مطالب مرتبط با کلید واژه

روسیه ایران


پیامدهای ژئوپلیتیکی برای ایران چه خواهد بود؟
نشست ترامپ و پوتین در آلاسکا؛

پیامدهای ژئوپلیتیکی برای ایران چه خواهد بود؟

مسعد سلیتی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: این نشست که با هدف بررسی راه‌های پایان دادن به جنگ اوکراین برگزار شد، بدون توافق مشخصی به پایان رسید، اما زمینه‌ساز مذاکرات بعدی، از جمله دیدارهای ترامپ با ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهوری اوکراین و سران اروپا شد. این سلسله دیدارها پیامدهای قابل توجهی برای سیاست خارجی ایران، منطقه خاورمیانه و معادلات جهانی دارد.

ادامه مطلب
کریدور زنگزور؛ پیشروی پنهان ناتو به قلب اوراسیا
پیامدهای آن برای ایران چیست

کریدور زنگزور؛ پیشروی پنهان ناتو به قلب اوراسیا

پیمان صالحی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: کریدور زنگزور که در نگاه اول به‌عنوان مسیر تجاری برای اتصال جمهوری آذربایجان به نخجوان از طریق جنوب ارمنستان معرفی می‌شود، در واقع یک مانور ژئوپولیتیک مهم با پیامدهای مستقیم برای موازنه قدرت در قفقاز جنوبی و کل فضای اوراسیاست.

ادامه مطلب
برای میانجی‌گری، روسیه قابل اعتماد نیست
منافع مسکو مستقیماً در تضاد با واشنگتن در خاورمیانه

برای میانجی‌گری، روسیه قابل اعتماد نیست

افزایش وابستگی اقتصادی و نظامی بین ایران و روسیه نشان می‌دهد که مسکو تا حدی بر تهران نفوذ دارد و می‌توانست – اگر می‌خواست – در رسیدن به یک توافق هسته‌ای معنادار با ایران کمک کند. اما روسیه نشان داده که منافعش به تهران نزدیک‌تر از واشینگتن است و احتمالاً از هرگونه نقش در مذاکرات برای فشار بر منافع آمریکا استفاده خواهد کرد.

ادامه مطلب
یک هدیه روسی - ایرانی در آستانه سوگند ترامپ
معاهده امنیتی ایران و روسیه از این بابت مهم است

یک هدیه روسی - ایرانی در آستانه سوگند ترامپ

زمان‌بندی این اقدام به اندازه‌ی خود توافق‌نامه‌ی "همکاری جامع" بین روسیه و ایران حائز اهمیت بود. سه روز پیش از مراسم ادای سوگند ریاست جمهوری در آمریکا، پزشکیان و پوتین در مسکو دیدار کردند تا این توافق‌نامه را امضا کنند.

ادامه مطلب
تعامل تاکتیکی و استراتژیک روسیه و ایران از سوریه تا تنگه هرمز
برای ایران، شرق جایگزین اتحادیه اروپا می شود؟ (بخش هجدهم)

تعامل تاکتیکی و استراتژیک روسیه و ایران از سوریه تا تنگه هرمز

حوزه های تعامل ایران و روسیه را می توان به دو مسیر استراتژیک تقسیم کرد: اولی به تعامل تاکتیکی مربوط است و همکاری دو کشور در پاسخ به چالش ها و تهدیدهای فعلی؛ و دومی به توسعه روابط استراتژیک، به ویژه در پروژه های بلند مدت در زمینه های اقتصادی، انرژی، نظامی، بشردوستانه و سایر زمینه ها مربوط می شود. این دو مسیر تا به امروز به طور ناهمگون توسعه یافته و عدم تعادل در روابط دو کشور را در پی داشته اند.

ادامه مطلب