لبنان راه حل ندارد، ایران و حزب الله همه کاره اند

دیپلماسی ایرانی: امسال دیپلماسی ایرانی دهمین سال از یادداشت های متوالی سرکیس نعوم را متفاوت از سال های گذشته منتشر می کند، چرا که امسال آگاهی بیشتری از او و دیدگاه هایش دارد. در دیداری که در تهران با او داشتم متوجه شدم که او ایران را دوست دارد، طرفدار انقلاب اسلامی است "چرا که با ظلم مخالف است" و می گوید حکومت سابق ایران را که حکومت شاهنشاهی بوده، حکومت ظالمی می دانسته که اراده ای از خود نداشته است. با سیاست های امریکا مخالف است و آن را در جهت استثمار کشورهای دیگر و تصاحب اختیار و توانایی هایشان می داند اما واقعگراست و اعتقاد دارد نمی توان امریکا را نادیده گرفت. می گوید در طول بیست سال سفر مداومی که به امریکا داشته و با مقام های مختلف فعلی و سابق امریکایی در ارتباط بوده و گفت وگو داشته است، امریکا را خوب می شناسد. امریکا را به خاطر مردمان خوبش، دنیای پیشرفته اش و زندگی مدرنش دوست دارد، اما همواره به سیاست های سلطه جویانه امریکا انتقاد داشته است. او همچنین می گوید که ارزش قلمش را بالاتر از هر چیز می داند و هرگز حاضر نیست آن را بفروشد. نعوم همچنین گفت با وجود این که می توانسته از سال ها قبل شناسنامه امریکایی بگیرد اما این کار را برای خود خفت می داند و هرگز حاضر به انجام این کار نشده است و هر دفعه مانند هر شهروند لبنانی به سفارت امریکا می رود و برای سفر به این کشور ویزا می گیرد. 

سرکیس نعوم حدود دو ماه قبل از این که به امریکا برود و یادداشت های هر ساله اش را تهیه کند، در ایران بود. برای همین توانستیم امسال با او هماهنگ کنیم که بر خلاف دو سال اخیر، یادداشت هایش را به طور کامل در اختیار ما قرار دهد تا شامل محدودیت هایی که روزنامه النهار برای خوانندگانش ایجاد کرده است، نشویم. در این جا دیپلماسی ایرانی بیست و سومین بخش از سلسله یادداشت های سرکیس نعوم را منتشر می کند:

به سراغ یکی از مقامات مهم سابق در دولت امریکا که در حال حاضر در یکی از اداره های دیگر دولت امریکا کار می کند و با بعضی رسانه ها ارتباط دارد، رفتم. در ابتدای دیدارمان از لبنان صحبت شد، گفت: «سفیر امریکا در لبنان (سابق) "الیزابت ریچارد" که لبنان را بعد از سه سال و نیم خدمت ترک کرد، روشن کرد که در وزارتی که برایش کار می کند، یعنی وزارت امور خارجه نوعی اختلاف بر سر لبنان وجود دارد. دلیلش هم این بود که او با بعضی از مسئولان و سیاستمداران و احزاب و شخصیت های لبنانی رفاقت کرد، و از طریق این دوستی ها تلاش کرد وزارت خانه اش و دولت ترامپ به طور کل را راضی کند که به لبنان کمک کند. گویا لبنانی ها فریبش دادند برای این که بیشتر پیشنهادهایی که به او دادند و او به واشنگتن فرستاد خیلی «فریب» هم برای او هم برای امریکا داشت. همچنین او نتوانست در گزارش هایش واقعیت های جاری در لبنان را منعکس کند. این واقعیتی است که لبنانی ها می دانند اما آن را حتی از نماینده امریکا پنهان می کنند، در حالی که امریکا و دنیا خوب می داند.»

سپس گفت: «لبنان کشوری است که تنها یک تیم به آن مسلط است یا بر آن حکومت می کند. عملا این تیم حزب الله است که بر لبنان مسلط است و ایران بر آن تسلط دارد یا به عبارتی جزئی از ایران است و برای آن کار می کند. این حقیقتی است که نمی توان پنهان کرد و هر چقدر هم که بزک کنند فایده ندارد، مثلا می گویند دولت یا دولت هایتان دولت وحدت ملی هستند، اینها بزک است، همه کاره حزب الله است. این دولت ها تصویری از مجلس نمایندگانی هستند که حزب الله و متحدانش اکثریت آن را دارند. حزب الله همچنین نیرو و امکانات و اسلحه دارد.»

در ادامه تاکید کرد، در لبنان قدرت اجرایی مدتهاست نیست، به همراه آن نه بازخواستی هست نه حساب و کتابی از سوی قوه قانونگذاری. ملت لبنان با ظواهر زندگی می کنند. "شایف حالو علی الجمیع" (خودش این را به عربی گفت) خودشان را با کارناوال ها و جشن ها سرگرم می کنند.

بعد گفت: «لبنانی ها فراتر از توانایی مادیشان زندگی می کنند، در حالی که اکثرشان از طبقه متوسط هستند. حتی می بینی خانواده های فقیر هم همین گونه زندگی می کنند. همه آنها می خواهند کارگرهای اتیوپیایی و سریلانکایی یا فیلیپینی و بنگلادشی و آفریقایی در خانه هایشان داشته باشند. اکثرا با آنها بدرفتاری می کنند. حتی بعضی وقت ها آنها را گرسنه نگه می دارند و گاهی اوقات حتی حق الزحمه شان را هم نمی دهند و آنها را کتک می زنند و در منازل احیانا دیگری حبسشان می کنند. الآن لبنانی ها در تنگنای گرسنگی قرار گرفته اند و طبیعتا کارگرانشان هم گرسنه مانده اند.»

گفتم: به نظرت لبنان راه حلی دارد؟

گفت: «لبنان هیچ راه حلی ندارد. ایالات متحده به خصوص در دوره ترامپ به هیچ سیاستمدار و دولت و حاکم و حزبی اعتماد ندارد. هیچ کمک مالی هم نمی کند، در حالی که در وضعیت فعلی دولت لبنان خیلی به این کمک ها نیاز دارد. در دنیا کشورهای زیادی هستند که به این پول ها نیاز دارند. لبنان از کجا پول بیاورد. کشورهای عربی از جمله کشورهای عرب خلیج ] فارس[ بهشان پول نمی دهند. امریکا هم از هر گونه کمکی دریغ می کند برای این که می گوید هر گونه کمکی حزب الله و نفوذ ایران در لبنان را قوی می کند.»

بعد گفت: «برای کشور شما انقلاب و کودتا به درد نمی خورد. طایفه ها و مذاهب "خردکننده" هستند و درگیری میانشان بسیار است. هر کس می خواهد از پایگاه اجتماعی خود مراقبت کند و می خواهد پایگاه اجتماعی خود را بازیابد همان طور که در "انقلاب 17 اکتبر" گذشته روی داد. بعضی ها گروه های دیگر طرفدار انقلاب را زدند. انقلاب به سود هیچ کدام از احزاب نیست، طایفه ها و مذاهب تلاش کردند که نیروهای طرفدار خود را از میان مشارکت کنندگانِ در تظاهرات جذب کنند (اهل تسنن و دروزی ها و شیعه ها و مسیحیان). برای همین از این چیزی جز آشوب بیرون نمی آید. ایران اجازه نمی دهد هیچ کس جز خودش بر لبنان حکومت کند.»

ادامه دارد...