بیست و هفتمین بخش از کتاب «غریبه»
ترس از دیگران جدید
چنین است در دنیای انسان‌های آزاد، درد مجانی توزیع می‌شود، بی‌حساب.
ادامه مطلبغریبه
بیست و سومین بخش از کتاب «غریبه»
اولین رستوران بعد از آن رستوران ترسناک
در «کوبول»، رستوران مشهوری در مونبارناس در سال ۱۹۷۲ بود که آخرین شامم را خوردم.
ادامه مطلب
بیست و دومین بخش از کتاب «غریبه»
مردی غربی با قلبی شرقی
یک روز به او گفتم: «در تو از مرد اروپایی چیزی جز ظاهر خارجی نیست. تو قلب مرد شرقی را داری. تو مرد شرقی هستی.»
ادامه مطلب
بیست و یکمین بخش از کتاب «غریبه»
نخستین دیدار
در درونم غافل بودم. وقتی که به خانه ایریک رسیدم، زندان را فقط در سرم درک می کردم. إحساس می کردم که زندانی خودم هستم.
ادامه مطلب
بیستمین بخش از کتاب «غریبه»
سرانجام آزادی
بالاخره در هواپیما به روی آزادی باز شد. تونل تنگی از پلاستیک هواپیما را به فرودگاه متصل می کند. در آن روهروهای تو در تو، چهره خواهرم به نظرم آشنا آمد، ناگهان میان دوربین ها و عکس بردارها و میکروفون هایی که به طرفم دراز شده بودند شناور شدم.
ادامه مطلب
نوزدهمین بخش از کتاب «غریبه»
از زندان مخوف تا آزادی
بعد از فرارمان که در رسانه‌ها اعلام شد، که سبب شد جلادهای ما بفهمند هزینه شکنجه ما چقدر است، به مشکلی برای شاه تبدیل شدیم. غیرممکن بود که بتواند از ما خلاص شود، کما اینکه نمی توانست مقابل دوربین های خبرنگاران آزادی‌مان را برگرداند. ویلایی با دیوارهای خیلی بلند در طرجا، چند کیلومتر دورتر از مراکش که یک منطقه اعیان‌نشین برای طبقه بورژوازی در کازابلانکا بود، به ما داده شد.
ادامه مطلب
هفدهمین بخش از کتاب «غریبه»
قصه کودتای الصخیرات مراکش
در یکی از روزهای ژوئیه ۱۹۷۱، در جریان جشن تولد پادشاه دو هنگ از مدرسه نظامی، کاخ الصخیرات را به تصرف در آوردند و کارکنان کاخ را گروگان گرفتند. آنها صدها نفر از میهمانان را قتل‌عام کردند و پادشاه با مخفی شدن در دستشویی‌های کاخ توانست جان سالم به در برد.
ادامه مطلب