امریکا از حمله نظامی اسراییل به ایران حمایت نمی‌کند
این برای اولین بار نیست که لحن مقامات امریکایی نسبت به همتایان اسراییلی تا این اندازه دوپهلو و تاویل پذیر نشان می دهد. پیش از این اختلاف نظرهای دو دولت بر سر مسئله فلسطین و صلح اعراب و اسراییل و تعهداتی که اسراییل باید به آن ملتزم شود، خود را نمایانده بود.
البته این دو دولت همچنان متحدانی استراتژیک به شمار می روند و در پیشبرد اهداف خاورمیانه ای خود، هم عقیده و هم راستا هستند. نه امریکا شریکی قوی تر و همسوتر از اسراییل در منطقه پیدا می کند و نه اسراییل قادر است حمایتی دیگر را جایگزین حمایت های امریکا کند.
به تعبیر دیگر، هر دو دولت برای رسیدن به اهداف طولانی مدت، نیازمند حمایت و نزدیکی به یکدیگرند و بر همین مبناست که تلاش می کنند تا عوامل اختلاف انگیز مقطعی و تضادهای متدیک را زیر پوشش اهداف و آرمان های مشترکشان ببرند و به هر ترتیب به رفع مشکلات فیمابین بپردازند.
اظهارات معاون رییس جمهور امریکا درباره اختیارات دولت اسراییل در حمله به ایران، آن چنان باریک و ظریف است که شاید نتوان خوانشی تام و قطعی از آن به دست داد. بايدن روز یکشنبه در گفتگو با شبکه خبرى «اي.بي.سى» گفت: اسراييل کشورى با حاکميت مستقل است و خودش مى‌تواند تعيين کند که چه چيزى به نفع آن است و درباره ايران يا هر موضوع ديگرى چه تصميمى بايد اتخاذ کند.
جو بایدن، تهدید اسراییل را مبنی بر حمله به تاسیسات ایران، موضوعی محتمل ولی مربوط به دولتمردان اسراییلی دانست و درباره مقبولیت این روش برای حل و فصل مسئله هسته ای ایران اظهارنظری نکرد.
شاید این سکوت پاسخی به رفتار مقامات ایرانی باشد که در جریان رخدادهای انتخاباتی شان، اتهاماتی را به طور مستقیم روانه واشنگتن نکردند و این بار لندن را مسبب بخش عمده دخالت ها و تحریکات خارجی خواندند.
ایران در روزهای پرتنش و پرهزینه ای که از سر می گذراند به دنبال مقصری بیرونی می گشت ولی این بار برخلاف همیشه، نامی از امریکا (شیطان بزرگ) نبرد و به انحای مختلف، بریتانیا و دیپلمات ها و شبکه های خبری اش را عامل تحریک آشوب ها معرفی کرد.
مقامات ایران حتی در وانفسای درگیری ها و خشونت های شهری، بار دیگر روی خوش به امریکا نشان دادند و ضمن تاکید دوباره به برقراری دیپلماسی تهران - واشنگتن، به امریکا توصیه کردند که از ورود به مسئله داخلی ایران خودداری کند.
حالا به نظر می رسد که امریکا حتی به چیزی فراتر از توصیه های ایران عمل کرده باشد. موقعیت کنونی خاورمیانه، آغاز خروج نظامیان امریکایی از عراق، تداوم آشفتگی و جنگ در پاکستان، ظرفیت های ناشناخته ایران، پیشرفت مذاکرات دولت های عربی، شکنندگی تحولاتی که به سوریه مربوط می شود و نیز موضع روسیه در قبال تهران باعث شده است تا امریکا طریق آهستگی و پیوستگی را در پیش بگیرد.
بنابراین می توان این تفسیر را پررنگ تر از هر برداشت دیگری برشمرد که امریکا به طور تلویحی به اسراییل هشدار داده است که حمله نظامی به ایران، مطلوب نظر ایالات متحده نیست و از آن حمایت نمی کند.
از سخنان بایدن این طور برمی آید که، به کار بستن روش نظامی در شرایط حاضر مطابق با اصول سیاسی و روش های اسراییلی است و مسئولیتی را متوجه امریکا نمی کند. این موضوع هم دال بر اعلام برائت امریکا از حمله احتمالی است و هم چشم غره ای به سوی اسراییل تا بداند که در این تئوری، شریکی به نام ایالات متحده در کنارش نیست.
امریکا به خوبی می داند که ایران حتی در شرایط بحران سیاسی داخلی به یک جعبه باروت می ماند که ممکن است با جرقه ای شعله ور شود. این نیز گفتنی است که هر تهدیدی از جانب اسراییل به کاهش بحران های داخلی و یکدست شدن فضای سیاسی ایران می انجامد و قدرت این کشور را بالا می برد؛ همان گونه که اسراییل نیز در هنگام تهدید از سوی ایران، بیش از هر زمان دیگری صاحب قدرت و متحدینی استراتژیک می شود.
نظر شما :