اخوان المسلمین تروریست نیست

دیپلماسی ایرانی: اخوان المسلمین در مصر دنبال تروریسم هستند و آن را ترویج می کنند. خون شهروندان بی گناه و سربازان و مردان امنیتی به دست کسانی ریخته می شود که کارت عضویت در این جماعت را دارند، یا این که توسط جریان های تروریستی دیگر مثل "انصار بیت المقدس" و "کتائب الفرقان" کشته می شوند.

نمی خواستم این مطلب را بنویسم اما چاره ای ندارم جز این که حقیقت را بگویم، حقیقت هم چیزی جز این نیست، اخوان المسلمین دهه ها است که نزد کشورهای عربی حوزه خلیج فارس متهم به توطئه هستند. بعد از سقوط فوری محمد مرسی، رئیس جمهوری سابق مصر نیز این جماعت بی کار ننشست و به اعتراض های خود به هر نحوی ادامه داد حتی به شکل تروریسم مستقیم. کارهای جنایت آمیز این جریان اخیرا افزایش یافته است، شاید هدف آن به تعطیلی کشاندن رفراندوم قانون اساسی جدید در نیمه های ماه باشد. مسلمانان سنی مذهبی کشته شدند که ادعا می شود توسط اعضای اخوان المسلمین به قتل رسیده اند، می گویند بعد از آن بود که دولت مصر اخوان المسلمین را گروهی تروریستی دانست، این بدان معنا است که عضویت در این جماعت به تنهایی کفایت می کند تا به موجب قانون مبارزه با تروریسم با آن افراد برخورد شود، این مساله یعنی این که این جماعت از حق تظاهرات منع می شوند و شاید فردا باعث شود تا رهبران معروف این جریان از نامزدی در انتخابات پارلمانی منع شوند، اگر چه بیشتر آنها در حال حاضر در زندان به سر می برند.

اخوان المسلمین جایگاه مردمی بزرگی در مصر دارد، و دموکراسی پیش رو نمی تواند به خود نام دموکراسی دهد اگر نسبت به آنها نرمش و ملایمت نداشته باشد. این مساله ای است که از قبل ثبت شده است و دوباره هم ثبت خواهد شد، جدای از این که طرفداران اخوان معترض هستند و به روند جاری اعتراض می کنند یا حتی به کارهای تروریستی روی آورده اند، اما با این حال همچنان بر جایگاه بزرگ مردمی خود اصرار دارند و باید به عنوان بخشی از آینده مصر به رسمیت شناخته شوند.

در عربستان شیخ عبدالعزیز آل شیخ درباره عملیات انتحاری ای که جان مسلمانان را می گیرد و آنها را به کشتن می دهد، نظر داد و من به او گفتم به هیچ وجه امکان ندارد که مسلمان سنی پایبندی در مصر که عضو جماعت اخوان المسلمین باشد، چنین کاری را انجام دهد. من نمی فهمم چگونه می شود یک نفر بپذیرد یاران جماعت خود از کیش و دین خود را به کشتن دهد و سپس به دنبال عذر و بهانه ای برای آن باشد یا این که مسئولیت قتل را به گردن نگیرد. با همه اینها نمی توان نسبت به جایگاه مردمی اخوان المسلمین و نقش آن در آینده مصر بی توجهی کرد. عده ای اتهام های سخیفی بر زبان می رانند و آن قدر آن را تکرار می کنند که دیگر حرفشان ملال آور می شود. حتی عده ای گفتند که آنها رئیس "شرعی" برای خود تعیین کرده اند، اگر این حرف دروغ نباشد حداقل جای بسی بحث جدی دارد. دقیقا مثل حرفی که بر سر احمد شفیق می زدند و می گفتند که در انتخابات برنده شده بود و شورای نظامی نیز پیروزی اش را به او ابلاغ کرده بود اما از تظاهرات میلیونی و تروریست اخوانی ترسید و تصمیم گرفت که ریاست جمهوری را به اخوانی ها بدهد. دلیل هم می آورند که رئیس جمهوری اخوان اقدام به برکناری وزیر دفاع و رئیس ستاد ارتش کرد و مانع نقض دستوراتش توسط دادگاه قانون اساسی شد و به خود جایگاهی فراتر از قانون داد.

اطلاعات بسیاری وجود دارد که می گوید مثلا اقتصاد مصر در دهه اول از قرن فعلی رشد چشمگیری داشته است، و قبل از آن که اخوانی شود سرعت رشد بسیار بالایی را تجربه می کرد، اما هر وقت این حرف زده می شود به یاد فساد حکومت وقت می افتم و می گویم حتی آن رشد هم با فساد بود، هیچ کدام از شهروندان مصری از این رشد اقتصادی بهره ای نبردند. فساد دوران حسنی مبارک کاخ استبداد را سرنگون کرد و دوران حکومت اخوان سمبل زیر و رو شدن حکومتی بود که سقوط اقتصاد و به همراه آن امنیت هر دو با هم را تجربه کرد.

در زمان حسنی مبارک از اخوان المسلمین دفاع می کردم (کما این که کتابی در دفاع از آنها نوشتم) و فردا نیز که از فرایند سیاسی کشور کنار گذاشته شوند باز هم از آن دفاع خواهم کرد. من عضوی از اخوان المسلمین نبودم که لازم باشد عیب های آنها را پنهان کنم یا آنها را به دیگران نسبت دهم. کما این که امروز هم عضوی از این جماعت نیستم. من هیچ گاه در زندگی ام عضوی از هیچ حزبی در هیچ کشوری نبوده ام برای همین می توانم ادعا کنم که آزادانه می توانم این موضوع را پیگیری کنم و اگر هم اشتباه کردم، طبیعی است، من معصوم نیستم، آن طور که محمد مرسی وقتی که در قدرت بود، ادعا کرد.

مهم این که حکومت انتقالی ظرف ماه های آینده به سمت تروریسم، به آن شکلی که در دهه نود قرن گذشته بود، حرکت می کند و کسی که قدرت را در بهار آینده به دست می گیرد، آغازگر دموکراسی جدید مصر خواهد بود که در آن همه مصری ها در برابر قانون برابر هستند. معذرت می خواهم که حرفم مناسب غلوگویان طرفدار اخوان نیست و عذر می خواهم که طرفدار مصر و ملت آن هستم و طرفدار گروهی علیه گروه دیگر نیستم.

منبع: الحیات/تحریریه دیپلماسی ایرانی/11