نگرانی امریکا از تسلط روسیه بر منافع نفتی ونزوئلا

نویسنده: نیک کانینگهام

دیپلماسی ایرانی: اگر ونزوئلا در بدهی های خود قصور کند، این مساله می تواند کنترل دارایی هایی پالایشگاه های این کشور را فراتر از ایالات متحده در اختیار روسیه قرار دهد. روسیه به این شکل در کنترل جهانی قیمت نفت و گاز پیشی گرفته و مهار امنیت انرژی توسط ایالات متحده و تلاش های گسترده ژئوپولیتیک آن را تضعیف می کند.

این هشدار توسط دو تن از اعضای کنگره یعنی جف دانکن و البیو سیرس داده شد. این دو در نامه ای مشترک به استیون منوخین، وزیر خزانه داری ایالات متحده خواستار توجه او به این موضوع شدند. یک گروه شش نفره از سناتورهای هر دو حزب نیز از منوخین خواستند تا در این رابطه کاری انجام دهد.

واقعیت این است که روسنفت، شرکت نفت مورد حمایت دولت روسیه به شرکت دولتی نفت ونزوئلا PDVSA 1,5میلیارد دلار قرض داده است. به عنوان وثیقه PDVSA 49,9 درصد از سهام شرکت سیتگو را، شرکتی وابسته به شرکت نفت ونزوئلا، به روس ها واگذار کرده است. سیتگو صاحب سه پالایشگاه، خطوط لوله و ایستگاه های خرده فروشی گاز در ایالات متحده است.

اعضای کنگره نگران بدهی های PDVSA و به دست گرفتن پالایشگاه های وابسته به ایالات متحده توسط روسنفت هستند. اعضای کنگره می نویسند: «دولت روسیه ممکن است به دومین مالک خارجی ظرفیت پالایشگاه های داخلی ایالات متحده تبدیل شود که به ضرر منافع ایالات متحده خواهد بود. ما عمیقا نگران امنیت ملی ایالات متحده هستیم.»

این نگرانی عجیب و غریب به نظر می رسد. روس ها دقیقا با سه پالایشگاه چه می توانند بکنند؟ اعضای کنگره به نظر می رسد که نگران این هستند که روسنفت به نحوی توطئه ای برای محدود کردن تولید بنزین در آمریکا داشته باشد که می تواند به نحوی به تضعیف امنیت ملی ایالات متحده یا اقتصاد آمریکا منجر شود.

این احمقانه است. درحالی که روسنفت شرکتی دولتی است اما ترجیح نمی دهد که مقادیر زیادی پول از دست بدهد. حتی اگر روسنفت کنترل پالایشگاه ها را در دست بگیرد و تولید بنزین را برای تخریب توازن اقتصاد منطقه کاهش دهد، این امر از لحاظ مالی برای پالایشگاه های روسنفت ویرانگر خواهد بود.

جان لافورگ، رئیس شرکت دارایی ولزفارگو به سی ان ان گفت: «روس ها نمی توانند دارایی هایی آمریکا را گروگان بگیرند.». فارگ معتقد است حتی اگر این سه پالایشگاه در کار خود کوتاهی کنند «دیگر پالایشگاه ها می توانند این کاستی را جبران کنند. بدون شک من هم ترجیح می دهم که کار پالایشگاه ها درست مثل سایر پالایشگاه ها انجام شود. اما کنترل روسیه بر این سه پالایشگاه نمی تواند تهدیدی برای امنیت ملی باشد.»

سخت است که به این نتیجه نرسیم که کنگره درباره روسیه گرفتار ترس و هیاهو شده است آن هم در زمانی که وزیر امور خارجه ایالات متحده، رکس تیلرسون راهی مسکو بود تا روابط رو به وخامت ایالات متحده و روسیه را بهبود ببخشد. بنابراین در این میان مسائل دیگری نیز وجود دارد. درحالی که توسعه این روابط برای منافع آمریکا بی اهمیت نیست اما مخاطرات بسیاری برای ونزوئلا به همراه دارد. این کشور در میانه یک بحران اقتصادی چند ساله است که هیچ امیدی به پایان آن نیست. PDVSA بدهی 2,5میلیون دلاری دارد و در زمان نوشتن این مقاله مشخص نیست که قادر به بازپرداخت آن باشد. دولت ونزوئلا بدهی 500میلیون دلاری دارد و در بازپرداخت آن شکست خورده است. نقدینگی وجود ندارد و اوراق قرضه راه به جایی نبرده است.

در این شرایط دو عضو کنگره در نامه خود نگرانی های خود را از وضعیت دارایی های PDVSA اعلام کرده و آن را تازه شروع کار می دانند. جرقه بحران سیاسی فعلی مذاکرات دولت با روسنفت در ماه گذشته زده شد، پیشنهاد آنها ورود به سهام نفتی دولت ونزوئلا بود. این پیشنهاد به اعتراض کنگره انجامید اما این اعتراض توسط دیوان عالی کشور ـ نهادی که در اختیار حزب حاکم است ـ خنثی شد. در نتیجه تظاهرتی گسترده آغاز شد که هنوز هم ادامه دارد. دولت ونزوئلا برای جمع آوری پول نقد برخی از دارایی های نفتی کشور را به حراج گذاشته است. وضعیت در ونزوئلا وخیم است و ایالات متحده و جامعه جهانی باید به آن توجه کنند. اما کنترل روسیه بر پالایشگاه های نفتی آمریکا در اینجا داستان اصلی به حساب نمی آید.

منبع: راشا اینسایدر/ مترجم: روزبه آرش