سفر سوئيس، چرا؟

سفر رئيس‌جمهورى اسلامى ايران به ژنو و شرکت در نشست سازمان ملل در زمينه مبارزه با نژادپرستى (دوربان 2) بازتاب فراوانى در رسانه‌هاى جهانى داشته است. با اينکه بيش از 24 ساعت از زمان سخنرانى آقاى احمدى‌نژاد در اين اجلاس مى‌گذرد هنوز مطالب ارائه شده توسط رئيس‌جمهور و اتفاقاتى که در حين اين سخنرانى به وقوع پيوست مورد توجه و تجزيه و تحليل اين رسانه‌ها قرار دارد.

 

قبل از اينکه به ارزيابى سفر آقاى احمدى‌نژاد به ژنو بپردازم لازم است اولا تاکيد کنم که مواضع اعلام شده توسط ايشان در خصوص نحوه به وجود آمدن رژيم صهيونيستى در پايان جنگ دوم جهانى و جنايات اين رژيم از بدو تاسيس چه در ارتباط با اتخاذ سياست‌هاى تبعيض‌آميز عليه مردم فلسطين، چه در ارتباط با ظلم و ستم عليه فلسطينيان و چه در ارتباط با اقدامات تجاوزگرانه عليه همسايگان که همگى از طبيعت نژادپرستانه اين رژيم نشأت مى‌گيرد سياست رسمى جمهورى اسلامى ايران است که بارها مورد تاکيد امام راحل و مقام معظم رهبرى قرار گرفته است. چه کسى در جهان و به ويژه جهان اسلام است که نداند دولت اسرائيل با حمايت‌هاى آشکار و پنهان قدرت‌هاى بزرگ به‌وجود آمده و با حمايت اين قدرت‌ها به اين جنايات ادامه مى‌دهد. و چه کسى است که نداند مواضع جمهورى اسلامى ايران در قبال اين رژيم ثابت بوده و در طول 30 سال گذشته به کرات مورد تاکيد مقامات‌جمهورى اسلامى ايران قرار گرفته است.
ثانيا اتفاقاتى که در طول سخنرانى آقاى احمدى‌نژاد به وقوع پيوست کاملا هدايت شده بود. در اين زمينه مى‌توان به تلاش براى حمله به رئيس‌جمهور در داخل اجلاس و ترک اجلاس توسط اروپايى‌ها اشاره کرد.جو تبليغاتى عليه ايران به وجود آورند. سخنان مقام‌هاى اسرائيل قبل از شروع اجلاس مبنى بر تلاش ايران در به شکست کشيدن اجلاس ژنو و انجام تبليغات سوء عليه سوئيس در خصوص برگزارى ملاقات بين روساى جمهور دو کشور همگى حکايت از تلاش بى‌وقفه صهيونيست‌ها در هدايت ايجاد جو منفى سياسى- تبليغاتى عليه جمهورى اسلامى ايران در طول چند هفته گذشته دارد.
توهين‌هايى که در زمان ايراد نطق رئيس‌جمهور عليه ايشان به عمل آمد از ديد هر ايرانى آزاده توهين به ملت ايران تلقى شده و محکوم است. سران کشورها از طرف مردم خود در مجامع بين‌المللى حضور مى‌يابند لذا هرگونه توهين به آنان توهين به مردم تلقى مى‌شود.

اما اکنون در ارتباط با شرکت رئيس‌جمهورى اسلامى ايران در اجلاس ژنو چند سوال مطرح است:
1- در حالى که اجلاس ژنو در سطح سران نبوده (اگرچه دعوت نامه اجلاس از سوى دبيرکل سازمان ملل براى سران کشورها ارسال شد) و هيچ رئيس کشورديگرى در اين اجلاس شرکت نداشت چه توجيهى براى شرکت آقاى احمدى‌نژاد در اجلاس ژنو وجود داشت؟ در حالى که هيچ ملاقات دوجانبه مهمى نيز در برنامه وجود نداشت، چرا در اين سطح در اجلاس شرکت کرديم؟

2- آيا تصميم‌گيرى براى شرکت در اين اجلاس براساس نظرات کارشناسى اتخاذ شد و يا مقامات تصميم‌گيرنده بدون توجه به اين نظرات صرفا به دلايل سياسى تصميم به شرکت در اين اجلاس گرفتند؟

3- در حالى که سند اجلاس سند چندان محکمى به نظر نمى‌رسد چه لزومى به شرکت در سطح رئيس‌جمهور بود؟

4- هدف از شرکت در اين اجلاس در سطح سران چه بود؟ آيا صرف ايراد يک سخنرانى توجيه مناسبى براى شرکت بود؟ آيا نمى‌شد اين مواضع توسط وزير امور خارجه بيان مى‌شد؟

5- صهيونيست‌ها به چه نحو به داخل سالن اجلاس وارد شده بودند و آيا وزارت امورخارجه پيش‌بينى لازم را براى حضوراين مزدوران در محل اجلاس کرده بود؟

6- وزارت امورخارجه چه تمهيداتى را براى مقابله با مواضع توهين آميزحاميان رژيم اسرائيل از جمله دبيرکل سازمان ملل متحد در تقبيح سخنان رئيس‌جمهوردر اجلاس ژنو پيش‌بينى کرده است؟

ضرورى است وزارت امورخارجه افکار عمومى را درخصوص اين سوالات روشن کند.
سنت و سيره دولت‌ها و روساى‌جمهور محترم بعد از انقلاب اين گونه بوده است که سفر مقامات رسمى برخوردار از پروتکلى باشد که با شان نظام اسلامى و ملت بزرگ ايران سازگارى داشته باشد و در چارچوب همان اصول متين ارائه شده از سوى مقام معظم رهبرى مبنى بر عزت، حکمت و مصلحت باشد. چگونه است که رئيس‌جمهور بدون رعايت پروتکل‌هاى ديپلماتيک اين گونه عمل مى‌کنند که باعث مى‌شود به صورت آشکار به مردم ايران توهين شود.