لندن دایه‌ی همیشه‌ی صهیونیست‌ها

نویسنده: قدیر اسدی، کارشناس مسائل بین المللی

دیپلماسی ایرانی: پس از عملیات مقاومت اسلامی فلسطین با نام طوفان الاقصی باز حامیان و دایه گان رژیم صهیونیستی به میدان آمدند و با الفاظ پرطمطراق سعی در وارونه نمایی حقیقت و نیز تجهیز و تشجیع این رژیم کودک کش داشته و دارند. نقش بریتانیا اما از نوع و جنسی دگر است. در این سال‌ها واشنگتن پدر معنوی صهیونیست‌ها بوده و همیشه مقرری ثابت از محل مالیات شهروندان آمریکایی به خزانه‌ی اشغالگران واریز نموده و اجازه تجاوز، اشغالگری و کودک کشی را برای شان صادر کرده است اما پیشتر این وظیفه‌ای بود که لندن بر عهده داشت. حالا هم مقامات سابق و لاحق و نیز ساکنان خانه شماره ده داونینگ استریت از مجاری رسمی و نیز با مقاله و یادداشت دلگرمی و پشت گرمی جنایتکاران صهیونیست هستند. 

اقدام دولت بریتانیا نه نخستین قدم در حمایت بی‌منطق و آزرم از صهیونیست‌ها و جنایاتشان بود و نه آخرین آن در تلاش برای ضربه و هجمه به مقاومت اسلامی مردم فلسطین خواهد بود. اما نکته در آن است که این رژیم مجعول علی‌رغم سال‌ها دایه‌گی و صیانت بریتانیا و پس از آن ایالات متحده و دیگر شرکا به سان طفل رنجور و رو به موت توان ایستادن بر پاهای چوبین خویش را ندارد و مدام باید به دستگاه تنفس مصنوعی متصل باشد تا مگر حیات نامشروع و جنایت پیشه‌اش تا چندی دیگر ادامه پیدا کند.

بریتانیا برای رژیم صهیونیستی نوع نقش دایه‌گی و کمک به تاسیس موجودیت نامشروع را دارد و از همان یوم‌النکبت و قبل‌تر از آن تا امروز با استفاده از این غده‌ی سرطانی افق‌های استعماری خود را در خاورمیانه‌ی اسلامی پیگیری نموده است.

از دوران قیمومیت بریتانیا بر سرزمین فلسطین تلاش برای اسکان و هدایت صهیونیست‌ها از اقصای عالم به سوی فلسطین در دستور کار لندن قرار داشت. اوج این اقدامات را می‌توان در اعلامیه‌ی لرد بالفور وزیر خارجه‌ی وقت بریتانیا در حمایت از صهیونیست‌ها در فلسطین مشاهده کرد. در تمام هفتاد و اندی سال عمر نامشروع این رژیم کودک‌کش لندن همواره سعی وافر در قلب واقعیت و تعویض جایگاه مظلوم و ظالم داشته است.

صهیونیست‌های کودک‌کش همواره دستی باز در جنایت بی‌مکافت و بازخواست داشته‌اند و هرگاه صدایی از گلویی حق‌خواه در دفاع از فلسطین برخواسته فریاد وامصیبتا و یهودستیزی و نفرت‌پراکنی آسمان همیشه ابری لندن را متراکم‌تر از ابرهای خاکستری و سیاه، تیره‌تر کرده است.

امروز اما اقدامات دولت ریشی سوناک در عرصه‌ی واقعیت میدان مقاومت کمترین تاثیر را نخواهد داشت چرا که سال‌هاست گروه‌های مقاومت به تجربه دریافته‌اند که استعمارگران دیروز و منادیان دروغین حقوق انسان در امروز همپیمان و هم پاله‌ی صهیونیست‌ها بوده و هستند و به بیان مشخص دبیرکل حزب الله لبنان سید حسن نصرالله "رژیم صهیونیستی تنها زبان کاتیوشا را می‌فهمد". 

حماس و دیگر جنبش‌های اسلامی در فلسطین چنان قدرت خود را در منطقه نشان داده‌اند که به بخشی غیرقابل انکار در تحولات این سرزمین مقدس و کل منطقه‌ی خاورمیانه تبدیل شده‌اند. امروز آتیه‌ی تحولات منطقه را محور مقاومت در اقصای آن تعیین می‌کند. رفتار لندن اما نشان داد که دست از سیاست نخ نمای خود برنمی‌دارد. وقتی در برابر کودک‌کشی، در اختیار داشتن سلاح اتمی بدون کمترین پاسخگویی، غصب و اشغال آشکار خانه‌های مردم در محله‌ی شیخ جراح و هزار و یک بلیه و جنایت و جنحه‌ی صهیونیست‌ها، لندن‌نشینان از قوه‌ی سمع و بصر فارغ‌اند ولی مقاومت اصیل اسلامی مردم فلسطین را برنمی‌تابند حکایت از همان سنت قدیمی استعمارگری و جانی پروری در منطقه‌ی خاورمیانه دارد. 

انگار ساکنان خانه‌ی شماره ده داونینگ استریت با حقیقت کمترین میانه و بیشترین زاویه را دارند، ندیدن این همه رنج و جفای تحمیلی بر ملت فلسطین و اصرار بر لقمه نهادن در دهان طفل نامشروعی که خود قابلگی و دایه‌گی‌اش را عهده‌دار بوده‌اند نشان از آن دارد گروه‌های مقاومت قدرتمندتر از هر زمان دیگر خواب را از چشم صهیونیست‌ها ربوده‌اند و برای راضی نگاه داشتن آن جماعت، لندن هم اقداماتی این‌گونه را مرتکب می‌شود. 

نهایت اما این که راه حل مسئله‌ی فلسطین همان‌گونه که بارها از سوی جمهوری اسلامی ایران عنوان شده است رفع اشغال و رجوع به آرای ساکنان اصلی این سرزمین است. مقام معظم رهبری در بیانات خردادماه سال 1399 مسئله را دقیق و جامع بیان فرمودند ؟" فلسطین متعلّق به فلسطینیان است، و باید با اراده‌ی آنان اداره شود. طرح همه‌پرسی از همه‌ی ادیان و اقوام فلسطینی -که از نزدیک به دو دهه‌ی پیش از این ارائه کرده‌ایم-تنها نتیجه‌ای است که باید بر چالش‌های امروز و فردای فلسطین مترتّب شود. این طرح نشان می‌دهد که ادّعای یهودی ستیزی که غربیان با بوق‌های خود آن را تکرار می‌کنند، بکلّی بی‌اساس است. در این طرح، فلسطینیانِ یهودی و مسیحی و مسلمان، در کنار هم در یک همه‌پرسی شرکت و نظام سیاسی کشور فلسطین را تعیین می‌کنند؛ آنچه قطعاً باید برود نظام صهیونیستی است و صهیونیسم، خود بدعتی در آئین یهود و کاملاً بیگانه از آن است.