ناتو و اروپا: حمله نظامی به سوریه ابدا، هرگز
به گزارش روزنامه السفیر، چاپ لبنان، این در حالی است که ترکیه همچنان ساز دیگری میزند. ترکیه تلاش بسیاری دارد که رابطه خود را با مخالفان اسد همچنان حفظ کند و امریکاییها و اروپاییها را راضی کند که با سقوط بشار اسد، حکومتی افراطی و بنیادگرا از نوع طالبان بر سر کار نمیآید. در حالی که تمامی شواهد حاکی از آن است که جریانهای سلفی متحد با اخوان المسلمین سوریه در صورت سقوط نظام بشار اسد بیشترین شانس را برای کسب قدرت دارند. مسالهای که باعث شده است تا امریکاییها و اروپاییها چندان اعتنایی به توصیههای آنکارا در این زمینه نکنند.
ارکان باش، عضو کمیسیون مرکزی حزب کمونیست ترکیه در این باره میگوید: «اردوغان امیدها را ناامید کرده است. او با پیشتازی در تحولات سوریه خود را میداندار مبارزه علیه نظام اسد به نفع غربیها و امپریالیست جهانی به ریاست امریکا کرده است.»
برخی جریانهای مخالف حکومت اسد در این فکر هستند که با تشکیل شورای انتقالی که اکنون با "نام مجلس ملی سوریه" اعلام وجود کرده، سناریویی شبیه سناریوی لیبی رقم بزنند و به این کشور نیز حمله نظامی شود. اما پرسش اساسی این است که آیا اصولا وقوع چنین جنگی امکانپذیر هست؟
بروکز تیگنر، تحلیلگر مسائل سیاسی در مجله دفاعی – نظامی "جینز" که امور نظامی اتحادیه اروپا و ناتو را منعکس میکند و مقر آن در بروکسل، مقر ناتو است، در این باره میگوید: «ناتو به شدت از سوریه ترسیده است. فارغ از مبانی اخلاقی و انسانی بعید است که ناتو فعلا جرات کند که به سوریه حمله نظامی کند.»
وی که مدیریت مرکز مطالعات سیاست امنیت داخلی اتحادیه اروپا موسوم به "سکیور" را نیز بر عهده دارد همچنین میگوید: «اروپاییها سعی میکنند واقعبین باشند. آنها تلاش میکنند خود را از مواضع مبتنی بر تصورات توخالی و حبابگونه دور کنند. نقش ایران در سوریه بسیار مهم است. تحرکات ایران بر تمامی بازیهای خاورمیانه به خصوص در سوریه تاثیر مستقیم و غیرقابل انکار دارد. ایران همچنین در طول دوران گذشته تاثیری جدی بر ثبات سوریه داشته است. به گونهای که ثبات سوریه به قلب امنیت استراتژیک ایران تبدیل شده است. این را اروپاییها خوب درک میکنند و میدانند که ثبات در سوریه و منطقه در گرو رفتار ایران است.»
تیگنر در ادامه میافزاید: «این را هم باید در نظر گرفت. امریکا میخواهد از عراق عقبنشینی کند و این عقبنشینی زمانی میتواند به سلامت صورت بگیرد که هماهنگی میان بغداد، دمشق و تهران وجود داشته باشد. به همین دلایل به اعتقاد من ناتو نمیتواند به سوریه حمله نظامی کند.»
وی همچنین میگوید: «از سویی سوریه یک کشور چند وجهی است. از لحاظ موقعیت جغرافیایی به شدت پیچیده است و مرزهای بسیار حساسی دارد. هر گونه بحرانی در سوریه تاثیر مستقیم بر ترکیه، همسایه ناتو، لبنان، فلسطین، اسرائیل و اردن میگذارد. از طرف دیگر اگر جنگ شیعه و سنی در بگیرد نیروهای وابسته به ایران و عربستان وارد سوریه خواهند شد و در آن صورت این کشور به مرز انفجار خواهد رسید.»
تینگر میگوید این نظر اکثر دیپلماتهای فعال در ناتو است. آنها میگویند: «جنگ در سوریه ابدا ابدا... به هیچ وجه حمله به سوریه امکانپذیر نیست. شاید فقط بتوانیم از لحاظ اقتصادی به سوریه فشار بیاوریم و آن را مورد تحریم قرار دهیم ولی تحرک نظامی، هرگز، فکرش هم خطرناک است.»
انیمی نویتز، عضو کمیسیون سیاست خارجی پارلمان اروپا نیز با تینگر همعقیده است. او میگوید: «مذاکره و گفتوگو میتواند بحران سوریه را حل کند ولی جنگ، ابدا، هرگز.»
وی سپس میگوید: «میدانید چقدر اوضاع سوریه سخت است؟ میدانید حجم مخاطراتی که در این کشور وجود دارد تا چه اندازه بالا است؟ ما به دنبال فشار اقتصادی و تحریم برای راضی کردن حکومت سوریه برای دست کشیدن از خشونتها هستیم ولی این که بخواهیم به گزینه نظامی فکر کنیم به هیچ وجه امکانپذیر نیست.»
نویتز تاکید میکند، اوضاع در سوریه بسیار پیچیده است. ما دقیقا نمیتوانیم آنچه در این کشور میگذرد را درک کنیم. خشونتی که در این کشور در گرفته ممکن است به یک جنگ داخلی منجر شود که این میتواند تا دروازههای اروپا هم برسد. یعنی خطر بیخ گوش ما است.
فلمنکی، یکی از اعضای حزب لیبرال در این باره میگوید: «این درست است که ما از آینده سوریه به شدت میترسیم ولی نمیخواهیم دست نظام را برای قلع و قمع نیز باز بگذاریم.»
او درباره امکان استفاده گزینه نظامی علیه سوریه میگوید: «چگونه میتوانیم جبهه جدیدی در سوریه باز کنیم؟ از لحاظ جغرافیایی سوریه با لیبی متفاوت است. سختیها و تفاوتهای بسیاری دارد. به طور کلی در حال حاضر فکر کردن درباره گزینه نظامی بسیار بعید است.»
ایلکا اوسیتالو، مسئول امور سیاست خارجی امور خاورمیانه در اتحادیه اروپا نیز در این باره میگوید: «گزینه نظامی به هیچ وجه روی میز مذاکرات نیست. سوریه با لیبی خیلی فرق میکند. شورای انتقالی به ما قول داده است که تحرکاتش کاملا مردمی باشد و به هیچ وجه به گزینه نظامی فکر نکند. این مساله حتی در بیانیه شورای امنیت سازمان ملل در ماه گذشته نیز آمده است.»
او تاکید میکند، اروپاییها تنها از سویه میخواهند که فورا خشونتها را متوقف کند و اصلاحات را پیش ببرد، همین.
نظر شما :