اگر روزی تهدید روسیه عملی شود
مساله بازدارندگی هسته‌ای انگلیس و فرانسه+دانلود پی‌دی‌اف
نویسنده: لارنس فریدمن، استاد بازنشسته مطالعات جنگ در کینگز کالج لندن تهیه و ترجمه: سید علی موسوی خلخالی
ادامه مطلببازدارندگی هسته ای
بازدارندگی دغدغه اروپاست (بخش پنجم)
دو اشکال به نقش تقویت‌شده‌ی نیروهای هسته‌ای بریتانیا و فرانسه
مشکلات بازدارندگی گسترده از روزهای اولیه ناتو ناشی می‌شود، زمانی که «تضمین هسته‌ای» برای اولین بار حتی زمانی که اتحاد جماهیر شوروی شروع به توسعه ابزارهای تلافی هسته‌ای کرده بود، برقرار شد.
ادامه مطلب
بازدارندگی دغدغه اروپاست (بخش دوم)
مشکل فرانسه و انگلیس با ترامپ برسر ناتو
لارنس فریدمن در مقاله‌ای می‌نویسد: پیچ و خم‌های سیاست اوکراین توضیح می‌دهد که چرا پاریس و لندن دلایلی برای فکر کردن به جلوگیری از قطع همکاری ایالات متحده با ناتو و در عین حال اجتناب از پیشگویی‌های خودکامبخش دارند.
ادامه مطلب
لزوم بازتعریف مجدد سیاست‌های دفاعی
الگوی بازدارندگی هند بین دو دشمن اتمی برای ایران
محمد مونسان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: هند علی‌رغم تاثیرپذیری از آمریکا، هرگز زیر یوغ آمریکا نبوده و در بسیاری موضوعات مهم مانند ارتباط تسلیحاتی با روسیه به‌طور مستقل عمل کرده چراکه میداند چنان سطح بالایی از بازدارندگی را برای ارتش کشور خود فراهم کرده است که هیچ کشوری نمیتواند به آن زور بگوید و نظرات خود را دیکته کند.
ادامه مطلب
جنگ اوکراین رقم زد (بخش اول)
بازدارندگی هسته‌ای اروپا در برابر روسیه
لارنس فریدمن در یادداشتی می‌نویسد: در این مقاله، به موضوع هسته‌ای دیگری که جنگ مطرح کرده است، می‌پردازم تا نکته مشابهی را مطرح کنم. در اوایل سال ۲۰۲۵، نقش نیروهای هسته‌ای بریتانیا و فرانسه در بحث‌های مربوط به چگونگی تضمین امنیت اوکراین پس از توافق صلح با میانجیگری ایالات متحده، مورد توجه قرار گرفت. این موضوع با نگرانی‌های کلی‌تری در مورد وضعیت چتر هسته‌ای ایالات متحده گره خورد.
ادامه مطلب
کره شمالی در سایه جنگ ۱۲ روزه به دنبال تقویت بازدارندگی هسته‌ای؛
تجربه تهران و مسیر پیونگ یانگ
جنگ ۱۲ روزه که با حملات اسرائیل و آمریکا به تأسیسات هسته‌ای، نظامی و غیرنظامی ایران همراه بود، پیامی روشن به کشورهای مستقل مانند کره شمالی ارسال کرد: بازدارندگی هسته‌ای، تنها راه تضمین امنیت در برابر قدرت‌های غربی است.
ادامه مطلب
نگاهی به آنچه که علی لاریجانی گفت
آرامش پیش از طوفان! / آیا خط قرمزها در حال ذوب شدن هستند؟
در روزهای اخیر، گمانه‌زنی‌ها پیرامون آغاز مذاکرات غیرمستقیم میان ایران و ایالات متحده، به طور گسترده‌ای فضای رسانه‌ای را تحت تأثیر قرار داده بود. اظهارات برخی از چهره‌های برجسته و مقامات ارشد کشور، از جمله کمال خرازی، عباس عراقچی، فاطمه مهاجرانی و مسعود پزشکیان، به همراه اعلام رسمی دونالد ترامپ، این گمانه‌زنی‌ها را تقویت کرده و تحلیلگران را به سوی احتمال برقراری گفت‌وگو از طریق کانال مسقط معطوف کرده بود. اما در این میان، سخنان اخیر علی لاریجانی به ناگاه معادلات موجود را دستخوش تحول کرد و فضای سیاسی حاکم را به طور چشمگیری تغییر داد. امروز، نه تنها خبری از مذاکرات میان تهران و واشنگتن در هیچ سطحی و بر سر هیچ موضوعی مطرح نمی‌شود، بلکه سایه سنگین تنش و بحران، بیش از پیش در افق روابط دو کشور به چشم می‌آید.
ادامه مطلب
گزینه تشدید تنش یا دیپلماسی
بعد از اسد ایران چه خواهد کرد؟
ری تکیه می نویسد: ارزش بازدارندگی هسته‌ای در ایران افزایش یافته است. بر اساس آخرین گزارش‌های تحلیلی، ایران سلاح هسته‌ای ندارد اما توانایی غنی‌سازی اورانیوم را تا سطوح قابل استفاده در تسلیحات اتمی به سرعت بهبود بخشیده است. با فروپاشی سایر ارکان بازدارندگی، اهمیت سلاح نهایی افزایش یافته است. با این حال، منطقه بیش از حد خطرناک و بی‌ثبات است و اقدام تحریک‌آمیز می‌تواند پیامدهای وخیمی داشته باشد.
ادامه مطلب
لزوم رسیدن به بازدارندگی هسته ای
برخورداری از سلاح اتمی فرصت است یا تهدید؟
آرزو عسکری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در دنیای آنارشیک نمی توان به اتحادها، بلوک ها و ائتلاف ها اعتماد کرد چون پایدار نیستند، موقتی هستند و به عبارتی دوست امروز ممکن است دشمن فردا باشد. پس باید دولت‌ها به خود متکی باشند. همان طور که انگلستان نگفت چون آمریکا بمب اتم دارد امنیت من را نیز تضمین می‌کند و یا اسرائیل نگفت چون آمریکا بمب اتم دارد دیگر من به بمب اتم نیاز ندارم!
ادامه مطلب
باید ورق را برگردانیم
بمب اتم ابزار ایجاد موازنه وحشت در برابر اسرائیل
احمد بخشایشی اردستانی می گوید: من بارها به شخص شما این را گفته‌ام که وقتی ما شاهد این حجم بی‌سابقه از تحریم‌ها و فشارهای معیشتی علیه مردم و ملت ایران هستیم، چرا نباید حداقل دستاورد همه این فشارها، رسیدن ما به بمب هسته‌ای باشد؟! چون به‌واقع منطقی نیست که ما هم فشار و تحریم را تحمل کنیم و هم از آن طرف توان اتمی‌مان حتی قادر به تولید برق نباشد. ما الان هم کتک را می‌خوریم، هم پیاز را؛ تازه باید پول هم بدهیم. این، نه عقلانی است و نه شدنی. شما در تابستان همین امسال و در همین مرداد‌ماه که در آن به سر می‌بریم، می‌بینید که توان هسته‌ای کشور حتی نتوانسته کمبود تولید را جبران کند. اینجاست که سؤال بحقی در ذهن مردم ایران شکل می‌گیرد؛ اگر ما سال‌هاست به واسطه فعالیت‌های هسته‌ای متحمل تحریم و فشار اقتصادی هستیم، پس این توان کی باید به داد ما برسد؟ اگر توان هسته‌ای نتواند کمبود برق ما را جبران کند، پس به چه دردی می‌خورد؟
ادامه مطلب
بازنگری موضع هسته ای در دولت ترامپ و نقش ایران در راهبرد جدید هسته ای آمریکا
راهبرد هسته ای دولت ترامپ (بخش پایانی)
رضا رسالت در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: کارشناسان اندیشکده کارنگی به‌طور فزاینده و قابل درکی در مورد دکترین هسته‌ای روسیه و استقرار گسترده سلاح‌های هسته‌ای تاکتیکی نگران هستند و استدلال می‌کنند که آمریکا باید با تهدید به استفاده از سلاح‌های هسته‌ای کوچک خود، بازدارندگی را افزایش دهد و این تهدیدها را با ساخت بیشتر این‌گونه سلاح‌ها معتبرتر کند. تفکر آنها این است که افزایش موجودی این سلاح‌ها باعث می‌شود دشمنان به‌این باور برسند که احتمال استفاده آمریکا از سلاح‌های هسته‌ای بیشتر شده است و در نتیجه چشم‌انداز کلی استفاده از سلاح‌های هسته‌ای کاهش خواهد یافت.
ادامه مطلب
خشم و آتش، آخرین گزینه ممکن
خطر هسته ای جدید در راه است
یوشکا فیشر می نویسد: امروز تهدیدات هسته ای درست نیازمند چیزی بر عکس "آتش و خشم" است. آنچه به آن نیاز داریم دیپلماسی صبورانه، عقل گرا و بی حاشیه است که مبتنی بر تهدیدات وهم آلود استفاده از زور نیست. اگر آخرین ابرقدرت از این فضایل بی بهره باشد، دنیا – همه ما – می بایست با پیامدهای آن رودررو شویم.
ادامه مطلب