علی ربیعی در یادداشتی می نویسد: انتخابات امری اساسی، حساس و ظریف است. حساسیت و ظرافت آن در این واقعیت نهفته که لااقل از حیث نظری انتخابات آزاد انگیزه اصلی دموکراسی است. یعنی منبع قدرت مردم است که به وسیله آن به تعیین رهبران، رؤسای جمهور، وکلای مجلس و سیاستگذاری‌های عمومی و سیاسی می‌پردازند.
ادامه مطلب
علی ربیعی در یادداشتی می نویسد: وجدان جمعی جامعه ایران از اساس در مسائل انسانی، به خصوص در مورد آنان که دغدغه حل مشکلات مردم را دارند، تاثر عمیق‌تر و همدلی و همسویی ناب‌تری را نشان می‌دهد.
ادامه مطلب
علی ربیعی در یادداشتی می نویسد: نگاه کنید به آثار تحریم از سال ۹۰ تا ۱۴۰۲، که کشور به میزان ۱۲۱۰ میلیارد دلار دچار عقب‌ماندگی شد. یک مطالعه دیگر نشان می‌دهد هزینه‌های اعمال شده علیه ایران طی چهار سال به حدود ۱۹.۱ درصد تولید ناخالص داخلی واقعی رسیده است (اکونگار). نوسانات رشد در دوره‌های تحریم که در سال های تحت تحریم، به رشد منفی منجر شد که این رشد منفی، بخش های صنعتی را نیز درگیر کرد، و در مجموع، اقتصاد ایران را به یک بیماری مزمن دچار کرد. بیماری که درمان آن با گذشت زمان پیچیده‌تر می شود.
ادامه مطلب
علی ربیعی در یادداشتی می نویسد: مسئله ما و روس‌هاست. چه فرقی می‌کند روسیه خشن تزاری، کمونیست‌های به ظاهر عدالت‌خواه یا نسل جدیدی که اکنون در ترکیبی از ایده‌های جهانگشایی تزاری با روش‌های کمونیستی در برابر ما باشد. روس‌ها هرگز همسایه صادق و یار و یاور همراهی برای ایران نبوده‌اند. از تزارها که بخشی از خاک‌مان را جدا کردند تا کمونیست‌هایی که قصد جدا کردن آذربایجان و کردستان را داشتند تا امروز که در معادلات جهانی، نگاهی ابزاری به ایران دارند.
ادامه مطلب
علی ربیعی در یادداشتی می نویسد: هر چند در گذشته‌ای نه چندان دور، گروه هایی با حمایت رسانه ها و نهادهای رسمی، اجازه ندادند آنچه می‌توانست کام ملت را شیرین کند و به نفع ایران بود انجام شود، ولی امروز حق نداریم به این بهانه، هر حرکتی که ممکن است به صلاح و منفعت ایران و مردم باشد را نفی کنیم و از آن حمایت نکنیم. من، هیچ‌گاه فراموش نمی‌کنم روزهایی را که عده‌ای، چه خشنود بودند از اینکه ترامپ رای خواهد آورد و برجام به ثمر نخواهد نشست. هنوز برق چشمان بعضی‌ها در خاطرم باقی مانده است. با این‌حال، ما نباید این‌گونه زیست کنیم. هر اقدامی که به نفع مردم و جامعه انجام می‌شود را نه تنها باید به رسمیت شناخت بلکه باید مورد حمایت هم قرار دهیم.
ادامه مطلب
علی ربیعی در یادداشتی می نویسد: مصادره اعتراض‌ها توسط لابی‌های شناخته شده تحریم، جنگ و تفرقه اکنون یک واقعیت غیرقابل انکار است. مصادره‌کنندگان جنبش اعتراضی جوانان به چیزی کمتر از جنگ داخلی و سوریه‌سازی ایران نمی‌اندیشند. برای مقابله با مصادره مطالبات اعتراضی جوانان، باید فضای تازه‌ای برای گفت‌وگو گشوده شود. باید همین معترضین بی‌نام و نشان را دعوت کرد تا در رسانه‌های رسمی کشور سخن خود را بگویند.
ادامه مطلب
علی ربیعی در یادداشتی می نویسد: ظریف در نهایت حکمت و درایت در نامه خود خطاب به دبیرکل سازمان ملل یادآور شده با توجه به جو ارعاب و تروریسم اقتصادی امریکا علیه مردم ایران واردات مربوط به اقلام دارویی از اروپا در مقایسه با سال اجرای برجام گاه تا ۷۵ درصد کاهش یافته است.
ادامه مطلب
علی ربیعی در یادداشتی می نویسد: در دوره قبل با وجود تحریم‌های بین‌المللی و قطعنامه‌های متعدد شورای امنیت، در جهان تبدیل به یک جزیره شده بودیم. همان قطعنامه‌هایی که رئیس وقت دولت آنها را کاغذپاره می‌نامید و با ورود به مباحث بی‌حاصل و بی‌فایده تاریخی، خود را کنار نظام‌های پرمساله، فروریخته و آتش افروز گذاشته بود. اما رأی مردم راه را تغییر داد. جایگاه ایران در نظام بین‌الملل به واسطه مذاکراتی که منجر به توافق بین‌المللی هسته‌ای شد، بهبود یافت.
ادامه مطلب
علی ربیعی، در یادداشتی می‌نویسد: به اعتقاد من تجارب تاریخی نشان می‌دهد، آمریکا برخلاف ادعاهای دموکراسی‌خواهانه برای جوامع انسانی فقط نظام‌های متکی بر دولت – ملت را هدف قرار داده است. هیچ یک از کشورهای منطقه که در طول دوران پس از جنگ جهانی دوم به طور سنتی دوست و متحد امریکا محسوب می‌شده‌اند فرآیند دولت – ملت شدن را به آن شکل طی نکرده‌اند.
ادامه مطلب