‌انگاری و رئالیسم در بیانات رهبری
محمد محمودی کیا در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: سخنان رهبر انقلاب در آغازین روزهای هفته دفاع مقدس، حاوی نکات بسیار مهمی درباره سیاست داخلی و سیاست بین‌المللی جمهوری اسلامی، آن هم درست در شرایطی که از یک سو به روزهای پایانی تا اجرای اسنپ بک نزدیک می‌شویم و سوی دیگر تمامیت ارضی کشور در معرض انواع تهدیدهای سران رژیم صهیونی قرار دارد، بود.
ادامه مطلب
از رمانتیسم تا رئالیسم:
ضرورت بازاندیشی در فهم ایرانی از اروپا
عابد اکبری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: اروپا، در مقام یک بازیگر جمعی و در عین حال متکثر، دارای لایه‌هایی از خودمختاری راهبردی مشروط (Conditional Strategic Autonomy) است. این بدان معناست که کشورهای کلیدی اروپایی مانند آلمان، فرانسه و بریتانیا می‌توانند در برخی حوزه‌ها مانند تغییرات اقلیمی، تجارت، فناوری یا سیاست‌های منطقه‌ای، مواضعی مستقل از آمریکا اتخاذ کنند، اما در حوزه‌هایی مانند امنیت بین‌الملل، تحریم‌های ثانویه یا توازن نظامی، همچنان هم‌راستا با واشنگتن عمل می‌کنند.
ادامه مطلب
آغاز دوره بازگشت مجدد مفروضات رئالیستی به عرصه سیاست جهانی
«رئالیسم هوشمند» برای سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران
محمد محمودی‌کیا در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: طی دو سال گذشته بسیاری از متخصصان و اندیشمندان روابط بین‌المللی هشدار داده‌اند که مفروضات رئالیسم به طور صریح در حال بازگشت به عرصه معادلات در سطح نظام بین‌المللی است؛ بازگشتی که نشانه‌ای از ناکارآمدی یا بی‌اعتمادی به ایده‌ها و ارزش‌های ایدئالیستی نهادگرایی نئولیبرال است که همچون گذشته قادر به کنترل آشوب و تعدیل ورودی‌های آشوب‌ساز به محیط نظم بین‌المللی نیست. در پایه این تحولات، نگارنده مفهومی تحت عنوان «رئالیسم هوشمند» را نه در قامت یک نظریه، بلکه در مقام یک راهنمای عمل برای سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران مطرح کرده که سنتزی از رئالیسم، سازه‌انگاری و عناصر نئولیبرالیستی است و به‌دنبال یک رویکرد تعادلی است که در آن، دولت‌ها نه در دام بدبینی‌های قدرت‌محور و ساختار غیرمنعطف نظم بین‌المللی بیافتند و نه در دام خوش‌بینی‌های ایدئالیستی.
ادامه مطلب
مردی که می‌خواهد خود را رهرو بی‌رحم "رئال پولیتیک" نشان دهد
ترامپ؛ جامانده در جنگ سرد
جلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: دیر نیست که ترامپ در داخل و بیرون از ایالات متحده با مقاومت کم بدیل روبه‌رو شود؛ درحالی که او خود را رهرو بی‌رحم "رئال پولیتیک" نمایش می‌دهد.
ادامه مطلب
علاقه به قدرتمندان
سیاست خارجی ترامپ شاید خام باشد، اما واقع‌گرایانه است
در دولت او نوعی پذیرش وجود دارد که نظم لیبرال بین‌المللی تنها به لطف قدرت نظامی آمریکا ممکن شد و حالا آمریکایی‌ها دیگر نمی‌خواهند هزینه آن را بپردازند. این همان واقع‌گرایی است – یک واقع‌گرایی خام، فاقد راهبرد و به قول دانشمند علوم سیاسی، استیون والت، یک "واقع‌گرایی نئاندرتالی" – اما در هر حال نوعی از واقع‌گرایی است.
ادامه مطلب
شام آخر اسد، فروپاشی از درون بود
آموزه های رئالیستی سقوط شام
امیرهوشنگ کریمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: یکی از جامع ترین و دقیق ترین مبانی نظری برای نقد تحول اخیر در سوریه، نظریه رئالیسم (Realism) یا واقع گرائی است. به طورکلی واقع بینی سیاسی و واقع گرائی نظری لازمه تحلیل درست از حوادث کنونی در سطح بین المللی است. تحولاتی که بیش از پیش بر درستی نظریه رئالیسم صحه گذارده و ظرفیت درونی آن را در نقد صحیح روندهای سیاسی، نظامی و امنیتی به منصه ظهور رسانده است. در این مجال مختصر، با بهره گیری از عناصر کلیدی و آموزه های نظریه رئالیسم تلاش می شود به نقد و بررسی واقع بینانه و واقع نگرانه واقعه عظیم"سقوط شام" پرداخته شود.
ادامه مطلب
یکی از مهمترین نظریه‌های روابط بین‌الملل
آیا واقع‌گرایی به گمراهی ما از واقعیت منجر می‌شود؟
محمدرضا سپهوند در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اگر واقع گرایی را به مثابه یک رهیافت نظری برای فهم محیط سیاست ورزی در عرصه بین المللی به کار ببریم، این نوع نگاه ما را بر آن می‌دارد که برای پرهیز و پیشگیری از جنگ و طولانی تر ساختن صلح به شناخت واقعی حیات بین المللی و دوری گزیدن از هر نوع خیال پردازی و آرمان گرایی خارج از واقعیت های موجود بپردازیم.
ادامه مطلب
صلح کانتی و هنجارهای غربی با چالش مواجه شده است
لیبرالیسم کیش و مات رئالیسم
علی ودایع در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: شاید از نگاه برخی صاحبنظران عنوان «لیبرالیسم کیش و مات رئالیسم» یک عنوان اغراق آمیز باشد اما اروپایی ها مبتنی بر همین سطح تحلیل تا لحظه آخر امکان حمله روسیه به اوکراین را غیر ممکن می دانستند. نکته استراتژیک اینجاست که غلبه رئالیسم به منزله نفی کامل یا فروپاشی مطلق لیبرالیسم نیست؛ سطوح تحلیل لیبرالی مبتنی بر فشارهای هنجاری علیه روسیه و انسجام واکنشی علیه جبهه شرقی قابل تحلیل و ارزیابی است.
ادامه مطلب
پنج مفروض بنیادین نظریه رئالیسم تهاجمی
آنارشی و مبارزه برای کسب قدرت
محمد کرمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: گرچه قدرت توضیح اصلی ترین معیار ارزیابی یک نظریه است. اما نظریه ای که بر مفروضات غیر واقع بینانه یا غلط مبتنی باشد، نمی تواند در مورد حقایق جهان و نحوه عملکرد آن توضیح چندان دقیقی ارائه کند. در نتیجه نظریه های محکم بر مفروضات محکم استوارند.
ادامه مطلب
از انفعال در برابر روسیه و چین تا سرسختی نسبت به امریکا
مکتبی جدید به نام رئالیسم گزینشی
محمدرضا لشینی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: افراد معتقد به رئالیسم گزینشی معتقد هستند که ما به هیچ عنوان نباید در قفقاز جنوبی و در منازعات آرتساخ یا قره باغ کوهستانی، دخالتی بکنیم و باید سعی کنیم که با هر دو طرف به تعامل برسیم، همچنین با دولت الهام علی‌اف و پاشینیان به مذاکره بپردازیم و چه بسا مجبور شویم ایجاد کردیور زنگه زور را هم قبول کنیم. معتقدین به مکتب رئالیسم تدافعی باور دارند که روسیه طرفدار این کریدور است فلذا ما به دلیل اتحاد استراتژیکمان با روسیه نباید با دولت پوتین مخالفت کنیم و در قفقاز دخالتی نکنیم، بلکه بپذیریم که قفقاز حیاط خلوت روسیه است و باید به این حیاط خلوت احترام بگذاریم.
ادامه مطلب
پایان جنگ مهمتر از آغاز آن است
رئالیسم توسیدیدی و جنگ روسیه با اوکراین
احسان شاکری خوئی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: به تعبیر هنری کسینجر از نمایندگان برجسته مکتب رئالیسم، آغازِ جنگ مهم نیست، پایان جنگ و چگونگیِ پایان آن بسیار مهم است. روسیه، اوکراین و بسیاری از کشورها، در قمار جنگی که فراتر از نزاع دو کشور است درگیر شده‌اند. تحولات آتی و مدیریت پایان جنگ نشان خواهد داد که برنده و بازندۀ این قمار، کدامین کشورها در نظام بین الملل خواهند بود؛ روسیه، اوکراین و یا ناظران و حامیان طرفین جنگ روسیه و اوکراین؟!
ادامه مطلب
ترجیح اقتدارگرایان به دموکرات‌ها
ترامپ به دنبال رئالیسم سیاسی نیست
پل پیلار می‌نویسد: طرز فکر ترامپ که ماهیت یغماگری دارد، در تضاد با مفهوم واقع‌گرایی قرار می‌گیرد.
ادامه مطلب
کاندیدای بیگانه با رئالیسم
ترامپ واقع‌گرا نیست
استفان والت می‌نویسد: ترامپ برای این که بتواند به ریاست جمهوری برسد باید بتواند ثابت کند که چیزی بیشتر از انتشار نام خود روی ساختمان‌ها، اهانت به زنان و اقلیت‌ها و به هدر دادن ارثیه پدری خود می‌داند.
ادامه مطلب