تل آویو نمی خواهد رابطه تهران – مسکو استراتژیک باشد

دیپلماسی ایرانی: این بار سفر بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل به مسکو متفاوت از سفرهای دیگرش خواهد بود، این بار او می خواهد درباره اوضاع میدانی و سیاسی در سوریه و تاثیر آن بر وضعیت امنیتی اسرائیل گفت و گو کند.

نتانیاهو خود جلوی هر گونه پیش بینی درباره سفرش را گرفته و به صراحت در جلسه کابینه اش گفته است که «می خواهم در دیدار با رئیس جمهوری روسیه مخالفت شدید اسرائیل را با هر گونه راه حلی که اسرائیل در آن نباشد، ابراز کنم و خواهم گفت که ایران تلاش می کند از طریق حضور نظامی زمینی و دریایی به شکل دائمی در سوریه حضور داشته باشد و می خواهد جبهه جدیدی را علیه ما در جولان بگشاید.»

به گزارش روزنامه لبنانی الاخبار، همچنین او قرار است درباره چگونگی تفاهم با طرف روسی با هدف هر گونه برخورد احتمالی میان نیروهای اسرائیلی و روسی نیز به گفت وگو بنشیند.

به نظر می رسد بعد از آن که ارتش سوریه و متحدانش توانستند به موفقیت های مهمی در شمال سوریه برسند و کنترل شهر حلب را مجددا به دست گیرند، واقعیت سیاسی و امنیتی جدیدی در مرزهای شمالی رژیم صهیونیستی به وجود آمده که با حساب و کتاب های اسرائیل و امیدهایی که تل آویو داشت کاملا متفاوت است. اسرائیل انتظار داشت که گروه های تروریستی بتوانند واقعیت میدانی را به طور کامل در سوریه دگرگون کنند، برای همین روی گروه های مسلح و تروریستی بسیار حساب کرده بود، اما اکنون به این واقعیت رسیده که نه تنها تروریست ها نتوانسته اند هیچ کاری در سوریه انجام دهند و تغییری را به وجود آورند بلکه بر عکس با شکست های سنگینی که متحمل شده اند، همه حساب و کتاب های آن را به هم ریخته اند. اکنون محور مقاومت که قدرتی استراتژیک در مرزهای سوریه و جبهه های داخلی آن کسب کرده است تهدیدی استراتژیک برای اسرائیل محسوب می شود. به خصوص که حالا مشاهده می کند که حزب الله هم در مرزهای شرقی و هم در مرزهای شمالی قدرتی بی نظیر کسب کرده است. بهبود حلقه اتصال طرف های مقاومت سبب می شود تا انتخاب های اسرائیل در منطقه کم شود. برای همین تصمیم گیران سیاسی در تل آویو می گویند که باید به دنبال گزینه های جایگزینی بگردند تا حداقل در کوتاه مدت بتوانند امنیت اسرائیل را از حلقه تنگی که پیروزی های محور مقاومت به وجود آورده است، حفظ کنند.

از ابتدای حوادث سوریه تل آویو درک کرد که غلطیدن در پرتگاه سوریه می تواند چه خطراتی را برایش به دنبال داشته باشد. برای همین اسرائیل از هر گونه ماجراجویی در سوریه اجتناب کرد و همه محاسباتش را بر فعالیت های کشورهای منطقه ای و غربی مترکز کرد و امیدوار بود که آنها بتوانند سناریویی را در سوریه پیش ببرند که منافع اسرائیل نیز تامین شود. اما خودداری امریکا از ورود به بحران سوریه و کاهش نقش آفرینی مستقیمش در این کشور و همچنین منطقه، در عین حال، ورود مستقیم روسیه به خط درگیری ها سبب شده است تا اسرائیل دریابد که آن طور هم که فکر می کرد نمی تواند روی بازیگران خارجی بحران سوریه حساب کند.

روابط تل آویو و مسکو دارای پیچیدگی هایی است. روابط دو جانبه آنها خوب است اما هر کدام از آنها به فکر تقویت جایگاه خود به دور از منافع دیگری است. دایره پیمان های هر کدام از آنها با یکدیگر متفاوت است و ورود روسیه به سوریه سبب تقویت متحدانی شده که در حقیقت دشمن وجودی اسرائیل هستند و این مساله باعث نگرانی تل آویو شده است و آن را تهدیدی برای امنیت ملی خود می داند.  

اسرائیل امیدوار است که روابط ایران – روسیه که در منطقه بیش از هر کشور دیگری به هم نزدیک است، روابطی استراتژیک به حساب منافع اسرائیل نباشد. برای همین ژنرال هرتسی هلیفی، رئیس اداره اطلاعات نظامی اسرائیل در این باره به کمیته روابط خارجی و امنیتی اسرائیل می گوید: «روسیه حزب الله و ایران را شرکای استراتژیک خود نمی نبیند بلکه به آنها صرفا به چشم ابزاری برای تحقق اهدافش می نگرد.» این اظهارات در بطن خود به خوبی نگرانی و تعارض منافع مسکو – تل آویو را نشان می دهد. برای همین انتظار می رود این موضوع در دیدار نتانیاهو با پوتین در مسکو محور گفت وگوهای دو طرف باشد. نتانیاهو در این سفر قصد دارد به طرف روسی یادآوری کند که اسرائیل خطوط قرمزی در سوریه دارد که لازم است متحدان روسیه در سوریه آنها را درک کنند و زیر پا نگذارند. به نظر می رسد اسرائیلی ها به این درک رسیده اند که قرار نیست تحولی شگرف در بحران سوریه به وجود آید و حتی روی کار آمدن دونالد ترامپ نیز به معنای وقوع تحولی شگرف و ریشه ای در سوریه نخواهد بود.

تحریریه دیپلماسی ایرانی/11