هنوز چیزی تمام نشده است
خروج آمریکا از عراق و برگههای بازی
نویسنده: صادق الطائی
دیپلماسی ایرانی: رسانههای دولتی عراق با مسئله اعلام پایان ماموریت نیروهای جنگی ائتلاف در این کشور (2500 نظامی آمریکایی و 1000 نظامی خارجی از کشورهای عضو ائتلاف) به عنوان پیروزی در راستای پایان دادن به حضور نیروهای خارجی در عراق برخورد کردند و آن را عملیات خروج نیروهای خارجی از کشور به تصویر کشیدند در حالی که واقعیت نشان میدهد که این نیروها باقی خواهند ماند و حتی یک نفر از آنها نیز عقب نشینی نخواهد کرد بلکه عنوان ماموریت آنها تغییر کرده است .
روز 19 نوامبر ماه گذشته ابو آلاء الولایی، دبیر کل گردانهای سید الشهدا – یکی از جریانهای شبه نظامی الحشد الشعبی – در توئیتی اعلام کرد با نزدیک شدن به آنچه زمان درگیری بزرگ نامید، مقاومت اسلامی داوطلب جدید میپذیرد و از ملت عراق و جریانهای مقاومت خواست در تدارک برای رویارویی قاطعانه و تاریخی با اشغالگر آمریکایی در تاریخ 31/12/2021 سطح آمادگی خود را بالا ببرد.
ناظران و حتی تحلیلگران نزدیک جریانهای ولایی قادر به توضیح پاردوکس نیاز به داوطلبان جدید طبق توئیت ولائی نبودند در حالی که مقاومت اسلامی در عراق دهها هزار جنگجو دارد. پرسش این است که چگونه شخصی وابسته به نهاد رسمی نظامی (ابو آلاء ولایی از فرماندهان الحشد الشعبی است) میتواند خواستار تشکیل نیروهای جدید خارج از سیطره دولت شود؟ آیا این داوطلبان به جریان الحشد الشعبی خواهند پیوست؟
برای این پرسشها پاسخی پیدا نشد زیرا این اقدام او عبارت بود از برگهای برای اعمال فشار در زمان مشخص و تعیین شده تا تاثیری را در موضوعی مشخص بگذارد سپس طولی نکشید که خبری از آن نشد بدون اینکه کسی تاثیرات دعوت از داوطلبان جوان برای پیوستن به مقاومت را بفهمد.
تنشزایی اخیر جریانهای ولایی را برخی تنها برگه یا اهرم فشاری سیاسی دانستند زیرا پیش از اعلام توافقهای رسمی میان آمریکا و عراق درباره برنامه خروج آمریکا از عراق صورت گرفته بود بنابراین نیازی به برانگیختن این هیاهو نبود.
در اینجا باید یادآوری شود که پیش از دیدار کاظمی و بایدن در ماه ژوئیه فرماندهی نیروهای آمریکایی در عراق نیروهای خود را از مرکز و جنوب عراق یعنی مناطق نفوذ و سیطره جریانهای شیعه خارج کرده بود؛ بنابراین بیش از یک سال است که حضور نیروهای آمریکایی در میدان محدود به مناطق سنی و کُرد است و این یعنی تهدید جریانهای ولایی کم خطرتر شده است.
علی رغم برخی حملات موشکی به پایگاه حریر در اربیل اما واضح است که تهدید به اصطلاح مقاومت اسلامی در عراق تنها اهرم فشاری سیاسی است که هر از گاهی برای کسب امتیاز در برخی موضوعات از آن استفاده میشود.
در تاریخ هشتم دسامبر ماه جاری مشاور امنیت ملی عراق در پایان نشست خود با رهبران ائتلاف از تغییر ماموریت نیروهای ائتلاف بین المللی مبارزه با داعش خبر داد. در راستای بازی با برگه های اعمال فشار سیاسی متقابل میان طرف های سیاسی درگیر در عراق این امر از سوی رسانههای دولتی عراق به عنوان پیروزی در راستای پایان دادن به حضور نیروهای خارجی در عراق به تصویر کشیده شد.
به سرعت نیز طرف ولایی وضعیت را در دست گرفت. به این ترتیب که ریان الکلدانی، دبیر کل جنبش بابلیون (شبه نظایمان مسیحی حشد شعبی) اعلام کرد با فرمانده سید الشهدا در پی باز شدن درهای داوطلب شدن جوانان عراقی برای بدست گرفتن سلاح علیه نیروهای آمریکایی در صورت عدم التزام آنها به توافق میان بغداد و واشنگتن و عدم خروج ارتش آمریکا در تاریخ 31 دسامبر دیدار کرده است.
الکلدانی اشاره کرد که او از ولایی تاخیر در موعد این عملیات نظامی را به خاطر هم زمانی با اعیاد میلاد مسیح و سال نوی میلادی درخواست کرده است. نتیجه اینکه ولایی تاخیر این عملیات علیه نیروهای آمریکایی در عراق را تا اطلاع ثانوی اعلام کرد. عملیاتی که قرار بود با آغاز سال جدید شروع شود. این امر تلاشی برای باز گذاشتن در به روی بازی با برگههای دیگر در آینده است. برخی نیز اعلام بسیج نیروهای ولایی برای مبارزه با نیروهای آمریکایی را از زاویه دیگری بررسی کردند. به این ترتیب که این تنش زایی را به متوقف شدن مذاکرات هستهای وین و با مانع مواجه شدن آن ربط دادند. طبق این نظر به علت با مانع مواجه شدن مذاکرات و عدم دستیابی به نتیجه مورد نظر ایران یعنی بازگشت بایدن به توافق جریانهای ولایی به عنوان اهرم فشاری علیه او به سمت تنش زایی در عراق سوق داده شدند.
آیا اینکه ابو آلاء ولایی در اظهارات اخیر خود زمان آغاز عملیات نظامی را به تاریخ نامشخصی موکول کرد، به این معناست که برگههای دیگری وجود دارد که در در آینده با آنها بازی خواهد شد؟ این امر بسیار محتمل است.
منبع: القدس العربی / تحریریه دیپلماسی ایرانی/11
نظر شما :