تداوم دوستی، تقویت روابط علمی- فرهنگی

نویسنده: دکتر عبدالرحمن حمید، استاد دانشگاه غالب افغانستان

دیپلماسی ایرانی: در آستانه‌ تجلیل از یکصدمین سالگرد قرارداد مودت میان افغانستان و ایران که پایه‌ استحکام و تقویت روابط دو کشور در عصر کنونی پنداشته می‌شود، قرار داریم. بدین مناسبت پیام خویش را جهت تداوم دوستی میان مردمان این دو کشور می نویسم.

دو کشور همسایه، همزبان و هم‌فرهنگ پیوند دوستی و فرهنگی دیرینه‌ی دارند. خرسندیم که امروز پس از گذشت فراز و نشیب‌های زیادی توانسته ایم این پیوند دیرینه را پایدار و مستحکم نگه‌داریم. چنانچه مبرهن است، مردمان حوزه تمدنی این سرزمین‌ها در زمینه های گوناگون فرهنگی، ادبی، تمدنی و تولید آثار مکتوب علمی، در درازای تاریخ فعالیت‌های چشمگیری داشته اند که دارایی معنوی برای این حوزه تمدنی به شمار می‌رود.

این ویژگی‌های پربهای فرهنگی، دستاورد یک قرن و یا یک هزاره نیست، بلکه بهایی از ثمره‌ی تلاش دانشمندانی است که با وجود نبود جغرافیای متمرکز زبانی، با این فرهنگ می زیسته اند، می اندیشیده اند، پیش از آنکه جغرافیایی به نام کشور های افغانستان و ایران وجود داشته باشد.

متاسفانه سیاست‌های کشورهای تسلط طلب و جنگ‌های تحمیلی نه تنها افغانستان، بلکه کشورهای همسایه از جمله کشور ایران را نیز متأثر ساخته است. افغانستان بیش از چهاردهه ضربات سنگینی را از این ناحیه متقبل شده است که تاوان هنگفتی به بدنه فرهنگی و علمی آن وارد شده است. بناهای فرهنگی و زیربناهای علمی ویران شده اند. دردآورتر اینکه، گروه های تندرو و ضد فرهنگی، پس از بازسازی این بناها، در جهت ویران شدن آن هنوز هم تلاش می‌ورزند. فرصت‌های رشد و توسعه را از دست داده ایم ولی هنوز هم بر تأمین روابط فرهنگی و علمی خوب با کشور ایران ادامه داده ایم. کشور ایران نیز در این راستا رسالتش را ادا کرده است. پذیرش مهاجران کشور افغانستان در دوران اوج جنگ‌های چند سال گذشته، فراهم سازی زمینه آموزش برای اتباع کشور افغانستان در چندسال اخیر، برگزاری برنامه های مشترک علمی و فرهنگی میان فرهنگیان و دانشگاهیان، عقد تفاهم‌نامه‌ها میان دانشگاه‌های دو کشور، شریک سازی تجارب خوب علمی و پژوهشی با افغانستان، در شمار دستاوردهای خوبیست که در هماهنگی میان دو کشور، برای مردمان کشور افغانستان فراهم شده است.

آرزو داریم روابط فرهنگی و علمی دو کشور بیشتر تقویت شود. بستر ناامنی و جنگ از منطقه برچیده شود تا بیشتر از پیش، در تداوم و گسترش روابط فرهنگی، علمی و اجتماعی همکار و همنوا باشیم.

به امید برگشت روزهای خوش امنیت، ترقی و رفاه.