سید محمدکاظم سجادپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: دیدارهای رهبران آمریکا و روسیه در دوران پسا جنگ سرد و پیشا جنگ سرد، همیشه پوششی نمادین داشته است.
ادامه مطلب
معصومه علیانپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: پرسش اصلی آن است که آیا این روند به سوی یک نظام چندقطبی پایدار حرکت خواهد کرد یا آنکه صرفاً مرحله‌ای پرابهام از گذار را رقم خواهد زد که با بی‌ثباتی‌های تازه همراه است.
ادامه مطلب
عبدالناصر نورزاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: آن‌چه بیش از همه برجسته می‌شود، فروپاشی تدریجی مفهوم صلح جهانی است. رؤیای صلحی که پس از جنگ جهانی دوم با تأسیس سازمان ملل و نهادهای وابسته آن شکل گرفت، امروز بیش از همیشه به یک خاطره‌ی محو تبدیل شده است.
ادامه مطلب
اسلام ذوالقدرپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: رویدادهای دو سال اخیر منطقه در چارچوب گسترش‌گرایی تهاجمی اسرائیل و در نهایت تهاجم ۱۲ روزه به ایران را می‌توان اوج قدرت اسرائیل در رقابت‌های ژئوپلیتیک برشمرد که البته در تفسیر کارشناسان آگاه روابط بین‌الملل، افسانه هژمونی اسرائیل را باطل کرده است، زیرا اسرائیل برای همه امور خود وابسته به ایالات متحده امریکا و قدرت‌های غربی بوده و در چشم انداز سیاست‌های امریکا، حرکت می‌کند.
ادامه مطلب
رامین فخاری در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: مهم‌ترین درس از تجربه اوکراین این است که هیچ کشوری نباید امنیت، اقتصاد و سیاست خود را به‌طور مطلق به یک ابرقدرت وابسته کند. هرچند اتحادهای استراتژیک می‌توانند مزایایی به همراه داشته باشند؛ اما در نهایت، هر کشوری مسئول تأمین منافع خود است و نباید انتظار داشته باشد که قدرت‌های بزرگ، منافع دیگران را بر منافع خود ترجیح دهند.
ادامه مطلب