ضرر ایران از سیاست نگاه به شرق

کارت بازی دیگران نباشیم

۱۴ تیر ۱۳۹۲ | ۰۵:۳۷ کد : ۱۹۱۷۹۵۲ آسیا و آفریقا گفتگو
دکتر الهه کولایی، استاد مطالعات منطقه ای دانشگاه تهران و کارشناس مسائل روسیه در گفتگو با دیپلماسی ایرانی با نگاهی به روابط ایران و روسیه در دولت آقای احمدی نژاد به بررسی چشم انداز روابط دو کشور در دولت آینده می پردازد.
کارت بازی دیگران نباشیم

دیپلماسی ایرانی: سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه، روز چهارشنبه با تبریک به دکتر روحانی به دلیل پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری ایران اعلام کرد که روسیه درباره تعهد روحانی به تعمیق همکاری بین تهران و مسکو دیدگاه مثبتی دارد. پیش از این روحانی در پاسخ به پیام تبریک ولادیمیر پوتین، رییس جمهوری روسیه، تاکید کرده بود که «روابط با روسیه به عنوان یک کشور بزرگ و همسایه در سیاست خارجی ایران دارای جایگاه ویژه ای است و در دولت یازدهم از اهمیت بالایی برخوردار خواهد بود.» این در حالی است که دکتر روحانی در مصاحبه انتخاباتی خود با دیپلماسی ایرانی سیاست "نگاه به شرق" ایران را ناموفق دانسته بود و گفته بود که استفاده از کارت ایران در بازی با غرب و مخصوصا آمریکا برای روسیه همیشه سودآور بوده است. او اشاره کرده بود که «روسیه حفظ منافع خود را در گرو تقویت رابطه با غرب دیده است. حمایت روسیه از قطعنامه های تحریمی ایران در شورای امنیت و لغو برخی معاهدات نظامی، تنها برخی از اقدامات ضد ایرانی روسیه بوده است. علیرغم این واقعیات، حفظ و توسعه روابط دوستانه با روسیه ضروتی انکارناپذیر تلقی و توصیه می گردد.»همزمان با آخرین سفر محمود احمدی نژاد به روسیه در قالب رئیس جمهور، در مورد سیاست نگاه به شرق احمدی نژاد و روابط ایران و روسیه در هشت سال گذشته و چشم انداز این روابط در دوران روحانی با دکتر الهه کولایی، استاد مطالعات منطقه ای دانشگاه تهران و کارشناس مسائل روسیه به گفتگو پرداخته ایم که در زیر می خوانید:

دولت آقای احمدی نژاد روزهای پایانی خود را سپری می کند. به نظر شما دولت نهم و دهم تا چه اندازه در زمینه سیاست خارجی موفق بوده است؟ کارنامه دولت نهم و دهم در سیاست خارجی را چگونه ارزیابی می­کنید؟

همانند حوزه سیاست داخلی، در هشت سال گذشته با از دست رفتن فرصتهای بی­شماری در عرصه سیاست خارجی کشورمان روبه­رو بوده ایم. نفی تجربه و بی­اهمیت شمردن توجه به مطالعه علمی و پژوهشی و دیدگاه­های علمی و کارشناسی، به طور طبیعی به ناتوانی استفاده از امکانات موجود در سیاست خارجی، برای تامین منافع هرکشوری منجر می­شود. در حوزه سیاست خارجی نیز در سال­های گذشته، به جای تقویت واقع­گرایی برای پیشبرد­های اهداف سیاست خارجی کشور، شاهد حاکم­شدن ذهن­گرایی و رویاگرایی بر سیاست خارجی کشور بودیم. در حالی که در سالهای اخیر، در پرتو تحولات جهانی و منطقه­ای، فرصت­هایی برای ما فراهم شد که می توانستیم برای تامین منافع مردم ایران اقدام­­های اساسی انجام دهیم، که متاسفانه استفاده نشد. از دست دادن منابع عظیم گاز در معادن مشترک در پارس جنوبی، موقعیت­های کم­نظیر در انتقال انرژی از آسیای مرکزی و قفقاز و نیز مسیرهای شرقی، بهره گیری از رقابت­های منطقه­ای و جهانی که جایگاه بی­همتای ایران، امکان آن را فراهم آورده است، تنها بخشی از این خسارت­ها را بیان می­کند.

دولت نهم با شعار نگاه به شرق بر سر کار آمد و تلاش شد که روابط ایران و روسیه در این دوره تقویت شود. ارزیابی شما از روابط ایران و روسیه در دوره آقای احمدی نژاد چیست؟ آیا سیاست نگاه به شرق به سود ما تمام شده است؟

این دوره هم­زمان بود با تقویت "عمل­گرایی" در سیاست خارجی روسیه، که با اجرای سیاست "بازشروع" در دوره اوباما، فرصت را برای بهره­بردن روسیه از تضادهای ایران و امریکا بهبود بخشید. با این سیاست­ها، امریکا و روسیه در مسیر تامین منافع مشترک و همکاری فزاینده حرکت کردند. ایران یکی از مهمترین حوزه­ها برای دو کشور بوده که به دلیل درک نادرست در کشور ما نسبت به این روابط، ما به اهرمی مناسب برای بازی­های سیاسی روسیه تبدیل شده­ایم. منافع مسکو از این برداشت نادرست هم اقتصادی و هم سیاسی بوده است. برخلاف دوران اتحاد شوروی، امریکا و روسیه نگاه ایدئولوژیک به هم ندارند، بلکه در پی همکاری و پیگیری تضادهای خود حرکت می­کنند. در این دوره اجرای "سیاست نگاه به شرق" از سوی ایران، در پاسخ به اعمال فشارهای بین­المللی علیه کشور بود. ولی اجرای این سیاست در شرایط تحمیل فشارهای غرب، تنها به تامین منافع رقبای منطقه­ای ایران کمک کرده است. در پرتو اجرای این سیاست، در حوزه­ای که ایران باید فعالانه از ابزارهای موجود در جهت تامین منافع مردم ایران استفاده کند، بیشتر به سود دیگران عمل کرده است. در آسیای مرکزی و قفقاز ایران در پرتو یک سیاست متعادل و واقع­گرایانه می توانست منافع کم­هزینه و کلانی را به­دست آورد، که متاسفانه سمت و سوی سیاست خارجی ایران در اصل در این جهت نبوده است. البته نبود تعادل و اجرا نکردن سیاست متناسب در جهت توازن بخشیدن به کشورهای "شرقی و غربی"، برای کشورهای بسیاری در پیرامون ما مبارک بوده است، زیرا از آن بسیار سود برده­اند.

با اینکه بارها روسیه ثابت کرده در رابطه با ایران تنها و تنها به تامین خالص منافع خود توجه دارد، بازهم در ایران تصور ماهیت استراتژیک داشتن این روابط با کشور ما وجود دارد. موضوع نفروختن موشک­های اس 300 یا رای دادن روسیه به قطعنامه­های تحریم در شورای امنیت علیه ایران، را باید از منظر منافع روسیه در پیامدهای آن و نیز رابطه با امریکا تحلیل کرد. روسیه به "ابرقدرت انرژی" تبدیل شده، با توجه به جایگاه ایران در بازار انرژی جهان، منافع آنها با هم سازگار نیست. روسیه مایل به حفظ انحصار انتقال انرژی در شمال غربی و مرکز آسیا است، به­ویژه در مورد بازارهای اروپایی. روشن است که منافع روسیه در این حوزه، با منافع ایران سازگاری ندارد.

در حال حاضر چه مسائلی در روابط ایران و روسیه وجود دارد؟ آیا می توان گفت که روابط ایران و روسیه در حال حاضر استراتژیک است؟

موضوع مهمی که بر این روابط سایه می­اندازد، چگونگی روابط هر دو کشور با آمریکا است. با اینکه بارها روسیه ثابت کرده در رابطه با ایران تنها و تنها به تامین خالص منافع خود توجه دارد، بازهم در ایران تصور ماهیت استراتژیک داشتن این روابط با کشور ما وجود دارد. موضوع نفروختن موشک­های اس 300 یا رای دادن روسیه به قطعنامه­های تحریم در شورای امنیت علیه ایران، را باید از منظر منافع روسیه در پیامدهای آن و نیز رابطه با امریکا تحلیل کرد. روسیه به "ابرقدرت انرژی" تبدیل شده، با توجه به جایگاه ایران در بازار انرژی جهان، منافع آنها با هم سازگار نیست. روسیه مایل به حفظ انحصار انتقال انرژی در شمال غربی و مرکز آسیا است، به­ویژه در مورد بازارهای اروپایی. روشن است که منافع روسیه در این حوزه، با منافع ایران سازگاری ندارد. به نظر نمی­رسد ایران در بازی کنونی خود، قادر به تامین منافع خود در برابر اهداف روسیه باشد. گذاشتن همه تخم­مرغ­ها در سبد روسیه و چین، به نفع ایران نیست. سیاست متوازن در برابر شرق و غرب، به گونه­ای که با استفاده از تعارض­های آنان منافع خود را تامین کنیم، سازنده تر و کارسازتر است. آیا حقوق حقه ما در دریای خزر توسط روسیه نادیده گرفته نشد؟ برای ما ایرانیان چه تفاوتی دارد چه کشوری حقوق حقه و قانونی ما را نادیده بگیرد.

آقای روحانی در پاسخ به پیام تبریک ولادیمیر پوتین اشاره کرده است که «روابط با روسیه به عنوان یک کشور بزرگ و همسایه در سیاست خارجی ایران دارای جایگاه ویژه ای است و در دولت یازدهم از اهمیت بالایی برخوردار خواهد بود.» شما چشم انداز رابطه ایران و روسیه را در دوره آقای روحانی چگونه ارزیابی می کنید؟

بی­تردید روسیه همسایه بزرگ و مهمی برای کشور ما است که باید در یک وضعیت متوازن در سیاست خارجی ایران قرار بگیرد. روسیه باید در سیاست خارجی ما به عنوان کشوری که دارای توانمندی­های گوناگون در تامین منافع ما است، دیده شود. با این حال سیاست اتکای به روسیه، به نام "سیاست شرقی"، در شرایط افزایش فشار از سوی غرب برای تامین منافع ما کارساز نیست. با توجه به ژئوپلیتیک ایران، تامین منافع مردم ما در گرو ایجاد روابط متعادل با "شرق و غرب" است و نه به یک سو تمایل یافتن. تجربه و تاریخ معاصر ما نشان می­دهد تامین منافع ما در گرو گسترش روابط هم_زمان با قدرت­های شرقی و در همان حال با قدرتهای غربی است. این رویکرد به ما توان استفاده از تعارض دیگران را می­دهد. در این صورت به جای اینکه به کارت بازی آنها تبدیل شویم، خود از مزایا و امکاناتمان استفاده می­کنیم. ایرانیان شایسته ترین مردم برای استفاده از مزیت­های ژئوپلیتیکی ایران هستند.

تهیه کننده: تحریریه دیپلماسی ایرانی/16

انتشار اولیه: دوشنبه 10 تیر 1392/ باز انتشار: جمعه 14 تیر 1392

کلید واژه ها: روسیه روابط ایران و روسیه سیاست خارجی ایران الهه کولایی


( ۱ )

نظر شما :