خودتان قضاوت کنید
رئیس‌جمهور دولت نهم روز دوشنبه در یک مصاحبه مطبوعاتی با حضور خبرنگاران خارجی در ساختمان نهاد ریاست جمهوری اعلام کرد که: "اگر توسط ملت ايران برگزيده شوم دعوت خود از رئیس‌جمهور امریکا را تکرار مى‌کنم تا در صحن سازمان ملل با آقاى اوباما براى بررسى ريشه مشکلات و مديريت جهانى و براى صلح و مشارکت همگانى براى امنيت و صلح پايدار مناظره کنيم. من بعد از انتخاب آقاى اوباما به عنوان رئيس‌جمهور براى ايشان پيام فرستادم و اين کار بزرگى از طرف ملت ايران بود، در حال حاضر نيز اعلام کرده‌ام در صورت انتخاب مجدد با آقاى اوباما حاضر به مناظره هستم. ما فکر مى‌کنيم اين گشاده دستى يک مقدار اضافى از طرف ملت ايران است."
انتخاب سازمان ملل به عنوان مکانی برای مناظره میان رئیس‌جمهور ایران و امریکا شاید جای مناسبی نباشد. چراکه دولت نهم بیش از هر دولت دیگری بر ساختار، اعضا و عملکرد سازمان ملل متحد و شورای امنیت این سازمان انتقاد می‌کرد و این سازمان را ابزاری در اختیار قدرت‌های جهانی می‌دانست. اکنون شاید بهتر باشد برای گفت‌وگو با رئیس‌جمهور کشوری که 30 سال است به عنوان دشمن ما شناخته می‌شود مکانی بی‌طرف‌تر را انتخاب کند.
مبحث مدیریت جهانی و امنیت و صلح پایدار در جهان نیز مسئله بزرگ و پیچیده‌ای است که به نظر می‌رسد پیش از حل آنها دو کشور باید مشکلات خود را با یکدیگر حل کنند تا بتوانند به یک تفاهم کلی درباره مسائل کلی برسند.
اوباما، رئیس‌جمهور امریکا نیز چنین نظری دارد، پیشنهاد طرح مذاکره و تعامل با دشمنان در راستای بحث کیفیت مدیریت جهانی است و به نظر می‌رسد، روسای جمهور ایران و امریکا اهداف مشترکی را دنبال می‌کنند. دولت نهم می‌گوید که سایه تهدیدها را از سر باز کرده است، بر مشکلات اقتصای فائق آمده است، در سطح ملی و داخلی و جهانی مشکلی ندارد و باید به سمت مدیریت جهانی گام بردارد.
احمدى‌نژاد درباره برنامه هسته‌ای ایران تاکيد کرد که موضوع هسته‌ای ما تمام شده و ما در چارچوب مقررات آژانس به پيش مى‌رويم، گفت‌وگوها با هرکس صرفا براى مديريت جهان و صلح و امنيت پايدار براى همه خواهد بود و ملت ايران به کسى اجازه نمى‌دهد خارج از قوانين حقوقى آژانس وارد بحث و گفت‌وگو شود.
این درحالی است که در بخش دیگری از سخنانش گفت که ما معتقديم مشکلات جهان بايد از طريق گفت‌وگو حل و فصل شود.
مگر ایران بخشی از جهان نیست؟ آیا تحریم‌های شورای امنیت جزو مشکلات ایران به حساب نمی‌آید؟ اگر آقای رئیس‌جمهور معتقد به حل مشکلات از طریق گفت‌وگو است چرا در بحث مسائل هسته‌ای که برای بخشی از جهان به عنوان موضوعی حل نشده باقی مانده است از این تاکتیک استفاده نمی‌کند؟
تحلیل‌گران داخلی و خارجی بر این باورند که ایران می‌توانست با استفاده از یک دیپلماسی پویا مانع رفتن پرونده ایران به شورای امنیت سازمان ملل می‌شد. بنابراین چرا آقای رئیس‌جمهور به جای آنکه از این تاکتیک استفاده کند قطعنامه‌های شورای امنیت را کاغذپازه می‌خواند؟ آیا با رد یک واقعیت آن واقعیت از میان برداشته می‌شود؟
محمود احمدی‌نژاد که یکی از کاندیدای ریاست جمهوری دور دهم در ایران است درباره برنامه‌های سیاست خارجی خود گفت که سياست خارجى بنده در عرصه منطقه‌اى و جهانى روشن است. ما خواهان دوستى با کشورهاى مختلف هستيم و حجم روابط اقتصادى و عمق روابط سياسى‌مان را با کشورهاى منطقه گسترده کرده‌ايم و اين روابط روزافزون است؛ البته با برخى اختلاف نظرهايى داريم که عمده اين اختلاف نظرها ناشى از دخالت‌هاى بيگانگانى است که در منطقه ما حضور پيدا کرده‌اند.
البته اين‌ها مهم نيست و ما روند روابطمان را با کشورهاى منطقه گسترش داده و مى‌دهيم.
این درحالی است که حجم واردات ایران از چین درحال حاضر 28 میلیارد دلار است. یعنی حدود 30 درصد از واردات ما منحصرا در اختیار چینی‌ها قرار دارد. این مقدار حجم حتی در زمان شاه در اختیار امریکا که حامی رژیم سلطنتی بود، نبود. امروز چه امتیاز خاصی از کشور چین به نفع ایران رقم خورده است که سیل کالاهای درجه چندم چینی به سمت کشور روانه است؟
آقای رئیس‌جمهور از گسترش روابط سیاسی ایران با کشورهای منطقه صحبت کرد. ای کاش در ادامه می‌گفت که این گسترش روابط در چه راستایی است؟ ای کاش آقای رئیس‌جمهور برای این حرف‌های خود چند مثال ملموس ارائه می‌داد تا ما باور می‌کردیم که روابطمان حداقل با کشورهای عربی خوب است.
ملت ما ملتى مظلوم است که طى 30 سال گذشته به طور غيرمنصفانه تحت فشارهاى متوالى آمريکا بوده و پيش از آن نيز دولت‌هاى وقت آمريکا 25 سال يک حکومت ديکتاتورى را به آنها تحميل کردند، اما ملت ايران هيچ‌گاه عملى عليه منافع آنها انجام نداده و قطع روابط نيز به صورت يکجانبه از سوى آنها بوده است.
همواره مقام‌های ارشد ایران تاکید کرده‌اند که ایران کشوری با عزت و مقتدر است که قدرت اول منطقه به حساب می‌آید. کسی نمی‌تواند منکر موقعیت ژئوپلیتیکی ایران شود. هیچ کشوری نمی‌تواند قدرت و نقش ایران را در منطقه نادیده بگیرد. آیا اگر کشوری جایگاه اصلی خود را داشته باشد، می‌تواند مظلوم واقع شود؟
محمود احمدی‌نژاد در مورد لغو سفر وزیر امور خارجه ایتالیا و ارتباط آن با سفر خود به ایتالیا گفت: معمولا وقتى در اجلاس‌هاى عمومى شرکت مى‌کنم، در مراسم شام و ناهار آن شرکت نمى‌کنم و از قبل نيز اعلام کرده بودم در اجلاس فائو شرکت مى‌کنم و شام را نيز در جمع ايرانيان خواهم خورد.
در مورد سفر فراتينى نيز خودشان دعوت کرده بودند و خواستار ديدار بودند که بايد اين ديدار در سمنان انجام مى‌شد اما قبول نکردند و مساله غيرعادى در اين باره نبوده است. ما خيلى به مواضع برخى دول اروپايى اهميت نمى‌دهيم؛ چون تحت فشار ديگران هستند.
خواسته و ناخواسته در جهانی زندگی می‌کنیم که همه با یکدیگر در ارتباطیم و متصلیم و بر روی یکدیگر اثر می‌گذاریم. نمی‌توانیم به مواضع دولت‌های اروپایی اهمیت ندهیم.
تحلیل سایر موارد را نیز برعهده خوانندگان می‌گذارم...
نظر شما :