ایران هراسی و منافع مشترک اعراب با تلاویو

دیپلماسی ایرانی: بحث رابطه اسرائیل با کشورهای عربی حوزه خلیج فارس همواره از نوع روابط پرسش برانگیز بوده است. اعرابی که دم از پافشاری بر اصول عربی و فلسطینی می زنند و خود سال ها پیش در خط مقدم قطعی روابط با رژیم صهیونیستی تا زمان خروج کامل نیروهای این رژیم از سرزمین های فلسطینی بوده اند، حالا چگونه است که از در دوستی با این رژیم در آمده اند و از قضا در خفا، نه علنی، به رابطه با اسرائیل پرداخته اند. در حالی که همچنان خود را مدافع حقوق اعراب و فلسطینیان نشان می دهند و مدعی اند که در احقاق حقوق فلسطینیان اصرار دارند.

روزنامه الاخبار، چاپ لبنان، در این میان رابطه قطر با اسرائیل که تا چندی پیش رابطه ای نزدیک با حماس و دولت حاکم بر نوار غزه برقرار کرده بود و در حال حاضر نیز رئیس دفتر سیاسی این جنبش را در خاک خود پناه داده است، برای بسیاری بیش از همه سوال برانگیز است.

ایلی افیدار، رئیس سابق نمایندگی اسرائیل در قطر در این باره گفت که ارتباطات اسرائیل با برخی کشورهای عربی حوزه خلیج فارس تازگی ندارد و به سال ها پیش باز می گردد. وی در گفت وگو با شبکه 10 تلویزیون اسرائیل درباره این که آیا برای نخستین بار است که تلاویو با کشورهای عربی حوزه خلیج فارس تماس می گیرد، گفت: «خیر بار اول نیست، ما تماس هایی نه تنها با قطر بلکه با عربستان و دیگر کشورهای عربی این حوزه از مدت ها پیش داشته ایم و همکاری هایی در سطح مشخص و معین در زمینه های مختلف با آنها داشته ایم و دیدارهای مستمری با مقام های آنها ترتیب داده ایم.»

وی در ادامه افزود: «مسائل بسیاری در سال های اخیر پیش آمده که مرتبط با مصالح استراتژیک اسرائیل بوده و این مساله سبب شده تا با کشورهای این منطقه تماس بگیریم. در بسیاری از پرونده ها نه فقط در مورد موضوع ایران، بلکه در موارد مختلف، با کشورهای عربستان، کویت، بحرین و امارات در کنار قطر بر اساس مصالح استراتژیک مشترک تماس داشته ایم و ارتباطات گسترده ای با آنها برقرار کرده ایم.»

وی در ادامه می گوید: «مصالح اسرائیل و کشورهای مذکور در مصر مشترک است و ما هم به همراه آنها از حکومت فعلی در مصر حمایت می کنیم. همچنین با این کشور بر رفتن بشار اسد، رئیس جمهوری سوریه اشتراک مواضع داریم و همچنین با یکدیگر هم نظریم که ایران نباید به سلاح هسته ای دست یابد. البته تنها قطر استثنا است که می خواهد در تمامی عروسی ها رقاص باشد که البته این کشور نیز اخیرا تغییر کرده است.»

جمهوری اسلامی ایران بارها تاکید کرده است که هیچ گاه به دنبال دستیابی به سلاح هسته ای نبوده و هدف از پیگیری پرونده هسته ای دستیابی به تکنولوژی صلح آمیز هسته ای است. در حالی که کشورهای عربی و رژیم صهیونیستی بدون ارائه هر گونه سندی ادعا می کنند که ایران به دنبال دستیابی به سلاح هسته ای است. اگر چه بسیاری از تحلیلگران بر این باورند که ادعاهای اسرائیل و کشورهای عربی بیش از آن که ترس از سلاح هسته ای باشد تلاشی برای جلوگیری از قدرت گرفتن سیاسی ایران است که در صورت دستیابی به تکنولوژی هسته ای می تواند موازنه را در منطقه به سود خود تغییر دهد.

افیدار انتشار اخبار سفر مقام های عربی منطقه خلیج فارس به اسرائیل را ضربه ای به اعتماد موجود میان دو طرف دانست و گفت: «زمانی که برای نخستین بار اعلام شد هیئتی از سوی کشورهای عربی حوزه خلیج فارس به اسرائیل آمده است، زمینه های اعتماد میان آینده روابط اسرائیل با کشورهای این منطقه از بین رفت در حالی که نیازی نیست آمدن اشخاصی از کشورهای این منطقه در رسانه ها مطرح شود.»

وی تاکید کرد، این کشورها خودشان آمادگی دارند که به طور سری با ما وارد گفت وگو شوند اما وقتی که اعتمادی میان ما حاکم نباشد نتیجه ای نیز حاصل نمی شود.

اویدار در ادامه به سفر یکی از مقام های قطری در سال 2000 اشاره کرد و گفت: «در اکتبر 2000 قطری ها از ما خواستند که ترتیب دیداری با شلومو بن عامی، وزیر وقت امور خارجه اسرائیل ترتیب دهیم. در حالی که ما مشغول ترتیب انجام چنین دیداری بودیم خبر آن در شبکه خبری سی ان ان منتشر شد که این مساله باعث به وجود آمدن حس بی اعتمادی به ما نزد قطری ها شد. در چنین مواقعی آنها نه به ما اعتماد می کنند و نه می توانیم با آنها گفت وگوهای استراتژیک مهمی را که برایمان حیاتی است، انجام دهیم.»

تحریریه دیپلماسی ایرانی/11