گوانتانامو؛ اتاقی برای شکنجه
پروفسور چامسکی اکنون در ادامه جنگ عراق به یکی از مخالفان سرشناس این جنگ در میان روشنفکران مخالف جنگ امریکایی تبدیل شده است.
یکی از مقامات ارشد اطلاعاتی امریکا اعلام کرد که بریتانیا در ماموریت خود برای ممانعت امریکا از ارتکاب به فعالیت های شرم آور، طی جنگ با ترور در زندان ها موفق نبوده است.
نوآم چامسکی، در مصاحبه ای با نشریه ایندیپندنت، از دولت بریتانیا خواست تا با استفاده از روابط خاص بین لندن- واشنگتن تعطیلی زندان گوانتانامو را تضمین کنند.
این استاد زبانشناسی از متفکران بریتانیایی خواست تا مخالفت های خود را با از بین رفتن حقوق مدنی در جهان پس از 11 سپتامبر به طور آشکارتری اعلام کنند.
پروفسور چامسکی که یکی از مخالفان سرسخت جنگ ویتنام به شمار می رفت، اکنون در ادامه جنگ عراق به یکی از مخالفان سرشناس این جنگ در میان روشنفکران مخالف جنگ امریکایی تبدیل شده است. وی همچنین به شدت مخالفت خود را با اعزام متهمین به ترور به زندان های گوانتانامو و سایر زندان های جهان اعلام کرده است.
درحالی که گروه کوچکی از نویسندگان، هنرمندان و فیلسوفان بریتانیایی نگرانی های خود را در خصوص همکاری بریتانیا در برنامه امریکا و مخالفت آن با تعطیلی زندان گوانتانامو اعلام کرده اند، نتوانستند به خواسته های خود جامه عمل بپوشانند.
پروفسور چامسکی می گوید که یک کشور با کمترین احترامی که به خود قائل است باید گوش به زنگ باشد که خود را شریک چنین جنایتی نکند. به دلیل وجود روابط خاص بین لندن و واشنگتن، بریتانیا در جلوگیری از ادامه این جنایات مسوولیت بالایی دارد و از هر راهی که می تواند باید جلوی این جنایات را بگیرد.
پروفسور چامسکی در پاسخ به این سوال که آیا بریتانیا باید تلاش بیشتری برای تعطیلی زندان گوانتانامو بکند گفت که مسلما، من تنها زمزمه ای از مخالفت ها را در این زمینه شنیده ام.
نوآم چامسکی، یکی از منتقدان شجاع سیاست خارجی امریکا از دهه 1960 است. وی در آن زمان با انتشار مقاله خود با نام مسوولیت های روشنفکران در سال 1967 به یکی از مخالفان سرسخت جنگ ویتنام تبدیل شد. دگر اندیشی وی در زمینه سیاست های امریکا سبب شد تا دشمنان زیادی پیدا کند به طوری که به محافظت پلیس نیاز پیدا کرد.
پروفسور چامسکی معتقد است که مبارزه علیه زندان گوانتانامو به فشارهای بیشتری نیاز دارد.
پروفسور چامسکی گفت که ما به شدت به وجود شاهد نیاز داریم (هرچند که بیش از اندازه در این خصوص شاهد داریم) که زندان گوانتانامو اتاقی است برای شکنجه. در غیر اینصورت چرا رزمنده های دشمن را به یکی از زندان های نیویورک منتقل نمی کنیم؟ مدارک امنیتی در این خصوص مطمئن نیستند که آیا امریکا حق دارد که این انسان ها را زندانی کند؟ کاملا مشخص است که راه های مبارزه زیادی وحود دارد.
نظریات وی از طرف کسانی که با افزایش همکاری های دولت بریتانیا با دوبت بوش مخالف بودند جایگاه ویژه ای پیدا کرده است.
کلیو ستافورد اسمیت، وکیل بنیامین محمد، یکی از زندانیان زندان گوانتانامو می گوید که حق با پروفسور چامسکی است. دنیا بیش از آنکه تحت تاثیر روابط خاص امریکا و بریتانیا باشد، تحت تاثیر توانایی های بریتانیا است. دوست واقعی امریکا کسی نیست که زمانی که جورج بوش، رییس جمهور امریکا نام امریکا را خدشه دار می کند با او همکاری کند.
اندرو تیری یکی از اعضای پارلمان معتقد است که عکس العمل دولت بریتانیا به برنامه امریکا این است: سیاست آدم ربایی عده ای و اعزام آنها به جایی که در آنجا شکنجه می شوند. این درست نیست. این باور کردنی نیست که با وجود انکه همه ما می دانیم که بریتانیا در اعمال این برنامه ها نقش دارد، دولت بریتانیا آن را تکذیب کند.
اما پیتر هیچنز، نویسنده و تحلیلگر سیاسی معتقد است که چامسکی مکان نادرستی را برای مبارزه انتخاب کرده است. به عنوان مثال ما اولین کسانی بودیم که عکس هایی از گوانتانامو را ارسال کردیم. وی با پروفسور چامسکی هم عقیده استکه بسیاری از نویسندگان از جنگ حمایت کرده اند و یا هیچ گونه اعتراضی به آن نداشتند.
وی گفت که چپ گرایان در برخی از موارد از جنگ علیه ترور حمایت کردند و این درحالی است که برخی از لیبرال ها با آن مخالفت بودند. علت اصلی این است که حزب کارگر که در واقع یک حزب چپگرا است بر این باور است که امریکایی ها دوستان ما هستند. چامسکی اکنون باید در جای دیگری به دنبال همصدا برای مخالفت با جنگ بگردد.
پروفسور چامسکی که در حال حاضر استاد زبانشناسی دانشگاه ماساچوست است می گوید که اکنون امریکا باید خلیج گوانتانامو را به کوبا بازگرداند.
آقای چامکسی گفت که این منطقه بنا به یک توافقنامه تحت فشار نظامی از کوبا گرفته شده است. امریکایی ها مدت ها است که از مفاد این توافقنامه خشونت آمیز به نفع خود استفاده کرده اند. استفاده از این بندر در حال حاضر نیز یکی از سواستفاده های دیگر از این بندر است.
نوآم چامسکی 79 ساله در دهه 1950 با بیان نظریه های جدید در حوزه ساختار زبان معروف شد. علاقه وی به مطالعه طبیعت گرایانه زبانشناسی تفکر وی در خصوص روانشناسی و فلسفه را نیز تحت تاثیر قرار داد. اما مخالفت وی با جنگ ویتنام بود که وی را در جامعه امریکا زبانزد کرد.
پروفسور چامسکی، که در حال حاضر در شهر لگزینتون ایالت ماساچوست زندگی می کند، یکی از منتقدان سرسخت سیاست های امریکا در قبال جنگ عراق است. در سال 2005 وی توسط نشریه پراسپکت به عنوان روشنفکر پیشرو در قید حیات معرفی کرد. وی در عکس العمل به این انتخاب گفت که من به انتخاب ها اهمیت چندانی نمی دهم.
نظر شما :