تمرکز بر اشتراک؛ راه حل اختلافات

از سوی دیگر، روزنامه الاهرام، تربیون رسمی دولت مصر سخنان رئیس جمهور این کشور را در مورد ایران منتشر کرده است. حسنی مبارک در سخنانی تند گفت که: "ای ایران و حزب‌الله هر کارى مى‌توانيد انجام دهيد، هر دخالتى که مى‌توانيد در امور داخلى ما اعمال کنيد، هر تروريستى را که مى‌شناسيد به خاک ما بفرستید، اما از غضب ما هم بترسيد، از شمشير و سپر ما هم بترسيد و بدانيد ما اين دخالت‌ها را فراموش نمى‌کنيم."

گفتاری از حسین صادقی، تحلیل گر مسائل خاورمیانه برای دیپلماسی ایرانی:

ما باید کلیه امکانات دیپلماسی خود را بکار گیریم تا مانع تیرگی بیشتر روابط ایران و مصر شویم. مصر کشور عربی بزرگ و تاثیرگذاری در جهان اسلام است و به لحاظ فرهنگی دو کشور ایران و مصر قرابت های زیادی با هم دارند.

متاسفانه طی مدتی که فاصله و سردی در روابط تهران و قاهره در حال افزایش بوده است، هر دو طرف از این فاصله دچار خسران شده و نتوانسته اند از امکانات گسترده میان خود به نحو مطلوب بهره گیرند. لذا ضروری است که پتانسیل های دیپلماتیک ایران بکار گرفته و راهکار معقولی برای حل این تیرگی پیدا شود.

اوج گیری اختلافات

علت بالا گرفتن سردی روابط ایران و مصر زمینه های فراوان تاریخی دارد اما چندان نباید به این زمینه ها پرداخت. آنچه مهم است پرداختن به راهکارهای عبور از بحران موجود است. اینکه دو کشور همواره بخواهند یکدیگر را محکوم کنند و اتهاماتی را به طرف مقابل وارد سازند؛ به هیچ وقت به مصلحت دو کشور نخواهد بود.

بهترین راهکار بهبود روابط ایران و مصر، صراحت در گفت وگو است؛ اینکه دو طرف صادقانه به مذاکره آمده و صریحا به تبادل نظر و ارائه راهکار بپردازند، طبیعی است که میان دو کشور اختلافاتی پیرامون مسائل مختلف وجود داشته باشد اما اشتراکات بسیار زیادی نیز میان آنها موجود خواهد بود که با اتکا بر این اشتراکات می توان به سوی تضمین منافع دو کشور گام برداشت.

دو کشور در خصوص دو مذهب شیعه و سنی ممکن است به اختلافاتی اشاره کنند اما با نگاه به تاریخ گذشته نمونه های فراوانی از تعامل و هم فکری علمای مصری و علمی شیعه ایرانی دیده می شود و روابط تنگاتنگی میان شیعیان و سنیان وجود داشته است، این تعاملات مذهبی در کنار اشتراکات دیگری که میان ملل دو کشور وجود دارد، زمینه های بهبود روابط مصر و ایران را ارتقا می بخشد.

باید اشتراکات میان ایران و مصر مجددا احیا شود و موانعی که در این مسیر وجود دارد به شیوه مطلوب برطرف شود. اختلاف امری طبیعی است اما مهم آن است که طرف های مورد اختلاف به دنبال نقاط اشتراک و تمرکز بر این نقاط مشترک باشند تا تضمینی برای حفظ مصالح و منافع ملی شان باشد.