اردوغان همچنان محبوب است

دیپلماسی ایرانی: یکی از نماینده های "ترک های مقیم نیویورک" در گفت وگو با روزنامه لبنانی النهار درباره وضعیت سیاسی داخلی ترکیه به ویژه بعد از آن که شهروندان ترکیه دست به تظاهرات زدند و به رویارویی با مردان امنیتی در خیابان های این کشور برخواستند، می گوید: «فراموش نکنید که حزب عدالت و توسعه تا کنون سه دوره در ترکیه حکومت کرده و ریاست جمهوری و نخست وزیری و ریاست مجلس نمایندگان را بر عهده داشته است. مردم تغییر را دوست دارند. در همه کشورها بعد از مدتی مردم دوست دارند که حاکمانشان تغییر کنند. و فراموش نکن که ترکیه در آینده شاهد دو انتخابات خواهد بود. قبل از آن هم یک انتخابات شورای شهر را پشت سر گذاشتیم که اردوغان در آن پیروز شد. دوم انتخابات ریاست جمهوری است که پیش روی ما است و سومی انتخابات نمایندگان مجلس است. تلاش می شود که موعد انتخابات ریاست جمهوری نزدیک به زمان انتخابات نمایندگان مجلس برگزار شود. در چنین وضعیتی و در یک کشور دموکراتیک چاره ای نیست جز این که احزاب مخالف عملا آن چه احساس می کنند را انجام دهند و طبیعی هم است که از هر اشتباه یا خطای سیاسی ای که حزب حاکم مرتکب می شود بهره برداری کنند تا در انتخابات پیروز شوند. سوم این که فراموش نکن وضعیت اقتصادی ترکیه به رغم لرزه هایی اخیری که در استانبول و جاهای دیگر اتفاق افتاد واقعا قوی است. تولید ناخالص داخلی سه برابر شده و این دستاوردی بزرگ است. حزب عدالت و توسعه به رهبری اردوغان همچنان محبوبیت مردمی بسیار زیادی دارد. برای همین در انتخابات پیروز خواهند شد.»

خبرنگار روزنامه النهار سپس درباره تظاهرکنندگان به خصوص جوانان آنها و مطالباتشان از حزب عدالت و توسعه و رهبر آن مثلا بر سر فساد و فشار بر آزادی های بیان و آزادی های عمومی می پرسد، نماینده مقیم نیویورک می گوید: «حکومت طولانی می تواند باب فساد را باز کند. چنین مساله ای در تمامی کشورهای جهان اتفاق می افتاد. کما این که به آزادی های بیان در سطوح گوناگون آن نیز تعدی می شود. همه اینها هم باعث اعتراض می شوند. مثلا الآن اعتراضی نسبت به حقوق زنان وجود دارد، در حالی که 200 سال پیش کسی به حقوق زنان توجه نمی کرد. خشونت علیه زنان امری مسلم و عادی بود. این الآن است که کاری غیر قابل قبول و ناپسند شده است. البته دولت ترکیه نقض ها و اشتباهاتی هم مرتکب شده است، اما اهمیت دموکراسی در این است که اجازه اعتراض و تظاهرات  یا به وسیله ابزارهای دیگر اجازه انتقاد می دهد، برای همین بیماری نمایان می شود و عوارضش مشخص می شود، امری که درمان آن را ممکن می سازد.»

نماینده ترک های مقیم نیویورک درباره کردهای ترکیه می گوید: «هر کس که به مشکل کردها در ترکیه می نگرد می بیند که این مساله ای زمان بر است. می فهمد که اتفاقات بسیاری رخ داده است و به مطالبات متعدد آنها مثل استفاده کردها از زبان و آموزش خاص خودشان و مسائل دیگر پاسخ داده شده است. اما هر چه به دست می آورند بیشتر می خواهند، نوعی احساس وجود دارد که کمک می کند به سمت خشونت و حرکت های سلبی و حتی تروریسم با وجود این که به مطالباتشان یا به بخشی از آنها رسیده اند، بروند. این صحیح نیست. باید به گفت وگو و دیپلماسی برای حل این مشکل اعتماد کرد. همان طور که قبلا گفتم تلاش شد مذاکراتی با کردها صورت بگیرد، نه مستقیما با حزب کارگران کردستان (P.K.K) بلکه با فعالان کرد، ثمربخش بود و مذاکرات همچنان ادامه دارند. در آخر ما در یک کشور دموکراتیک تکثرگرا زندگی می کنیم. مهم این است که مساواتی در حقوق و وظایف در سایه یک کشور لائیک وجود داشته باشد.»

وی در ادامه گفت: «اعتقاد داریم که کردهای ترکیه بیش از همه در کشور غرب گرا (Westernised) هستند و با وجود همین شهروندان است که می توان کشوری مدرن که در آن دموکراسی و لائیسیته وجود داشته باشد، به وجود آورد.»

او در ادامه درباره ارتباط ترکیه با کردهای عراق می گوید: «روابط ما با آنها خوب است. آنها توانستند وضعیت قوی ای برای خود در عراق ایجاد کنند (خودمختاری)، اقلیمشان غنی است و فکر نمی کنم که طرفدار کشور کردی باشند که بخواهند کردهای منطقه را به آن ملحق کنند برای این که نمی خواهند دیگران با آنها به خصوص در تقسیم ثروت شریکشان شوند. به هر حال کشور کرد واحدی که همه کردهای جهان را شامل شود به وجود نمی آید. و هیچ کس هم آن را نمی پذیرد برای این که دیگر جریان های جغرافیایی و مرزی را تهدید می کند. همه آنها این مساله را خوب می دانند. به نظر می رسد کردهای عراق الآن به این نتیجه رسیده باشند و قانع شده باشند. یکی از دلایل گوناگون آن ثروت و دیگری توصیه های امریکا به آنها است.»

وی درباره کردهای سوریه نیز می گوید: «ما طرفدار حقوق شهروندی و تساوی کردها به طور کلی از جمله کردهای سوریه هستیم. کردهای عراق همگی در یک منطقه جغرافیایی کوهستانی جمع شده اند که غیر قابل نفوذ است. این مساله در گذشته به آنها کمک کرد که بتوانند علیه حکومت دیکتاتوری عراق انقلاب کنند و امروزه به رغم تجربه حکومت استبدادی ای که در گذشته در سایه آن زندگی می کردند وضعیت خوبی دارند. اما کردهای سوریه یک سوم آنها در مناطقی زندگی می کنند که به هم مرتبط نیستند و با هم در رقابت و دشمنی به سر می برند. البته ما ترک ها کاری به کردهای سوریه نداریم. اما به هر حال به آنها توصیه کرده ایم که با یکدیگر به تفاهم برسند و قبل از هر چیز مشکلاتشان را در درون خودشان حل کنند.»

تحریریه دیپلماسی ایرانی/11