پاکستان بر تروريسم فايق خواهد آمد
مقاله اى به قلم آصف على زردارى، رئيس جمهور پاکستان در مورد تلاش جديد کشورش براى دستيابى به دموکراسى و رهايى از تندرروى
دوران هایی در تاریخ وجود دارند که کشورها و افراد را تعریف می کنند. در مورد پاکستان ما به نقطه ای حساس رسیده‌ایم که ماهیت آینده‌مان را تعیین خواهد کرد. من این فرصت را پیدا کرده‌ام که از طریق اجرای رویکرد همسر شهیدم، بی نظیر بوتو، مردم کشورم را برای تامین چنین آینده ای یاری دهم.
بی نظیر زندگی خود را وقف مبارزه با تروریسم و تعصب گرایی که دنیای متمدن را به تسخیر خود درآورده است، کرد. من نیز نه تنها به عنوان رهبری منتخب و دموکرات بلکه به عنوان همسری دغدار با تروریسم در پاکستان مبارزه می کنم. هیچ کس نباید در مورد وعده من برای مقابه با تهدید تروریسم به خود تردیدی راه دهد. تعهد من ملی است و تعهد من شخصی است.
حمله دهشتبار هفته گذشته به هتل ماریوت در اسلام آباد مثالی دیگر از تهدید بی حساب علیه تمدن است. بربرها با اجرا این حمله در ماه مبارک رمضان 60 نفر را کشته و صدها نفر را زخمی کردند. این حادثه در واقع 11 سپتامبر ما بود. این حادثه بار دیگر نشان داد که پاکستان قربانی بزرگ جنگ علیه تروریسم است. ما در افغانستان بیش از 37 کشوری که در این کشور نیرو دارند، سرباز از دست داده ایم. ما شاهد کشته شدن فرزندان و زنانمان در انفجارها هستیم. ما به سخنرانی در مورد تروریسم نیاز نداریم. ما در مورد تروریسم نخوانده‌ایم و یا آن را در اخبار عصرگاهی ندیده‌ایم. ما همه هر روز با آن زندگی کرده‌ایم.
جنگ تروریسم جنگ پاکستان است. ما به این نتیجه رسیده ایم که آینده‌مان توسط کسانی که برای دستیابی به مقاصد سیاسی خود به روح و قوانین اسلام بی حرمتی می کنند، دیکته نخواهد شد. ما شاید هدف تروریسم بین‌الملل باشیم، اما هرگز تسلیم آن نخواهیم شد. ما در مناطق قبایلی و شهرهایمان با تهدید تروریسم در حال مقابله هستیم.
سربازان در جبهه جنگ عليه طالبان و القاعده صف آرايى مى شوند. ماه گذشته نيروهاى ما 600 تن از جنگجويان دشمن را کشتند. اما نمى توان فقط با ابزارهاى نظامى به جنگ تروريسم رفت. مبارزه با تروريسم مستلزم اراده سياسى، بسيج عمومى، و راهبردى اجتماعى اقتصادى است که بتواند قلب و روح مردم را با خود همراه سازد. براى دستيابى به اين هدف به حمايت جهان توسعه يافته نيازمند هستيم تا نه تنها در جنگ عليه تروريسم بلکه براى ريشه‌کنى انگيزه هايش که در فقر نهفته‌اند، يارى دهد.
جنگ عليه تروريسم تنها با اسحله و بمب ممکن نيست. اين جنگ بايد چندجانبه باشد. ميدان جنگ بايد علاوه بر نظامى، اقتصادى و اجتماعى نيز باشد. ما زمانى پيروز خواهيم شد که مردم عليه تعصب گرايى بسيج شوند. ما مجبور هستيم براى بسيج کردن مردم، فرصت و اميد براى آينده به آنها بدهيم. ما به اشتغال نياز داريم. فرزندان اشتغال يافتگان نياز به تحصيل دارند. بايد غذا داشته باشند و سوخت مورد نيازشان تامين شود. ما بايد به آنان نشان دهيم که دموکراسى اجرا مى شود و دولت دموکراتيک مى تواند زندگى روزمره آنان را ارتقا بخشد. موفقيت هاى ما در زمينه امنيت و منافع ملى جهان را نيز کامياب خواهد کرد.
پاکستانى که از نظر اقتصادى وضعيت مطلوبى داشته باشد، پاکستان امنى خواهد بود و يک پاکستان امن بزرگترين سرمايه در جنگ جهانى عليه ترويسم است. پاکستانى که از نظر اقتصادى وضعيت مطلوبى دارد، مانند اين است که اکسيژن را از تروريست‌ها ستانده باشد. عدالت اقتصادى و دموکراسى سياسى بدترين کابوس ها براى تروريست‌ها هستند.
ما بايد متحد و دست در دست هم در اين نبرد بجنگيم. اما همان‌طور که اجازه نخواهيم داد خاکمان توسط تروريسم براى تهاجم عليه مردم و همسايگانمان مورد استفاده قرار گيرد، نمى توانيم اجازه دهيم که حاکميت کشورمان توسط کشورهاى دوست نقض شود. حملاتى که حاکميت ما را نقض کنند، در خدمت افزايش قدرت نيروهايى قرار مى گيرند که ما در حال مقابله با آنها هستيم.
من رئيس جمهور دموکرات يک کشور دموکرات هستم که با کسب دو سوم راى دهندگان انتخاب شدم و قصد دارم کشورم را به مدلى در منطقه تبديل کرده و دموکراسى ميانه روانه، صلح طلب، مدرن و پويا، متعهد به عدالت اقتصادى و اجتماعى ايجاد کنم. مردم پاکستان از جمله همسرم براى رسيدن به چنين لحظه اى کشته شدند. نمى‌خواهم اين فرصت را بر باد دهم.
تروريسم زندگى بى نظير را گرفت. اما تروريست نمى تواند روياى همسرم را نابود کند.
نظر شما :