ورود به اقیانوس اطلس/ اگه می تونی منو بگیر

با وقوع انقلاب های عربی و آفریقایی بدیهی بود که ترس از تحرک و نفوذ مادی و معنوی ایران در کشورهای دستخوش تحول، گریبان غربی ها و عرب های مخالف ایران را بگیرد و همچنان که مشغول رتق و فتق و سمت دهی به جریان تغییرات هستند، مراقبت از ایران را نیز فراموش نکنند و هر قدم مشکوکی را در منطقه زیرنظر بگیرند.

اوج تحولات برای ایران زمانی بود که حسنی مبارک از تخت فرو افتاد و احتمال تغییر روابط تهران و قاهره قوت گرفت. در همان زمان پیام هایی از جانب دو طرف ارسال شد ولی ظاهرا عربستانی ها و غربی ها به اشتراک، به اخلال در پیام ها مبادرت ورزیدند و منبع و منشا پیام ها را شناسایی کرده و جلو برقراری ارتباط را گرفتند. البته اتفاقات نه در مصر و لیبی و نه در بحرین و اردن و یمن هنوز تمام نشده و ایران مترصد فضایی است تا به بسط نفوذ عقیدتی و سیاسی خود در مناطق اطراف بپردازد و اجازه ندهد تا غرب یا جبهه اعراب مخالف ایران سررشته امور را به دست بگیرند و عرصه را برای بال و پرگیری نگرش امروزی ایرانی محدودتر کنند.

ناو ایرانی که از کانال سوئز عبور کرد، جنگ تبلیغاتی غربی ها شدت بیشتری گرفت و با دامن زدن به نگرانی های عربی، سعی کردند مانع از تکرار این دست مانورها شوند. بی تردید بخش عمده ای از فشارهایی که طی هفته های اخیر بر ایران وارد شده، ناشی از ترس و واهمه ای است که منطقه و قدرت های غربی را فرا گرفته و آنها را واداشته است تا مانع جریان سازی جمهوری اسلامی نزد ملت ها و شکل گیری جنبش ها و گروه هایی تازه چون حزب الله در منطقه شوند. شاید وارد کردن اتهام به سپاه قدس و تروریست خواندن این ارگان نیز به همین قصد بوده و می خواهند از فعالیت های نوظهور در منطقه به بهانه پشتیبانی سپاه از آنها جلوگیری کنند.

اما تهران برای برون رفت از تنگنای سیاسی موجود، تا حد ممکن به فعال سازی دیپلماسی منطقه ای، همراهی با روسیه در پاره ای موارد و نیز مانورهای تبلیغاتی و تهاجمی روی آورده است. به نظر می رسد در این زمینه ها تقسیم کار صورت گرفته و همچنان که وزیر خارجه برای بازسازی روابط با ترکیه و عربستان و مجموعه اعراب تلاش می کند، بخش دیگری از حاکمیت توجه خود را معطوف تحولات بحرین و سوریه و یمن کرده و در جایی دیگر کوشش می شود ابزارهای جنگ روانی و تبلیغاتی لازم برای مقابله با هجمه های رسانه ای و تهدیدهای توخالی غرب هماهنگ و ساماندهی شود.

روز گذشته در فاز یا اتاق سوم از این اتاق ها، وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح از حضور مقتدرانه نیروی دریایی جمهوری اسلامی در اقیانوس اطلس خبر داد و گفت: امروز دریاهای ما حساس‌ترین و راهبردی‌ترین نقاطی است که نیروی دریایی ایران باید حضوری دائمی در آنها داشته باشد.

او ساخت شناورهای تولید داخل و حضور نیروی دریایی ارتش را در دریای مدیترانه موجب نگرانی دشمن عنوان کرد و گفت: نیروی دریایی ما در دریای خزر، خلیج‌فارس، دریای عمان، اقیانوس هند و... حضوری قدرتمند دارد و به زودی در اقیانوس اطلس نیز مقتدرانه حضور می‌یابد و این وعده الهی است که جمهوری اسلامی ایران را به این نقطه می‌رساند.

می توان این حضور را مرحله ای دیگر از جنگ سرد ایران و غرب در حال حاضر دانست که خواهد توانست ضمن برانگیختن توجهات جهانی به این مسئله، شمه ای دیگر از قدرت ایران را به رخ بکشد و جبهه ای تازه برای رویارویی و قدرت نمایی طرفین تدارک ببیند.